Kitabı oku: «Sevdanın Ritmi: Modern Şiirler. «Saatler zamanı gösterir, zaman ise insanları»»

Illustrator Ekaterina Skar

© Ekaterina Skar, 2025

© Ekaterina Skar, illustrations, 2025

ISBN 978-5-0068-4624-1

Created with Ridero smart publishing system

Zombi

Zombi, zombi!

Sen beni zombi yaptın,

Ne yaşayan, ne ölü,

Adımlarım boşlukta,

Nefesim sustu,

Kalbim artık atmıyor.

Bu ayrılık beni öldürdü,

Artık hayatta değilim,

Gözlerim karardı,

Gözyaşlarım kızardı,

Tenim soldu, ışık gitmiş,

Tırnaklarım kemirilmiş, ellerim titriyor.

Zihnim bulanık,

Sözcükler yankılanıyor içimde.

Artık ben yokum bu dünyada,

Sadece bir kabuk, bir gölge,

Yürüyorum, konuşuyorum, yiyorum,

Ama kalbim hâlâ atmıyor,

Nefeslerim göğsümü doldurmuyor,

Sensiz dünya sönmüş,

Karanlıkta yalnızım.

Zombi, zombi.

Artık sadece bir zombi oldum.

Kayalıktan Atlıyorum

Koşarak atlıyorum kayalıktan,

Arkamı dönüyorum – yok oldum ansızın.

Yükseklikten bakınca anlıyorum:

Sen de mi atladın, yoksa yalnız mı ben?

Rüzgar saçlarımı savurur hafifçe,

Kalbim çırpınır boşlukta sessizce.

Bir el tutar mı beni, bilmiyorum hâlâ,

Belki düşeriz ayrı, karanlıkta yalnızca.

Ama atlıyorum yine, korkusuzca,

Sevgi bir uçurum, sarılmalardan yaratılmış.

Belki beraber,

Belki yalnız başıma.

Yüreğimle atlıyorum

Sonsuz boşluğa.

Bilmiyorum, elini tutuyor musun…

Biliyorum, Anlıyorum

Biliyorum, anlıyorum,

Eski aşkın kalbini yaralamış,

İçinde yalnızlıkla dolu bir damla bırakmış.

Biliyorum, anlıyorum,

Kapıların kapalı, kimseyi içeri almıyorsun,

Her şey sessizce sona ermiş.

Biliyorum, anlıyorum,

Ben senin kaderin değilim, dostun değilim, hiçbir şeyinim.

Biliyorum, anlıyorum,

Ama kalbim buna asla inanmayacak,

Sevgiyle gizlice çarpacak, susmayacak.

Karantina

Sevdamın karantinası işe yaramadı,

Seni unutmaya çalıştım,

Tanrı bilir, zaman yaramadı.

Gözlerimi kapattım,

Belirdi yüzün yeniden,

Yokluğun var ama yanımda

Her an, her hecen.

Düşlerim, hislerim seninle dolup taşar.

Sesin, kokun, bakışların içimde yankılar,

Ruhumu sarar.

Sen bir hastalık, ilaç değilsin,

Ben sersemim.

Karantinamı bozmak isterim,

Elim kolum bağlı,

Kalbim hapishanem.

Gözlerini unutmak için ilaç nerede, söyle bana?

Sana karşı iyileşmek için hastaneye gitsem de,

Odada bile seni göreceğim, rüyalarımda seninle.

Nasıl mutlu yaşadığımızı,

Nasıl aşık olduğumuzu,

Kalbim hâlâ seninle

Her nefeste, her hecede…

Buz ve Gül

Kar içinde dondu gülüm

Buz sardı yapraklarını

Filiz titredi

Zaman durdu

Tazeliği gözlerimi büyüler

Kokusu sarhoş eder

Kalbi yakar

Ama karın soğuk örtüsü altında

Yıllar sessizce erir

Yok olur

Tabloda dursa bir anlığına

Her şey değişirdi

Başka bir hayat

Sonsuz tazelik öderdi bedelini

Ama değil

Bu onun yazgısı

Mutluluk bekleyişinde dondu

Buzdan hapiste kayboldu anı

Güller fırtınadan korkar

Sessizlik çığlık gibi çöker üzerine

Kalp donmuş

Düşler buz içinde

Ama hâlâ umut

Kırık bir ışık gibi parlar

Buz ve gül

Zamanın esiri

Aşk bekler

Sessiz bir fırtına gibi