Kitabı oku: «Van au pair tot sub», sayfa 8
De aankomst in Barcelona
Om negen uur zat ik in de ontbijtzaal en genoot ik van mijn ontbijtje, en een heerlijke jus d’orange en koffie, toen ik een sms kreeg van mevrouw die mij een fijne reis naar Barcelona wenste en dat ik eerst moest gaan tanken.
Tegen half elf checkte ik uit. Ik haast mij even niet vandaag, dacht ik. En Sara weet dat ik nog tweehonderd kilometer heb af te leggen, en dat ik er tegen tweeën wel zal zijn, niet eerder. Ik tankte nog even af in Perpignan en zette mijn reis voort. Het was weer enorm kicken en vele mannen staken op de autoweg de hand naar mij omhoog. Wow, dacht ik, zo’n cabrio geeft je nogal aandacht.
En ik dacht na over de heerlijke dansavond, dat was even kicken om zoveel aandacht te krijgen, dacht ik even terug. En Fernando speelde ook nog in mijn hoofd, hij voelde dus dat ik gebruikt zou worden als dienstmeisje, maar waarom moest hij zeggen dat hij ook leuke hoeken in zijn huis had? Ja, dacht ik, u wilt mij daar wel even hebben staan, in mijn blote billen. Natuurlijk, welke man zou dat niet willen.
Al met al naderde ik langzamerhand de grens en Spanje was binnen mijn handbereik. Wow, dacht ik. Mijn leven stond op zijn kop, wat te doen en hoe stel ik mijn grenzen? Nee, tegen Mrs. Chaleen nul, nul kans, maar kan ik dat aan? Dat was mijn grote dilemma en de enge dames van haar clubje, wat had ik daarmee van doen? Ach, ze hadden mij bang gemaakt, dacht ik naïef, hoewel Barbara mij geen lieverdje leek, evenmin als Silvia. Natuurlijk leent mevrouw jou niet uit, dan zeg je dat toch. Zo zat ik mij moed in te praten. Dat laat je gewoon niet gebeuren, Verona, zo hard zal mevrouw het vast niet spelen.
Als ik Barcelona nader en tegen tweeën bij Sara haar huis aan kom rijden, zien ze mij aankomen en rennen op mij af. Wow, dat deed mij goed om zo welkom geheten te worden. Als ik de geweldige auto op de oprit stilzet, kijken ze hun ogen uit, en wordt er druk gezoend.
”Jeetje, Verona, wat is dit, schat, heb jij zo’n dure auto?”
”Nee,” lach ik, ”die mocht ik van mevrouw meenemen, ik mocht niet in mijn toet-toet zo’n afstand afleggen.”
”Nou, dat is even leuk zeg, wow, wat een auto zeg. Deze is nagelnieuw. Kom, schat, wij gaan op jouw komst drinken en heerlijk kletsen.”
Wij zaten heerlijk buiten en ze was reuze nieuwsgierig hoe het met mij ging en hoe mijn gesprek was verlopen op mijn sollicitatieafspraak.
”Nou, je kunt het zien, Sara, ik kreeg even een cabrio van anderhalve ton mee naar jullie. Sorry, ik moet even een app sturen dat ik goed ben aangekomen.”
”Natuurlijk, ga je gang, schat. Maar dan zal jij meer zijn dan alleen au pair, Verona, of niet soms?”
”Nee, echt niet,” zei ik, ”jij denkt toch niet dat ik mij laat gebruiken?”
”Nou nee, eerlijk gezegd niet,” zei Sara, maar ik voelde haar twijfel. Ik gooide het gesprek snel een andere richting uit en we spraken over haar werk en het werk van Jon.
Het werd een leuke middag en ’s avonds gingen wij uit eten op mijn uitnodiging, en zochten wij het bekende tapasrestaurant op waar het gezellig druk was. Het werd een te gekke avond en we hebben gezellig bij gekletst.
Het was iets tegen tweeën toen wij weer thuis waren. Daar hebben we nog even gezellig gepraat met een overheerlijke cappuccino en daarna naar bed.
