Kitabı oku: «Nauka niderlandzkiego: Tłumaczenie i analiza trzech dzieł Nescio po holendersku», sayfa 5
Kalm kwam ze de trap af en zong 't koor uit de Maccabeeën: "Dag vol licht en hemelgloed," wat ze vaak had gezongen, zonder er veel bij te denken. (Spokojnie zeszła po schodach, śpiewając chór z Makabeuszy: "Dzień pełen światła i blasku nieba," co często śpiewała, nie myśląc o tym zbyt wiele; Kalm kwam ze de trap af – spokojnie zeszła po schodach, en zong 't koor uit de Maccabeeën – śpiewając chór z Makabeuszy, "Dag vol licht en hemelgloed" – "dzień pełen światła i blasku nieba," wat ze vaak had gezongen, zonder er veel bij te denken – co często śpiewała, nie myśląc o tym zbyt wiele). Toen ging ze de kamer binnen en zei: "Dag Ee", en ging op haar teenen staan en rekte zich uit en zoende 'm op z'n mond, als vroeger, zusterlijk. (Potem weszła do pokoju i powiedziała: "Cześć Ee", stanęła na palcach, wyciągnęła się i pocałowała go w usta, jak dawniej, po siostrzanemu; Toen ging ze de kamer binnen – potem weszła do pokoju, en zei: "Dag Ee" – i powiedziała "cześć Ee", en ging op haar teenen staan en rekte zich uit – stanęła na palcach, wyciągnęła się, en zoende 'm op z'n mond, als vroeger, zusterlijk – i pocałowała go w usta, jak dawniej, po siostrzanemu). En hij, die een gesprek had met z'n schoonvader over lijnolie, pas van de reis terug, wat moet een dichtertje al niet doen, hij zei enkel: (A on, który rozmawiał ze swoim teściem o oleju lnianym, świeżo po powrocie z podróży, co poeta nie musi robić, powiedział tylko; En hij, die een gesprek had met z'n schoonvader over lijnolie – a on, który rozmawiał ze swoim teściem o oleju lnianym, pas van de reis terug – świeżo po powrocie z podróży, wat moet een dichtertje al niet doen – co poeta nie musi robić, hij zei enkel – powiedział tylko):
"Kind, wat wor je groot, ik hoef je waarachtig niet eens meer op te tillen." ("Dziecko, jak ty urosłaś, naprawdę nie muszę cię już podnosić"; "Kind, wat wor je groot – "dziecko, jak ty urosłaś, ik hoef je waarachtig niet eens meer op te tillen" – naprawdę nie muszę cię już podnosić).
En toen hield ze al zooveel van 'm, dat ze niet eens kwaad was omdat ie dat zei. ("Haar borsten werden immers al groot, wacht maar." (A wtedy kochała go już tak bardzo, że nie była nawet zła, że to powiedział: "Jej piersi już urosły, poczekaj tylko"; En toen hield ze al zooveel van 'm – a wtedy kochała go już tak bardzo, dat ze niet eens kwaad was omdat ie dat zei – że nie była nawet zła, że to powiedział: "Haar borsten werden immers al groot, wacht maar" – "jej piersi już urosły, poczekaj tylko").
"Dora, de melk kookt over, Maartje is naar 't dorp." En Dora vlug naar de keuken om 't stel uit te draaien. ("Doro, mleko wykipiało, Maartje poszła do wioski." I Dora szybko pobiegła do kuchni, żeby wyłączyć kuchenkę; "Dora, de melk kookt over – "Doro, mleko wykipiało, Maartje is naar 't dorp" – Maartje poszła do wioski, En Dora vlug naar de keuken om 't stel uit te draaien – I Dora szybko pobiegła do kuchni, żeby wyłączyć kuchenkę).
