Potém każdemu bratu koleją16, Rozwiązał grzechy, udzielił rady, Pokrzepił wiarą, wzmocnił nadzieją, I świętym chlebem Pańskiéj biesiady — I znów przed Zbawcy klękli obrazem, Jak niegdyś Chrystus za dusze zbójcze, Święci wyznawcy wołają razem: «Nawróć ich Ojcze! przepuść im Ojcze!»
IV
I otoż wieczór, już po nieszporze17, Sadoch ze swemi w środku kościoła Klęczy na ziemi, do Marii woła, I pieśń Maryi nuci w pokorze:
Pieśń
Zawitaj Królowo, o Matko i Pani! Zawitaj o nasza nadziejo! Do Ciebie Adama synowie wygnani, Z ziemskiego padołu, ze łzawéj otchłani, Wzdychają i gorzkie łzy leją. — Nam serce obsiadły i kolce, i ciernie, I burze szaleją, i gromy w nas biją, Zwróć ku nam Twe oczy! o zwróć miłosiernie! Pośpiesz nam ku wsparciu Maryjo! ………………………………….
V
Wtém z trzaskiem wróta kościelne pękły, Tatar, co wyszedł zwycięzcą z bitwy, Wyrznąwszy w zamku naród przelękły, Wpadł z dzikim wrzaskiem na dom modlitwy; Jedni już łupią ołtarze Boże, Drugich zbójecka wściekłość rozżarza, I utłuszczone krwią Polską noże, Wpychają w piersi sługom ołtarza. Tryskają z piersi krwawe fontanny, I białe szaty szkarłatem broczą, Święci pod noże idą ochoczo, I kończą pieśnią Maryi Panny:
…………………………………. A owo po ziemskiém wygnaniu tułaczem, Gdy pójdziem na wieczność służebną gromadką, Niech Jezus nad naszym zlituje się płaczem, Niech Jego najświętsze oblicze obaczym, Ukaż nam Twe Dziécię o Matko! — Na łonie Jezusa, światłością odziani Odetchną strapieni, umarli ożyją, Lecz módl się za nami o Matko, o Pani! O słodka Dziewico Maryjo!…18
17.nieszpór a. nieszpory – nabożeństwo wieczorne (ostatnie w ciągu dnia) w kościele katolickim. [przypis edytorski]
18.Dziś w Sandomiérzu męka Sadoka, a z nim czterdziestu dziewięciu braci (…) – Kościół rzymski beatyfikował męczenników sandomierskich, a papież Bonifacy VIII na prośbę Bolesława Wstydliwego i Prandoty biskupa krakowskiego, przywiązał do ich grobów pewne odpusty. [przypis autorski]