Kitabı oku: «Balaca Delfinin macəraları», sayfa 2

Hər şeylə maraqlanırdı bizim balaca delfin.

Bir dəfə yenə adəti üzrə gəzintiyə çıxmışdı. Üzə-üzə yosun evlərindən xeyli uzaqlaşdı. Hətta axırıncı tapdığı gəmini də üzüb keçdi. İlk dəfə idi, bu qədər uzağa gedirdi. Birdən dəniz otlarının arasında nəyinsə parıldadığını gördü. Yaxına gəlib baxdı. Parıldayan şüşə idi. İçində də bükülmüş kağız vardı.

(Sekil 2)

Bu şüşə çox xoşuna gəldi balaca delfinin. Fikirləşdi ki, yosun evləri üçün gözəl bəzək olar bu şüşədən. Şüşəni ağzına alıb evə tərəf üzməyə başladı.

Batmış gəmilərdən birinin yanından keçəndə səs eşitdi. Kimsə köməyə çağırırdı. Səs gələn tərəfə gedəndə balaca sarı bir balığın gəminin toruna ilişdiyini gördü. Balaca delfin şüşəni ağzından yerə qoyub sarı balığı xilas etməyə çalışdı, amma toru aça bilmədi. Sarı balığa dedi:

– Gözlə, gedim, xərçəngi çağırım. Onun qayçıları var, gəlib toru kəsər.

Balaca delfin vaxt itirmədən xərçəngin evinə getdi. Evə çatanda gördü ki, xərçəng rifin üstündə oturub mamırları təmizləyir.