VI. Strijd met het dagelijks leven – Walka z codziennym życiem (Strijd met het dagelijks leven – walka z codziennym życiem, Walka z codziennym życiem – Walka z codziennym życiem)
Voor ik verder ga wil ik even vertellen dat ook mijn manuscripten door m'n vrouw worden overgeschreven en dat ze de poëzie in dit verhaal niet begrijpt. (Zanim pójdę dalej, chcę powiedzieć, że moje rękopisy są przepisywane przez moją żonę i że nie rozumie ona poezji w tej opowieści; Voor ik verder ga – zanim pójdę dalej, wil ik even vertellen – chcę powiedzieć, dat ook mijn manuscripten door m'n vrouw worden overgeschreven – że moje rękopisy są przepisywane przez moją żonę, en dat ze de poëzie in dit verhaal niet begrijpt – i że nie rozumie ona poezji w tej opowieści). Dat Coba coquetteerde vindt ze niet zoo erg, dat kwam doordat 't dichtertje haar verwaarloosde. (To, że Coba kokietowała, nie jest dla niej tak złe, bo to wynikło z zaniedbania jej przez poetę; Dat Coba coquetteerde – to, że Coba kokietowała, vindt ze niet zoo erg – nie jest dla niej tak złe, dat kwam doordat 't dichtertje haar verwaarloosde – bo to wynikło z zaniedbania jej przez poetę). Die dame in de tram had een klap op haar gezicht moeten hebben en 't dichtertje ook. (Ta dama w tramwaju powinna była dostać w twarz, a poeta też; Die dame in de tram – ta dama w tramwaju, had een klap op haar gezicht moeten hebben – powinna była dostać w twarz, en 't dichtertje ook – a poeta też). Gek, in andere verhalen vindt ze zulke dingen niet zoo erg. (Dziwne, w innych opowieściach nie uważa takich rzeczy za tak złe; Gek, in andere verhalen – dziwne, w innych opowieściach, vindt ze zulke dingen niet zoo erg – nie uważa takich rzeczy za tak złe). 'k Denk dat 't komt doordat ik dit geschreven heb. (Myślę, że to dlatego, że to ja to napisałem; 'k Denk dat 't komt – myślę, że to dlatego, doordat ik dit geschreven heb – że to ja to napisałem). Ze moet toch den auteur weten te onderscheiden van meneer Nescio, maar dat gaat haar te hoog. (Musi umieć odróżnić autora od pana Nescio, ale to ją przerasta; Ze moet toch den auteur weten te onderscheiden – musi umieć odróżnić autora, van meneer Nescio – od pana Nescio, maar dat gaat haar te hoog – ale to ją przerasta). De situatie is voor mij pijnlijk, mijn huiselijk geluk is ietwat gestoord, toch ga ik door. (Sytuacja jest dla mnie bolesna, moje domowe szczęście jest nieco zakłócone, ale kontynuuję; De situatie is voor mij pijnlijk – sytuacja jest dla mnie bolesna, mijn huiselijk geluk is ietwat gestoord – moje domowe szczęście jest nieco zakłócone, toch ga ik door – ale kontynuuję).
Daar wandelt de God van Nederland weer op 't Damrak over 't gloeiende asfalt. (Tam znowu przechadza się Bóg Holandii na Damraku po gorącym asfalcie; Daar wandelt de God van Nederland – tam przechadza się Bóg Holandii, weer op 't Damrak over 't gloeiende asfalt – znowu na Damraku po gorącym asfalcie). Weer heeft hij 't zelfde bruinige pak aan en denzelfden hoed op en schilfertjes op z'n kraag. (Znów ma na sobie ten sam brązowy garnitur i ten sam kapelusz, z łuskami na kołnierzu; Weer heeft hij 't zelfde bruinige pak aan – znów ma na sobie ten sam brązowy garnitur, en denzelfden hoed op – i ten sam kapelusz, en schilfertjes op z'n kraag – z łuskami na kołnierzu). Nu heeft hij een zakdoek om z'n boordje gelegd, voor 't zweten. (Teraz ma chusteczkę wokół kołnierza, żeby się nie pocić; Nu heeft hij een zakdoek om z'n boordje gelegd – teraz ma chusteczkę wokół kołnierza, voor 't zweten – żeby się nie pocić). Z'n wandelstok zetti een heel eind van z'n lichaam neer. (Jego laska stoi daleko od jego ciała; Z'n wandelstok zetti een heel eind van z'n lichaam neer – jego laska stoi daleko od jego ciała). Z'n grauwige bakkebaarden wandelen mee. (Jego szare bokobrody idą razem z nim; Z'n grauwige bakkebaarden – jego szare bokobrody, wandelen mee – idą razem z nim).
God van hemel en aarde, van land en zee, neem deze benauwenis van mij weg, schep 'm op uw ééne hand van 't Damrak en leg 'm zoetjes neer op een belt, bij blauwe pannen zonder bodems en vertrapte blikjes en verroeste hoepels van vaten en asch en garnalendoppen, ergens waar ik nooit kom. (Boże nieba i ziemi, lądu i morza, zabierz ode mnie to przygnębienie, podnieś je jedną ręką z Damraku i połóż je delikatnie na hałdzie, przy niebieskich garnkach bez dna i zdeptanych puszkach oraz zardzewiałych obręczach beczek i popiele oraz łupinach krewetek, gdzieś, gdzie nigdy nie bywam; God van hemel en aarde, van land en zee – Boże nieba i ziemi, lądu i morza, neem deze benauwenis van mij weg – zabierz ode mnie to przygnębienie, schep 'm op uw ééne hand van 't Damrak – podnieś je jedną ręką z Damraku, en leg 'm zoetjes neer op een belt – i połóż je delikatnie na hałdzie, bij blauwe pannen zonder bodems en vertrapte blikjes en verroeste hoepels van vaten en asch en garnalendoppen – przy niebieskich garnkach bez dna i zdeptanych puszkach oraz zardzewiałych obręczach beczek i popiele oraz łupinach krewetek, ergens waar ik nooit kom – gdzieś, gdzie nigdy nie bywam).