De volgende dag moest Jon werken en was ik lekker met Sara alleen. Sara wilde mij de Sagrada Familia laten zien.
”Die moet je gezien hebben als je in Barcelona bent geweest,” zei Sara.
”Ja, heel graag,” zei ik. De heilige kathedraal ontworpen door Antoni Gaudí wilde ik ook dolgraag zien. Het werd een topdag en we hebben veel gelachen waar ik al een tijdje niet aan toe gekomen was, maar met Sara moest je wel lachen, haar verhalen waren altijd boeiend en inspirerend, ze had immers tien keer zoveel meer ervaring als ik. Daarmee vergeleken was ik inderdaad nog een groentje, zoals Mrs. Paula opmerkte.
Maar dan wil ik toch iets oprecht aan Sara vragen, als wij op een leuk terrasje zitten. Sara ziet mij denken en zegt: ”Waar denk jij aan, Verona? Je bent opeens een beetje afwezig.”
”O, sorry,” zei ik. ”Ik moest even over gisterenavond nadenken toen ik werd gevraagd door een charmante man om te dansen.”
”Heb jij dat gedaan?”
”Ja,” zei ik, ”de tango.”
”Kun jij die?” vroeg Sara, haar wenkbrauwen fronsend.
”Ja, die kan ik,” zei ik, ”ik heb vijf jaar op dansles gezeten.”
”O ja, dat is waar ook, schat. En jij vond het een leuke man?”
”Ja, ik heb twee keer gedanst en het publiek stond ademloos toe te kijken.”
”Hebben jullie samen iets gedronken?”
”Ja, meneer bood mij iets te drinken aan en dat heb ik gedaan. Maar hij nodigde mij ook uit om bij hem thuis te overnachten en nog even gezellig te zitten. Maar hij keek mij zo in mijn ogen dat ik er verlegen van werd, want hij zei … nu komt het: ’Ik heb vele leuke hoeken in mijn huis.’ Wat heeft hij daar nu mee bedoeld? Hij zei: ’Ik denk te weten wat jij nodig hebt, madame.’ Toen heb ik gezegd, omdat ik in de kleur schoot: ’Nu moet ik gaan, Fernando, sorry.’ Hij gaf mij nog een visitekaartje mee en zei: ’Als jij terugkomt, of advies nodig hebt, madame, ik zal er voor u zijn.’ Toen heb ik bedankt voor de leuke avond, er was ook nog een vriend bij hem, en ben toen weg gewandeld.”
”Verona, heb jij geen idee wat hij bedoelde?”
”Nee,” zeg ik, ”dat ik in de hoek moet staan misschien?”
”Juist schat, hij heeft aan jou gezien dat jij een masochistische inslag hebt, Verona, O, mijn god, dat jij dat niet doorhad, daarom keek hij jou ook zo strak in de ogen. Maar had jij warme gevoelens voor hem, of heeft hij dat gevoeld misschien tijdens het dansen?”
”Ik weet het niet. Ja, in de dans liet ik mij wel een beetje gaan, maar dat kwam mede door de wijn, ik had niet moeten dansen misschien, het is geen juiste combinatie dansen en wijn. En dan ook nog eens zo’n passionele dans als de tango. Ik ben mij verder van geen kwaad bewust, Sara.”
”Schat, luister, een kenner ziet het vrij snel.”
”Maar Sara,” vraag ik verbijsterd, ”hoe is dat aan mij te zien?”
”Sorry schat, jouw verlegen houding en jouw opstelling, jouw terughoudendheid. Een complimentje over jouw figuur en jij bloost al. Heeft die mevrouw waar jij op gesprek bent geweest dat ook gevoeld misschien, Verona? En heeft ze jou daarom weten te paaien? In de verwachting dat een leuk aanbod, en jou de nagelnieuwe cabrio mee te geven, jou wel door de knieën zou laten gaan? Wees eens eerlijk tegen Sara.” Tranen schoten in mijn ogen, ik viel door de mand. ”Ik weet genoeg, schat, maar schaam je niet voor mij, schat, jij kunt immers met mij alles bepraten, dat weet je drommels goed, schat.” Sara nam mij in haar armen. ”Heb jij na jouw ontmaagding nog wel eens intiem contact gehad met een jongen, schat?”
