Kitabı oku: «A Hymn on the Life, Virtues and Miracles of St. Patrick», sayfa 4

 
Light on the death of his saint.
 

XXXI

 
The clergy of Eire they proceeded
To wake Patrick, from every side
The sound of the musical instrument buried
All asleep upon the spot.
 

XXXII

 
The soul of Patrick from his body
After his labours, separated;
Angels of God on the first night
Watched around him incessantly.
 

XXXIII

 
At the time that Patrick died
He proceeded to the other Patrick,
And with him ascended
To Jesus, the son of Mary.
 

XXXIV

 
Patrick, without a puff of pride,
Manifold blessings produced;
He was in subjection to Mary's son.
And with auspicious bliss was born.
 

HYMNUS SANCTO PATRICIO

I

 
Natus est Patricius Nemturri
Ut refertur in historiis,
Fuit annorum sedecim
Quando ductus in captivitatis ærumnas.
 

II

 
Sucat nomen ei primo impositum erat
Quantum ad patrem attinet sciendum fuerit.
Filius Calfurnii filii Otidii
Nepos Diaconi Odissii.
 

III

 
Annis sex erat in servitute
Escis hominum (nempe gentilium) non vescens
Ideo Vocatus Cathraige
Quia quatuor familiis inserviebat.
 

IV

 
Dixit Victor angelus servo
Milconis: ut trans mare se conferret
Pedem imposuit supra petram
Ibique: exinde manent impressa ejus vestigia.
 

V

 
Profectus est trans Alpes omnes,
Trajecto mari; (quæ fuit felix expeditio)
Et apud Germanum remansit
In Australi parte Latii.
 

VI

 
In insulis maris Tyrrheni
Mansit: uti memoro
Legit canonus apud Germanum
Sicut testantur historiæ.
 

VII

 
In Hiberniam venit
Admonitus angelorum apparitionibus
Sæpius in visionibus videbat
Se debere denuo eo redire.
 

VIII

 
Salutaris erat Hiberniæ
Adventus Patricii ad Fochlaidios
Audiebat a longe vocem invocantium
Infantium de silvis Fochlaid.
 

IX

 
Rogabant ut ad eos veniret sanctus
Qui discurrebat per Latium
Ut converteret ab errore
Populos Hiberniæ ad viam vitæ.
 

X

 
Vates Hiberniæ vaticinabantur
Adventurum tempus pacis novum
Quæ duratura sit in perpetuum
Unde deserta foret Temorea sub silentio.
 

XI

 
Sui Druydæ Loegario
Adventum Patricii non cælabant
Adimpleta sunt vaticinia
De domino quem predicabant.
 

XII

 
Carus erat Patricius usq. mortem
Exhibit et strenuus in exterminandis erroribus
Ex ninc merita ejus exaltata sunt
Supra nationes hominum.
 

XIII

 
Hymnos et Apocalypsin
Et tres quinquagenas psalmorum in dies canenat
Prædicabat, baptizabat, orabat,
Et a laudibus dei non cessabat.
 

XIV

 
Nec temporis algor impediebat
Quo minus maneret de nocte in mediis aquis
Ad cœli potiandum gaudium
Prædicabat de die super collibus.
 

XV

 
In fonte sian ad aquilonem juxta Bennaboirche
(Qui fons nunquam deficit)
Decantabat centum psalmos singulis noctibus
Regi angelorum inserviendo.
 

XVI

 
Cubabat postea super nuda petra
Cassula amictus madida
Saxum fuit ejus pulvinar
Sic arcebat a corpore remissionem.
 

XVII

 
Prædicabat evangelium populis,
Multas virtutes et signa simul operatus
Curabat cæcos et leprosos:
Mortuos revocabat ad vitam.
 

XVIII

 
Patricius prædicabat Scotis
Passus multos labores in Latio
Ut venirent in die judicii
Quos convertit ad vitam æternam.
 

XIX

 
Filii Emeri, Filii Erimonii,
Omnes seducti a dæmone,
Quos et recondidit Sathanas
In magno puteo infeniali.
 

XX

 
Donec advenit apostolus
Qui eos preservavit, licet turbines vehementes
Qui prædicavit annis sexagihta
Crucem Christi populis Feniorum.
 

XXI

 
Super populos Hiberniæ erant tenebræ
Populos adorantes idola
Non credebant in veram Deitatem
Trinitatis veræ.
 

XXII

 
Ardmachæ est regni sedes
Futura æterni nominis populis Emaniæ
Et est ecclesia celebris in Dundalethglas
Nec gratum quod Temoria deseratur.
 

XXIII

 
Patricius quando cepit infirmari
Desiderabat ire Ardmacham
Sed Angelus Dei ad eum venit
In via in medio die.
 

XXIV

 
Venit versus Ausirum ad Victorem angelum
(Is fuit qui eum accersivit)
Rubus in quo angelus erat exarsit
Et ex eo ipsum alloquebatur.
 

XXV

 
Dixit angelus regimen sit penes Ardmacho.
Christo propter hæc gratias age;
Ipse ad cœlos venies;
Impetrasti adeoquæ petieras.
 

XXVI

 
Hymnus decantatus tibi jam viventi,
Erit lorica protectionis populis;
In die judicii te comitabuntur
Hiberni ad supremum judicem.
 

XXVII

 
Remansit Tassachus post eum
Quando ministravit communionem ipsi
Dixit quod communicaturus esset Patricium
Nec prophetia Tassachi erat falsa.
 

XXVIII

 
Possuit tenebras nocti
Ita quod apud eos erat indeficiens lui
Spatio unius anni continuata lux erat
Et ista continuata dies et prolongata erat.