Nu kan mijn geest mijn verdomde zelf verlaten en recht naar boven gaan als blauwe rook in een stillen zomeravond, als een verre koe klagelijk loeit. (Teraz mój duch może opuścić moje przeklęte ja i wznieść się prosto w górę jak niebieski dym w cichy letni wieczór, jak daleka krowa żałośnie ryczy; Nu kan mijn geest mijn verdomde zelf verlaten – teraz mój duch może opuścić moje przeklęte ja, en recht naar boven gaan als blauwe rook in een stillen zomeravond – i wznieść się prosto w górę jak niebieski dym w cichy letni wieczór, als een verre koe klagelijk loeit – jak daleka krowa żałośnie ryczy).
En nu is alles weg dat geweest is en ik ben Dora en in een nieuwe wereld, die dezelfde is als de oude, maar gezien van de voeten des Vaders, van waar ik ook neerzie op Dora, die ikzelf ben, een vrouw nu, een meisje, zoolang de genade duurt. (A teraz wszystko, co było, zniknęło i jestem Dorą w nowym świecie, który jest taki sam jak stary, ale widziany z perspektywy stóp Ojca, skąd również patrzę na Dorę, którą jestem, kobietą teraz, dziewczyną, dopóki trwa łaska; En nu is alles weg dat geweest is – a teraz wszystko, co było, zniknęło, en ik ben Dora en in een nieuwe wereld – i jestem Dorą w nowym świecie, die dezelfde is als de oude – który jest taki sam jak stary, maar gezien van de voeten des Vaders – ale widziany z perspektywy stóp Ojca, van waar ik ook neerzie op Dora, die ikzelf ben – skąd również patrzę na Dorę, którą jestem, een vrouw nu, een meisje, zoolang de genade duurt – kobietą teraz, dziewczyną, dopóki trwa łaska).
En zooals de wereld thans nieuw is voor mij, zoo lag ze nieuw en maagdelijk en goedertieren uitgespreid voor Dora na dien dag. (A tak jak świat jest teraz nowy dla mnie, tak leżał nowy, dziewiczy i dobroduszny przed Dorą tamtego dnia; En zooals de wereld thans nieuw is voor mij – a tak jak świat jest teraz nowy dla mnie, zoo lag ze nieuw en maagdelijk en goedertieren uitgespreid voor Dora na dien dag – tak leżał nowy, dziewiczy i dobroduszny przed Dorą tamtego dnia). O, ze aanvaardde 't wonder, maar ze begreep 't niet en ze begreep zich zelven niet, zooals de aarde zich zelve niet begrijpt, waaruit 't koren groeit, dat groen is en geel wordt en wordt gemaaid en de hooge garven staan op de gele stoppels en de aarde weet er niet van. (O, przyjęła ten cud, ale go nie rozumiała i nie rozumiała samej siebie, tak jak ziemia nie rozumie samej siebie, z której rośnie zboże, które jest zielone, a potem żółknie i jest koszone, a wysokie snopy stoją na żółtych ścierniskach i ziemia o tym nie wie; O, ze aanvaardde 't wonder – o, przyjęła ten cud, maar ze begreep 't niet en ze begreep zich zelven niet – ale go nie rozumiała i nie rozumiała samej siebie, zooals de aarde zich zelve niet begrijpt – tak jak ziemia nie rozumie samej siebie, waarin 't koren groeit, dat groen is en geel wordt en wordt gemaaid – z której rośnie zboże, które jest zielone, a potem żółknie i jest koszone, en de hooge garven staan op de gele stoppels – a wysokie snopy stoją na żółtych ścierniskach, en de aarde weet er niet van – i ziemia o tym nie wie).
