Водгук на беларусскай мове, так. Спачатку аповесць мне нават і не спадабалася. Так, прышпільна, фэрма, жывёлы размаўляюць як людзі, параўнанне з СССР хоць і вельмі ўдалае, але нейкае... нуднае. Акрамя гэтага параўнання у першай палове кнігі не на что і вока пакласці. Героі не кранаюць, яны цалкам часткі алегорыі: свінні - партыя, Маісей - духавества, Напалеон - Сталін, Баксёр - сумленны рабочы, Бенджамін - нерухомая інтэлігенцыя... Калі ўсё геніальнае - проста, та гэта было занадта проста. Скучна.
Але дзякаючы невялікаму памеру кнігі, я здолела дачытаць палову і чуць далей... і стала цікаўна. Спачатку я у голас засмяялася, калі Напалеон пасля некалькіх дзён "памярання" іздаў указ, что алкаголь адгэтуль забаронены пад страхам смерці.. Потым мяне кранулі масавые смяротные пакаранні кур, якія прызнавалісь, самі, і только ў тым, что ім прысніўся Сняжок... "Что? Пісец" - падумала я, і расказванне пайшло яшчэ шпарчэй. Інтарэс рос, і на моманце, калі увазілі Баксёра - калі канавал увазіў Баксёра, я пачала раўці прама ў офісы.
А ўвогуле сатыра выдатнейшая. Нібы узялі Салжаніцына і паслядоўна сжата пераказалі падзеі з "Архіпелага ГУЛАГа". Да, Оруэл - чалавечышча! Ведаеце, что ён казаў пра аповесць? З Вікіпедыі:
В 1943 году, задумав «Двор», Оруэлл сказал Эйлин [жене], что хочет сделать прозрачный, легко переводимый на другие языки текст. В первую очередь, на русский. Надежда, что читатели страны, о которой он думал неотступно, когда-нибудь прочтут его книги, не оставляла его. — В. Чаликова Размышления о Скотном дворе
Чалавечышча, чорт пабяры.
У выніку вялізнае задавальненне ад кнігі.
P.S. Слухала як аўдыякнігу (http://www.livelib.ru/book/1000747244). Чытае Валер Будзевіч. Выдатна чытае, дзякуй яму.
«Ферма» kitabının incelemeleri, sayfa 14