”Ja, twee keer,” zei ik, mijn tranen uit de ogen wrijvend.
”Dat was toch een knullige ervaring of niet soms?”
”Ja vreselijk,” zei ik.
”En hoelang is het geleden dat jij dan nu voor het laatst intiem met iemand bent geweest?”
”Wat erg,” zei ik, ”drie jaar.”
”Nee,” zei Sara verbaasd. Ja, knikte ik. Sara bestelde twee wijntjes en ons gesprek stagneerde door de ober. ”Schat, in Frankrijk en Spanje zijn wat andere temperaturen dan in Nederland. En mannen, maar ook dominante vrouwen, voelen aan welk meisje ze moeten hebben voor een dergelijk spel. Ik vond het al een uitzonderlijk verhaal,” zei Sara, ”au pair en geen kinderen en een rijke familie. Heb jij het hele huis gezien, Verona?” vraagt Sara, met de inmiddels gebrachte wijn in haar hand.
”Ja,” zei ik.
”En hebben ze stoute dingen in huis?”
”Zo mag je het wel noemen,” zei ik.
”Wow, Verona, het lijkt mij wel krankzinnig wat je mij vertelt, maar ook wel opwindend. Wat versta jij onder stoute dingen, Verona?” Ik kon het niet zeggen en staarde voor mij uit. ”Weet je, schat, jij moet jouw eigen hart gaan volgen, waar jij je goed bij voelt en je niets van een ander aantrekken. Het zal wel even iets anders zijn dan als docente voor de klas te gaan staan, maar eerlijk gezegd, ik vrees dat jij dat niet aan zal kunnen. Jij bent niet streng genoeg en daar prikken die etters van kinderen zo doorheen tegenwoordig. Als jij een mooi salaris kunt verdienen, wie zal jou tegen moeten houden? Denk zo, je bent een ervaring rijker als je het gedaan hebt. Weet jij wat een sub is, Verona?” vroeg Sara aan mij.
”Ja,” zei ik, ”dat weet ik inmiddels.”
”Het is algemeen bekend, Verona, dat in de hogere kringen aan sm wordt gedaan. Hebben ze misschien een sm-ruimte?”
”Ja, om eerlijk tegen jou te zijn, een hele bijzondere, mag ik wel zeggen. Ik was sprakeloos toen ik het zag. En een bar in de kelder. Ze hebben twee zwembaden, eentje ondergronds en een bovengronds, een eigen fitnessruimte, een sauna, alles meer dan luxe, mag ik wel zeggen.”
”Wat gebeurde er toen jij dat zag?”
”Ik sloeg dicht,” zei ik.
”En wat deed mevrouw met jou?” Ik keek Sara aan en kon het niet zeggen. ”Vertel het mij, schat,” zei Sara.
”Ze deed mij een rode halsband om met een kort riempje en heeft mij meegetrokken door de ruimte. Er was nog een romantisch steegje, maar dat mocht ik later zien, aangezien de sleutel boven lag.”
”Heb jij aangelijnd gelopen met mevrouw?”
”Ja, zelfs door de tuin.”
”Nee, dat geloof ik niet,” zei Sara.
”Ja, echt waar,” zei ik. ”Op het terras werd het pas losgemaakt en zei mevrouw: ’Dit kan jij verwachten als jij de uitdaging aandurft, Verona.’”
”Mijn god, wat spannend, Verona, en wat is ze precies met jou van plan, word je intiem gebruikt?”
”Daar heeft ze niet echt op gereageerd, maar wel dat ik zonder inspraak haar speeltje zal zijn, dat met strenge hand zal worden geregeerd.” Ik besef dat ik Sara te veel zit te vertellen, ik sla te ver door. Maar Sara steunt mij juist.
”Ik weet niet wat jij kunt verdienen, Verona, maar als jij daarmee tevreden bent, dan zou het weleens een hele spannende tijd in jouw leven kunnen worden. Hebben ze vaker een meisje als sub gehad?”