En haar borsten werden grooter, ze bewogen bij 't loopen. (A jej piersi rosły, poruszały się podczas chodzenia; En haar borsten werden grooter – a jej piersi rosły, ze bewogen bij 't loopen – poruszały się podczas chodzenia). Toch was ze een tenger meisje met een duidelijk kuiltje in haar hals, met duidelijke peesjes en 't begin van haar sleutelbeenderen duidelijk afgeteekend, net als haar zuster. (Jednak była delikatną dziewczyną z wyraźnym zagłębieniem w szyi, z wyraźnymi ścięgnami i początkiem jej obojczyków wyraźnie zarysowanymi, tak jak jej siostra; Toch was ze een tenger meisje – jednak była delikatną dziewczyną, met een duidelijk kuiltje in haar hals – z wyraźnym zagłębieniem w szyi, met duidelijke peesjes en 't begin van haar sleutelbeenderen duidelijk afgeteekend – z wyraźnymi ścięgnami i początkiem jej obojczyków wyraźnie zarysowanymi, net als haar zuster – tak jak jej siostra). En als ze 't hoofd op zij deed, zag je een diep kuiltje op haar schouder als ze haar losse kiel aan had, die vierkant was uitgesneden. (A gdy odwracała głowę na bok, widziało się głębokie zagłębienie na jej ramieniu, gdy miała na sobie luźną bluzkę, która była kwadratowo wycięta; En als ze 't hoofd op zij deed – a gdy odwracała głowę na bok, zag je een diep kuiltje op haar schouder – widziało się głębokie zagłębienie na jej ramieniu, als ze haar losse kiel aan had – gdy miała na sobie luźną bluzkę, die vierkant was uitgesneden – która była kwadratowo wycięta). In haar bruine gezichtje waren haar oogen zoo wit en zoo donker blauw. (W jej brązowej twarzy oczy były tak białe i tak ciemnoniebieskie; In haar bruine gezichtje – w jej brązowej twarzy, waren haar oogen zoo wit en zoo donker blauw – oczy były tak białe i tak ciemnoniebieskie). Het wit was zooals ik eens de bevroren Zuiderzee gezien heb. (Biel była jak ta, którą kiedyś widziałem na zamarzniętym Zuiderzee; Het wit was zooals ik eens de bevroren Zuiderzee gezien heb – biel była jak ta, którą kiedyś widziałem na zamarzniętym Zuiderzee). Maar uit 't blauw scheen al de warmte van haar lijfje, dat toch niet koeler werd. (Ale z błękitu promieniowało całe ciepło jej ciała, które jednak nie stawało się chłodniejsze; Maar uit 't blauw scheen al de warmte van haar lijfje – ale z błękitu promieniowało całe ciepło jej ciała, dat toch niet koeler werd – które jednak nie stawało się chłodniejsze). En als ze dan met haar handjes op haar rug stond, stevig op de beenen, de voeten een eindje van elkaar, dan zag je de punten van haar schouderbladen en een holte daartusschen, als een gedicht, die de gedachten trok naar verten, als een rivier, die gestrekt ligt, ver, en zich dan wendt en waarvan je 't eind niet ziet. (A kiedy stała z rękami na plecach, mocno na nogach, stopy trochę od siebie, widziało się czubki jej łopatek i zagłębienie między nimi, jak wiersz, który przyciągał myśli do oddali, jak rzeka, która leży daleko, a potem się skręca i której końca nie widzisz; En als ze dan met haar handjes op haar rug stond – a kiedy stała z rękami na plecach, stevig op de beenen, de voeten een eindje van elkaar – mocno na nogach, stopy trochę od siebie, dan zag je de punten van haar schouderbladen en een holte daartusschen – widziało się czubki jej łopatek i zagłębienie między nimi, als een gedicht – jak wiersz, die de gedachten trok naar verten – który przyciągał myśli do oddali, als een rivier – jak rzeka, die gestrekt ligt, ver, en zich dan wendt – która leży daleko, a potem się skręca, en waarvan je 't eind niet ziet – i której końca nie widzisz). En als ze haar hals boog, ze droeg 't haar nu opgenomen, dan keek de God van hemel en aarde even op van z'n eeuwige contemplatie der eeuwige landen en zeeën en leunde z'n hoofd op z'n rechterhand, die steunde op z'n dij, de duim onder den kin en de wijsvinger langs zijn wang en aanschouwde het bruine knobbeltje boven de holte, die een gedicht was en de kleine haartjes die glinsterden in de zon en glimlachte. (A kiedy pochylała szyję, teraz