Kitabı oku: «Səni içimdən tərk edirəm», sayfa 3

Yazı tipi:

get

nə zaman başladı bu hekayə

xatırlamaq çətin

gəncdim

ruhumda fırtınalarım vardı yel qanadlı sevdalarım

təsir etməzdi mənə elə üç-beş növbələri gecələr içimi yandırmazdı bu cür bir insan bu qədər azala bilərmi xatırlayırsansa səsinə yuxu hopmuş bir adam vardı

bu şəhərin bir yerində

xəyallar ormanının gecə gözətçisi deyərdin sən ona

gözlərində gizlətdi o səni sən bilmədin o adam məndim unutdunmu bax sevdiyim adam gülməyi belə unutdu səni unutmadı

işin asanına qaçmadım

uğrunda ölmədim yəni

uğrunda ölünəcək sandığım biri üçün yaşadım həmişə

sən bunu da bilmədin

mən bir baxışına min məna yüklədim sən eşqə qısa yolla getdin bir həyatın xülasəsini buraxıb ovuclarıma indi gedirsən

get

mənə qaranlığın nə demək olduğunu öyrətmədən

bütün işıqlarımı söndürürsən cəhənnəm cinayətlərini törədirsən sonra bunlara intihar adı verirsən təəssüf çox təəəsüf

susursan susuram susacaqlarım bitmir axı sən sevdiyini

yarı yolda qoyacaq qədər ürəksiz deyildin axı sən mənə qalmağı deyil yıxılmamağı öyrədəcəkdin hardasan harda uzun sözün qısası yoxdur deyəcəyim çox şey var

dəli bir rüzgar kimi gəldin ağlımı həyatımı dağıtdın indi gedirsən get

daha ayrılığa belə çatmadan eşq bizdən döndü

bir ilan kimi saldın qoynuma kimsəsiz gecələri

artıq ölüm sənə toxuna bilməməkdən pis deyil

ama sənə toxunmaq da yasaq mənə

göz çuxurlarımdakı qaranlıq bunu söylər sən ki varsan sən

lənət şeytana

yəni indi

gözləri sənə bənzəyən bir qızım olmayacaqmı

yəni indi başqalarımı sevəcək səni başqalarımı tutacaq əllərini mən saçlarını oxşadığım zaman əllərin yetim qalardı indi gedirsən get

tapmaca

bir şəhər gömüb ürəyinə