”Ja, zeven jaar,” zei ik, ”die is nu getrouwd met een rijke relatie van mevrouw. Ik heb haar gezien in het restaurant toen wij uit eten waren. Een mooie dame. Ze zei mij hopelijk nog eens te zien, ze had een uitzonderlijke tijd gehad en heeft gehuild toen ze moest stoppen omdat ze een relatie kreeg.” Ook vertelde ik van mijn logeerkamer en badkamer.
”Wat staat jou in de weg om het niet te doen?” hield Sara mij voor.
”Ik moet tekenen voor drie jaar.”
”O hallo, dat is even niet niks.”
”En dan mag ik de auto na die tijd houden.”
”Nou, dan wist ik het wel, ik zou ervoor gaan. Je verkeert in een ondenkbare luxe omgeving en je leert bijzondere welgestelde mensen kennen, wie weet ben jij net zo gelukkig als Brigitte en kom jij ook een leuke man tegen waar jij verliefd op wordt.” Ik was blij met de steun van Sara, het zou een stuk gemakkelijker zijn nu om tot een beslissing te komen. ”Wow Verona, wat een verhaal zeg. Jeetje schat, dat had ik niet zien aankomen, eerlijk gezegd.”
”Alsjeblieft,” zei ik, ”wil jij er niet met Jon over praten?”
”Dat beloof ik jou met de hand op mijn hart, dit is alleen onder ons en dat zal het blijven.”
”Dank je,” zei ik en kuste haar.
”Maar zou jij nu niet op de terugreis nog langs Fernando willen gaan en kijken of je een leuke klik met hem kan krijgen?”
”O Sara, Fernando is tegen de vijftig, hij kon mijn vader zijn.”
”Toch heeft hij indruk op jou gemaakt.”
”Ja, dat zeker, Sara.”
”Hier in Spanje en Frankrijk komt het genoeg voor dat er een leeftijdsverschil is van meer dan vijfentwintig jaar, Verona, dat is niets om je voor te schamen, integendeel juist. Het is geen Nederland, schat, met alle vooroordelen en geroddel. Weet mevrouw wanneer jij terugkomt of wordt verwacht?”
”Ja, zondag officieel,” zei ik. ”Maar ik kan onmogelijk zeggen, want zij heeft ook het hotel geboekt in Perpignan, dat ik later kom omdat ik iemand heb leren kennen die ik nader wil leren kennen.”
”Nee, dat is begrijpelijk. Je zou kunnen zeggen dat jij nog een paar dagen bij mij wilt zijn, of dat oké is. Ik zou het gewoon voorstellen. Of jij gaat een dag eerder bij ons vandaan, en dat hoef jij niet te zeggen toch?” Mijn hoofd tolt, ik moet nadenken. ”Nou, schat, wij hebben nog genoeg tijd, kom, wij gaan wat eten. Wat zullen wij bestellen?”
”Laten wij pizza doen.”
”Mijn instemming,” zei Sara. ”Wij hoeven niet snel naar huis, want Jon komt morgen pas weer thuis. Hij is op congres naar Madrid.”
”Gaat het goed met jullie relatie?” vroeg ik belangstellend.
”Ja, Jon is alles voor mij, wij kunnen erg goed met elkaar praten en lachen ook heel wat af.”
”Nou, dat is fijn om te horen,” zei ik.
Dan komen wij bekenden van Sara tegen en stel ik mij netjes voor. Gezamenlijk werd er heerlijk gekletst over allerlei thema’s. Het werd een onwijze dag en avond.
Als wij ver na middernacht thuiskomen, stelt Sara voor om de volgende dag naar Park Güell te gaan.
”Heel graag,” zeg ik, ”dat stond nog op mijn verlanglijstje.”
Als wij dan besluiten te slapen, kussen wij elkaar een goedenacht.