miała włosy spięte, wtedy Bóg nieba i ziemi spojrzał na chwilę ze swojej wiecznej kontemplacji wiecznych ziem i mórz i oparł głowę na prawej ręce, która opierała się na udzie, kciuk pod brodą, a palec wskazujący wzdłuż policzka, i podziwiał brązowy guziczek nad zagłębieniem, który był wierszem, i małe włoski, które lśniły w słońcu, i uśmiechnął się; En als ze haar hals boog – a kiedy pochylała szyję, ze droeg 't haar nu opgenomen – teraz miała włosy spięte, dan keek de God van hemel en aarde even op – wtedy Bóg nieba i ziemi spojrzał na chwilę, van z'n eeuwige contemplatie der eeuwige landen en zeeën – ze swojej wiecznej kontemplacji wiecznych ziem i mórz, en leunde z'n hoofd op z'n rechterhand – i oparł głowę na prawej ręce, die steunde op z'n dij – która opierała się na udzie, de duim onder den kin en de wijsvinger langs zijn wang – kciuk pod brodą, a palec wskazujący wzdłuż policzka, en aanschouwde het bruine knobbeltje boven de holte – i podziwiał brązowy guziczek nad zagłębieniem, die een gedicht was – który był wierszem, en de kleine haartjes die glinsterden in de zon – i małe włoski, które lśniły w słońcu, en glimlachte – i uśmiechnął się). Daarna keek hij weer ernstig langs z'n voeten en zag zijn Rijn wenden tusschen zijn bergen en peinsde: "Hoe was hij er ook weer toe gekomen, 't Duitsche rijk te laten stichten? Die Pruisen....." (Potem znowu poważnie spojrzał wzdłuż swoich stóp i zobaczył, jak jego Ren kręci się między jego górami i rozmyślał: "Jak to się stało, że pozwolił założyć Cesarstwo Niemieckie? Ci Prusacy…"; Daarna keek hij weer ernstig langs z'n voeten – potem znowu poważnie spojrzał wzdłuż swoich stóp, en zag zijn Rijn wenden tusschen zijn bergen – i zobaczył, jak jego Ren kręci się między jego górami, en peinsde: "Hoe was hij er ook weer toe gekomen – i rozmyślał: "Jak to się stało, że pozwolił, 't Duitsche rijk te laten stichten? Die Pruisen....." – założyć Cesarstwo Niemieckie? Ci Prusacy…").
En z'n edel, hareloos gelaat versomberde, er kwamen twee diepe plooien boven z'n rechten sterken neus. (A jego szlachetna, bezwłosa twarz posmutniała, pojawiły się dwie głębokie zmarszczki nad jego prostym, mocnym nosem; En z'n edel, hareloos gelaat versomberde – a jego szlachetna, bezwłosa twarz posmutniała, er kwamen twee diepe plooien boven z'n rechten sterken neus – pojawiły się dwie głębokie zmarszczki nad jego prostym, mocnym nosem).
Maar zij dacht aan geen Pruisen. (Ale ona nie myślała o Prusakach; Maar zij dacht aan geen Pruisen – ale ona nie myślała o Prusakach). Zij dacht hoe een lieven man haar zuster had en dat 't goed was van haar zwager te houden. (Myślała o tym, jakiego kochanego mężczyznę miała jej siostra i że dobrze jest kochać swojego szwagra; Zij dacht hoe een lieven man haar zuster had – myślała o tym, jakiego kochanego mężczyznę miała jej siostra, en dat 't goed was van haar zwager te houden – i że dobrze jest kochać swojego szwagra). Hij was toch haar broer. (Był przecież jej bratem; Hij was toch haar broer – był przecież jej bratem). En een dichter. (I poetą; En een dichter – i poetą). Dat had Coba haar verteld. (Tak jej powiedziała Coba; Dat had Coba haar verteld – tak jej powiedziała Coba). En een dichter dat was een van hen, die God lief had. (A poeta to ktoś, kogo Bóg kochał; En een dichter dat was een van hen – a poeta to ktoś z tych, die God lief had – kogo Bóg kochał). Dat had ze in een boek gelezen. (Tak przeczytała w książce; Dat had ze in een boek gelezen – tak przeczytała w książce).
Ze was nu zoo oud, dat ze verheven boeken las met een mondje vol chocola en de rest van de reep op 't tafeltje. (Była teraz w takim wieku, że czytała wzniosłe książki z ustami pełnymi czekolady, a reszta tabliczki leżała na stoliku; Ze was nu zoo oud – była teraz w takim wieku, dat ze verheven boeken las – że czytała wzniosłe książki, met een mondje vol chocola en de rest van de reep op 't tafeltje – z ustami pełnymi czekolady, a reszta tabliczki leżała na stoliku).
