Қырманның күндіз-түні басында бол,
Мал жейді, құс шоқиды, шықпа шетке.
Батаоқыр, той-томалаққа әуейленбе,
Күпілдеп көкпар көрсең қуып кетпе.
Әңгіме, әзіл, сияз, қымыз аулап,
Дау даулап, желбезекті желпеңдетпе.
Қылжақбас, қыдырыңды, жалқауларды,
Ашаңмен салып жібер басқа, көтке.
Науқанды төкпей-шашпай жинап алсаң,