Derde dag vakantie
Het was niet vroeg dat wij opstonden, het was tegen twaalven. Sara had een heerlijk ontbijtje klaarstaan met verse jus d’orange. Ik voelde mij heerlijk ontspannen en dacht nog na over ons heerlijke gesprek de avond ervoor. Ik was wat loslippig geweest, maar ik had geen andere keuze dan voor mijzelf een bevestiging te krijgen wat ik zou moeten doen.
Tijdens ons ontbijt op het terras vraagt Sara: ”Verona, heeft mevrouw jou ook naakt willen zien?”
”Nee,” zeg ik, ”dat is niet aan de orde geweest.” Ik loog en dacht: je moest eens weten.
”Stel nu dat jij terugkomt en ze doet jou een riant voorstel, zou jij het dan kunnen, Verona?”
”Nou, ik zal eerlijk zijn, Sara, daar struikel ik ook over, omdat ze heeft gevraagd of ik bi ben. Ik heb nee gezegd. Ze vroeg of ik er afwijzend tegenover stond. Ik heb gezegd: ’Nee, maar ik heb er ook geen idee bij.’ Toen keek Mrs. Chaleen naar Mrs. Paula en die deed een opmerking: ’Dat komt vanzelf, Mrs. Chaleen.’”
”Nou, zie je wel, Verona, ze zullen jou in gaan pakken, reken maar, en het is maar net hoe jij dat verwerkt. Aan de andere kant: bi zijn is geen schande, Verona, onthoud dat.”
”Sara, waar heb jij dat ruimdenkende vandaan? Zo ken ik jou niet.”
”Verona, ik heb al eerder tegen jou gezegd, dit is geen Nederland, schat, en voor Frankrijk geldt hetzelfde. Mannen en vrouwen zijn hier anders en opener dan bij ons.”
”Heb jij bi-ervaring?” vraag ik met enige schroom.
”Ik zal eerlijk zijn, ik heb het een paar keer meegemaakt.”
”En hoe vond jij dat? Wat was jouw belevenis daarin, mag ik dat vragen?”
”Natuurlijk mag jij dat vragen. Ja, weet je, het is vele malen subtieler, zoenen tussen twee dezelfde geslachten, dan met man vrouw. Je kunt het niet vergelijken, het is op alle fronten veel subtieler en intenser.” Ja, dacht ik, ja, dat heb ik ook ervaren, wow, dus dat klopt wel. Ik was blij dat te horen, maar ik liet niks blijken. ”Jij niet toch, Verona?” vroeg Sara.
”Nee, ik zeker niet.”
”Nou, het is geen schande als jij dat wel gaat ontdekken, schat.”
”Dat begrijp ik, maar ik kan mij er nog geen voorstelling van maken, eerlijk gezegd.”
”Jij moet weten, Verona, als mevrouw jou als sub wil gebruiken, jij niets te vertellen hebt en al helemaal niet als het intern is. Heeft ze een eigen sm-ruimte, zoals jij zei?”
”Ja,” zei ik.
”Wat deed dat met jou toen je het voor het eerst zag, Verona?”
”Ja, ik sloeg op slot.”
”Nou, dat was voor haar al een teken dat ze de controle over jou in haar hand had. Heb je ook zweepjes gezien?”
”Meer dan dat, twee rekken vol.”
”O, mijn god, Verona, dan is ze professioneel meesteres en beheerst ze het spel waarschijnlijk erg goed.”
”Dat vermoeden heb ik ook,” zei ik, en dacht: stop maar, Sara, en ga er niet op door, want het maakt mij verlegen.
”Was het een ruimte die indruk op jou heeft gemaakt?”
”Ja, nogal, en de neonverlichting was prachtig, ja het was uitzonderlijk mooi ingericht.”
”En toen ze jou die halsband omdeed, hoe kon jij dat toelaten en wat deed dat met jou? Daar ben ik wel nieuwsgierig naar, Verona.”
”Weet je, haar vriendin Paula was erbij. Die mij had aangesproken in Parijs, dat was een hele aardige mevrouw. Ik stond stijf en haar blik verlamde mij totaal en ze trok het nog even stevig aan, en klikte er een slotje op.”
”Mijn god, dat was wel heel erg provocerend voor je.”