Als zij ook eens dichten kon of–schrijven. (Gdyby tylko mogła pisać wiersze lub prozę; Als zij ook eens dichten kon of--schrijven – gdyby tylko mogła pisać wiersze lub prozę). Een boek over jonge liefde. (Książka o młodej miłości; Een boek over jonge liefde – książka o młodej miłości). Jonge liefde, daar las je toen veel van. (Młoda miłość, wtedy dużo o tym czytano; Jonge liefde – młoda miłość, daar las je toen veel van – wtedy dużo o tym czytano). En als ze 's avonds aan den IJseldijk lag, de fiets naast haar plat in 't gras, met een grasje in haar mond, dat ze om en om draaide en over 't water keek, waar 't zeil van een tjalk met geraas zakte langs den mast en slap viel, dan probeerde ze het. (A kiedy wieczorem leżała na wałach Ijssel, rower obok niej płasko na trawie, z źdźbłem trawy w ustach, które obracała i patrzyła na wodę, gdzie żagiel szalupy z hałasem opadał wzdłuż masztu i opadał bezwładnie, próbowała pisać; En als ze 's avonds aan den IJseldijk lag – a kiedy wieczorem leżała na wałach Ijssel, de fiets naast haar plat in 't gras – rower obok niej płasko na trawie, met een grasje in haar mond, dat ze om en om draaide – z źdźbłem trawy w ustach, które obracała, en over 't water keek – i patrzyła na wodę, waar 't zeil van een tjalk met geraas zakte langs den mast en slap viel – gdzie żagiel szalupy z hałasem opadał wzdłuż masztu i opadał bezwładnie, dan probeerde ze het – próbowała pisać). Maar er kwam niet veel. (Ale niewiele wychodziło; Maar er kwam niet veel – ale niewiele wychodziło). Ze werd wel heel week van binnen, haar hartje en haar longetjes werden zoo groot en zoo weemoedig vol. (Robiła się bardzo miękka w środku, jej serce i płuca stawały się takie wielkie i pełne melancholii; Ze werd wel heel week van binnen – robiła się bardzo miękka w środku, haar hartje en haar longetjes werden zoo groot en zoo weemoedig vol – jej serce i płuca stawały się takie wielkie i pełne melancholii). Ze voelde 't avondlandschap in haar ruggestreng van boven tot onder. (Czuła wieczorny krajobraz w swoim kręgosłupie od góry do dołu; Ze voelde 't avondlandschap in haar ruggestreng van boven tot onder – czuła wieczorny krajobraz w swoim kręgosłupie od góry do dołu). De koeien, die in 't water stonden en dronken en zichzelf zagen, 't rammelen van de ankerketting, 't licht dat opgetrokken werd aan den mast van de tjalk, ze brachten tranen in haar groote oogen. (Krowy, które stały w wodzie, piły i widziały siebie, brzęk łańcucha kotwicznego, światło, które było podnoszone na maszt szalupy, wywoływały łzy w jej dużych oczach; De koeien, die in 't water stonden en dronken en zichzelf zagen – krowy, które stały w wodzie, piły i widziały siebie, 't rammelen van de ankerketting – brzęk łańcucha kotwicznego, 't licht dat opgetrokken werd aan den mast van de tjalk – światło, które było podnoszone na maszt szalupy, ze brachten tranen in haar groote oogen – wywoływały łzy w jej dużych oczach). Maar er kwam niets. (Ale nic nie wychodziło; Maar er kwam niets – ale nic nie wychodziło). 't Grasje in haar mond spleet ze in de lengte met haar twee nageltjes, maar er kwam niets. (Źdźbło trawy w jej ustach rozdzielała wzdłuż dwoma paznokciami, ale nic nie wychodziło; 't Grasje in haar mond – źdźbło trawy w jej ustach, spleet ze in de lengte met haar twee nageltjes – rozdzielała wzdłuż dwoma paznokciami, maar er kwam niets – ale nic nie wychodziło).
Ze stond op. (Wstała; Ze stond op – wstała). Aan de bleeke lucht schenen de sterren, 't water rimpelde en warrelde en draaide en stroomde alsof er geen Dora stond in den kleureloozen zomeravond. (Na bladej niebie świeciły gwiazdy, woda marszczyła się, wirując, kręciła się i płynęła, jakby nie było tam Dory w bezbarwny letni wieczór; Aan de bleeke lucht schenen de sterren – na bladej niebie świeciły gwiazdy, 't water rimpelde en warrelde en draaide en stroomde – woda marszczyła się, wirując, kręciła się i płynęła, alsof er geen Dora stond in den kleureloozen zomeravond – jakby nie było tam Dory w bezbarwny letni wieczór). Een zware wagen kraakte moeizaam over den grindweg in de verte. (Ciężki wóz mozolnie skrzypiał po żwirowej drodze w oddali; Een zware wagen kraakte moeizaam over den grindweg in de verte – ciężki wóz mozolnie skrzypiał po żwirowej drodze w oddali). Weemoed steeg op uit 't duisterende land, 't water hield nog wat licht. (Smutek unosił się z ciemniejącej ziemi, woda jeszcze trzymała trochę światła; Weemoed steeg op uit 't duisterende land – smutek unosił się z ciemniejącej ziemi, 't water hield nog wat licht – woda jeszcze trzymała trochę światła).
Toen strekte ze de handen uit, maar er was niemand die antwoordde. (Potem wyciągnęła ręce, ale nikt nie odpowiedział; Toen strekte ze de handen uit – potem wyciągnęła ręce, maar er was niemand die antwoordde – ale nikt nie odpowiedział). Toen wist ze niet of ze sterven wilde of leven en reed langzaam op haar fiets naar huis terug, waar moeder zat te gapen met 't Nieuws van den Dag onder de petroleumlamp en haar bril op de punt van haar neus. (Wtedy nie wiedziała, czy chce umrzeć, czy żyć, i powoli pojechała na rowerze z powrotem do domu, gdzie matka siedziała ziewając z "Wiadomościami Dnia" pod lampą naftową i okularami na czubku nosa; Toen wist ze niet of ze sterven wilde of leven – wtedy nie wiedziała, czy chce umrzeć, czy żyć, en reed langzaam op haar fiets naar huis terug – i powoli pojechała na rowerze z powrotem do domu, waar moeder zat te gapen met 't Nieuws van den Dag – gdzie matka siedziała ziewając z "Wiadomościami Dnia", onder de petroleumlamp en haar bril op de punt van haar neus – pod lampą naftową i okularami na czubku nosa). Zoo keek ze Dora strak aan. (Tak patrzyła na Dorę surowo; Zoo keek ze Dora strak aan – tak patrzyła na Dorę surowo). Daarna zette ze haar bril af, vouwde 'm op, voelde op de krant naar 't huisje er van en bukte omdat 't andere stuk wel onder tafel zou liggen. (Potem zdjęła okulary, złożyła je, poczuła na gazecie ich etui i schyliła się, bo druga część leżała pewnie pod stołem; Daarna zette ze haar bril af – potem zdjęła okulary, vouwde 'm op – złożyła je, voelde op de krant naar 't huisje er van – poczuła na gazecie ich etui, en bukte omdat 't andere stuk wel onder tafel zou liggen – i schyliła się, bo druga część leżała pewnie pod stołem). "Hier moe." (Tutaj, mamo; "Hier moe." – tutaj, mamo). Toen stond moe op, vouwde gapend de krant dubbel, keek op 't wekkertje dat op den schoorsteen stond en zei geeuwend: "Kwart-over tienen." (Potem matka wstała, ziewając złożyła gazetę na pół, spojrzała na zegar na kominku i ziewając powiedziała: "Kwadrans po dziesiątej"; Toen stond moe op – potem matka wstała, vouwde gapend de krant dubbel – ziewając złożyła gazetę na pół, keek op 't wekkertje dat op den schoorsteen stond – spojrzała na zegar na kominku, en zei geeuwend: "Kwart-over tienen." – i ziewając powiedziała: "Kwadrans po dziesiątej").
Op haar kamertje kleedde Dora zich uit en rook de geur van haar eigen warme schoone lichaampje. (W swoim pokoju Dora się rozebrała i poczuła zapach swojego ciepłego, czystego ciałka; Op haar kamertje kleedde Dora zich uit – w swoim pokoju Dora się rozebrała, en rook de geur van haar eigen warme schoone lichaampje – i poczuła zapach swojego ciepłego, czystego ciałka). En een groot verlangen vulde haar opnieuw, zooals 't avondlijke land haar met een groot verlangen had vervuld, en ook de donkere rivier, die uitliep in een punt, die even lichtte waar i zich wendde en verdween. (I wielkie pragnienie ponownie ją wypełniło, tak jak wieczorna ziemia wypełniała ją wielkim pragnieniem, a także ciemna rzeka, która kończyła się w punkcie, która na chwilę rozświetlała się tam, gdzie się skręcała i znikała; En een groot verlangen vulde haar opnieuw – i wielkie pragnienie ponownie ją wypełniło, zooals 't avondlijke land haar met een groot verlangen had vervuld – tak jak wieczorna ziemia wypełniała ją wielkim pragnieniem, en ook de donkere rivier, die uitliep in een punt – a także ciemna rzeka, która kończyła się w punkcie, die even lichtte waar i zich wendde en verdween – która na chwilę rozświetlała się tam, gdzie się skręcała i znikała). Maar wat 't was, wist ze niet. (Ale czym to było, nie wiedziała; Maar wat 't was, wist ze niet – ale czym to było, nie wiedziała).