”Ja, ik was sprakeloos,” zei ik. ”En toen moest ik aangelijnd meelopen dat heeft wat met mij gedaan, maar sorry, ik kan dat gevoel niet omschrijven. Weerloos? Machteloos? Zeg het maar.”
”Je bent niet geslagen of zo, of vastgebonden?” wilde Sara weten.
”Nee, zover wilde ze nog niet gaan.”
”Heb je verteld dat je weinig of geen sekservaring hebt?”
”Ja, dat is mij gevraagd en dat heb ik gezegd.”
”Wat zeiden ze daarop?”
”Dat ze dat juist een pluspunt vonden.”
”Ja natuurlijk, dat is te begrijpen, nu kan ze jou kneden naar haar handen.”
”Hoe bedoel je?” vroeg ik naïef.
”Verona, een sub wordt bespeeld door een dominant, en aangezien die mevrouw waar jij bent geweest een eigen sm-ruimte heeft, is ze wellicht een meesteres en dus dominant. Jij zal, of je het leuk vindt of niet, naar haar wil moeten gehoorzamen. Ze kan jou slaan, met zwepen maar ook met alles wat maar denkbaar is. Want jij bent er namelijk voor haar lusten waar zij van geniet. Natuurlijk zijn er zaken bespreekbaar. Alleen er zijn codes als stop of genade, dat is jouw enige houvast en dat heeft zij te respecteren. Maar het kan heel uitgebreid gespeeld worden.”
Verbaasd vraag ik Sara: ”Hoe weet jij dat trouwens?”
”Ik heb er wel boeken over gelezen, Verona. Op zich kan het heel boeiend zijn, mits je de juiste combinatie hebt gevonden. In jouw geval zijn er al herkenbare voordelen. Rijke familie, met ongekende luxe, en een eigen sm-ruimte, zoals jij beschrijft super de luxe ingericht. Maar sm gaat gepaard met pijn, dat kan soft zijn, en die grenzen zal deze dame bij jou gaan zoeken, dat is het spel. Heeft ze daar niets over gezegd, Verona?”
”Nee, dat bleef achterwege, dat wilde ze pas doen als ik terug zou komen van vakantie.”
”Ja ja,” zei Sara, ”ik begrijp deze dame, ze heeft jou lekker gemaakt door haar cabrio mee te geven voor jouw vakantie. Zodat als jij terugkomt, wil ik wedden, binnen vijf minuten de halsband om zult hebben.”
”Nou, dat weet ik niet,” zei ik naïef, ”ik heb heel duidelijk gezegd dat ik even de tijd nodig heb om het te laten bezinken.”
”Nou, reken maar dat ze jou in gaat palmen. Op zich is daar niets mis mee, mits jij een contract voorgeschoteld krijgt waarin jij je kunt vinden. Maar spannend is het zeker.”
”Wat zou jij doen?” vraag ik onder het eten van een lekker broodje.
”Ik ben geen onderdanig type, Verona, maar jij wel, jij hebt de uitstraling en dat werkt als koren op de molen voor een dominant, die voelen dat. Maar schat, laten wij een beetje voortmaken, want jij wilt nog naar Park Güell.”
”O ja, graag,” zei ik.
”Later hebben wij nog genoeg tijd om over jouw thema te praten.”
Als wij klaar zijn ruimen wij de tafel leeg en maken ons gereed om te vertrekken.
Park Güell is het beroemde park met de mozaïeken, bankjes en de salamander. Dit Park Güell mag als bezienswaardigheid niet ontbreken aan mijn bezoek aan Barcelona. Voorheen was het mogelijk het park gratis te bezoeken, nu is het noodzakelijk vooraf tickets te kopen.
Tegen tweeën waren wij op plaats van bestemming, het was er behoorlijk druk, maar gelukkig had Sara vooraf de tickets gekocht en konden wij na vijftien minuten naar binnen.
Ademloos hebben wij er rondgewandeld en tal van foto’s mogen maken.
Tegen zessen verlieten wij pas het park en begaven wij ons per taxi naar de binnenstad. Daar pakten wij een gezellig terrasje met een overheerlijk wijntje en hebben wij gezellig zitten praten. Tot ik even werd afgeleid door een app van mevrouw. ”O, mijn god,” was mijn eerste reactie.
”Wat nu?” zei Sara, ”mevrouw schrijft jou?”
”Ja,” zei ik.
”Dat had ik wel gedacht, schat, dat kon niet uitblijven. En wat schrijft de dame ofwel madame. Hoe madame?” zeg ik.
”Voor jou is het een madame, Verona.”
”Wat ze schrijft: Hallo Verona, even een korte mededeling, graag zondagavond terug, dit i.v.m. een besloten party maandagavond. Veel plezier, schat, in Barcelona. Mrs. Chaleen xxx
”Jeetje, ik zou dinsdag terugkomen,” kijk ik verbaasd Sara aan.
”Nou, Verona, wat heb ik je gezegd? Ze stuurt jou al, zonder dat jij het beseft. Nou, een besloten party, reken dan maar dat ze jou voordraagt als haar subje.”
”Maar ik heb nog niets afgesproken. Hoe kan ze dan nu al een besloten party organiseren, terwijl er niets is vastgelegd?”
”Omdat, Verona, madame iets van jou terugverwacht, aangezien jij de luxe cabrio mee hebt gekregen.”
”Wat nu?” vraag ik verbaasd. ”Wat kan ik schrijven, Sara?”
”Jij kan niets anders schrijven dan dat het akkoord is, Verona, ja sorry, zo is het wel. Was jij met je eigen auto gekomen, dan had jij kunnen schrijven, ja hallo, dáág, ik kom dinsdag pas terug. Nu kun jij dat niet schrijven aangezien jij haar auto mee hebt gekregen.”
Ik nam een dronk van mijn wijn en zuchtte diep. ”Oké,” zei ik, ”dat zal ik dan maar doen.” En ik schreef dat het begrepen was, en dat ik zou proberen zondagavond terug te komen.
Even later een piep. Ik krijg bericht terug, en Sara vraagt nieuwsgierig: ”Staat het madame aan?”
”O, ze schrijft: Je hoeft het niet te proberen, jij bent gewoon zondagavond voor tienen terug, tenzij jij pijnlijke rode billen wilt.” Ik schoot in alle kleuren.
”Laat mij lezen,” vraagt Sara. Minutenlang kijken wij elkaar sprakeloos aan. ”Nou, wat heb ik je gezegd, Verona! Een subje krijgt voor haar billen naar gelang madame het belieft. Nu heeft ze er ook nog eens een tijd aan verbonden. Jij hebt gewoon te zorgen op tijd bij haar te zijn, en dan, als jij sterk in je schoenen staat en jij wilt nog niet tekenen, dan kun jij zeggen: sorry mevrouw, maar ik wil niet bij die party aanwezig zijn.”
”Mijn hart klopt in mijn keel,” zeg ik.
”Jij kunt ook zeggen, Verona, dat jij eerst teruggaat naar Nederland en meer bedenktijd nodig hebt. Maar kun jij dat zeggen?!”
”Ja,” zeg ik stoer tegen Sara, ”dat zal mij wel lukken, hoop ik.”
”Laten wij nog maar een wijntje nemen, Verona, en dan gaan wij ergens wat eten. Voorlopig is het nog geen zondag, anders ga jij ’s morgens vroeg weg, en rij jij in één keer terug.”
”Nou, ik had weer via Perpignan willen gaan, ik wilde nog even langs een shop waar ik een erg leuk topje heb gezien.”
”En misschien langs Fernando,” zegt Sara plagend.
”Nee,” zeg ik, ”laat ik dat maar niet doen, het zou verkeerd kunnen uit gaan pakken.
Het werd verder nog een hele fijne avond met verschillende terrasjes en wij kwamen leuke vrienden tegen van Sara waar gezellig mee werd gepraat. Tegen twaalven waren wij weer thuis en we lagen tegen enen op bed, na nog even gezellig buiten te hebben gezeten.
Ücretsiz ön izlemeyi tamamladınız.