En in eens zag ze alles weer voor zich in 't donker van de kamer, 't water met de tjalk die geankerd lag met z'n licht in de mast, de koeien aan 't water aan den overkant, dichterbij. (I nagle zobaczyła wszystko ponownie przed sobą w ciemności pokoju, wodę z szalupą zakotwiczoną ze światłem na maszcie, krowy przy wodzie po drugiej stronie, bliżej; En in eens zag ze alles weer voor zich in 't donker van de kamer – i nagle zobaczyła wszystko ponownie przed sobą w ciemności pokoju, 't water met de tjalk die geankerd lag met z'n licht in de mast – wodę z szalupą zakotwiczoną ze światłem na maszcie, de koeien aan 't water aan den overkant, dichterbij – krowy przy wodzie po drugiej stronie, bliżej). Ze zag dat de avond niet viel, maar opkroop uit 't land, voor 't eerst gaf ze zich daarvan rekenschap. (Zobaczyła, że wieczór nie zapadał, ale wspinał się z ziemi, po raz pierwszy zdała sobie z tego sprawę; Ze zag dat de avond niet viel – zobaczyła, że wieczór nie zapadał, maar opkroop uit 't land – ale wspinał się z ziemi, voor 't eerst gaf ze zich daarvan rekenschap – po raz pierwszy zdała sobie z tego sprawę). En ze zag vooral 't end van de rivier, de bocht, die in een punt uitliep, waar een groenige lichte plek in 't water was, daar waar de oever rondboog. (I widziała przede wszystkim koniec rzeki, zakręt, który kończył się w punkcie, gdzie była zielonkawa jasna plama w wodzie, tam gdzie brzeg się zaokrąglał; En ze zag vooral 't end van de rivier – i widziała przede wszystkim koniec rzeki, de bocht, die in een punt uitliep – zakręt, który kończył się w punkcie, waar een groenige lichte plek in 't water was – gdzie była zielonkawa jasna plama w wodzie, daar waar de oever rondboog – tam gdzie brzeg się zaokrąglał). En ze hoorde 't verre kraken van den zwaren wagen over den grindweg. (I usłyszała odległe skrzypienie ciężkiego wozu na żwirowej drodze; En ze hoorde 't verre kraken van den zwaren wagen over den grindweg – i usłyszała odległe skrzypienie ciężkiego wozu na żwirowej drodze).
"God, als 't eens waar was, dat U mij lief heeft," zei ze kinderlijk. ("Boże, gdyby to było prawdą, że mnie kochasz," powiedziała dziecinnie; "God, als 't eens waar was, dat U mij lief heeft" – "boże, gdyby to było prawdą, że mnie kochasz," zei ze kinderlijk – powiedziała dziecinnie).
En ze droomde dien nacht, dat Ee wandelde met Coba op een wei, zij in een wit linnen mantelpakje en hij heelemaal in wit flanel, met een omgeslagen rand aan zijn broek en een platten stroohoed op en bruine schoenen. (I tej nocy śniła, że Ee spacerował z Cobą po łące, ona w białym lnianym garniturze, a on całkowicie w białym flanelu, z wywiniętym brzegiem spodni i płaskim słomianym kapeluszem oraz brązowymi butami; En ze droomde dien nacht – i tej nocy śniła, dat Ee wandelde met Coba op een wei – że Ee spacerował z Cobą po łące, zij in een wit linnen mantelpakje – ona w białym lnianym garniturze, en hij heelemaal in wit flanel – a on całkowicie w białym flanelu, met een omgeslagen rand aan zijn broek – z wywiniętym brzegiem spodni, en een platten stroohoed op en bruine schoenen – oraz płaskim słomianym kapeluszem i brązowymi butami). En dat ze tegen elkaar lachten en hij haar zoende op haar mond, vier zoenen achter elkaar en dat ze zich lachend losmaakte. (I że śmiali się do siebie, a on pocałował ją w usta, cztery pocałunki z rzędu, a ona śmiejąc się, oderwała się od niego; En dat ze tegen elkaar lachten – i że śmiali się do siebie, en hij haar zoende op haar mond – a on pocałował ją w usta, vier zoenen achter elkaar – cztery pocałunki z rzędu, en dat ze zich lachend losmaakte – a ona śmiejąc się, oderwała się od niego). En dat zij, Dora, op haar zuster toeliep en haar armen om haar hals sloeg en haar hoofd tegen haar schouder legde en zei: "Coba wat ben je toch lief." (I że ona, Dora, podeszła do swojej siostry, objęła ją ramionami i położyła głowę na jej ramieniu, mówiąc: "Coba, jaka jesteś kochana."; En dat zij, Dora, op haar zuster toeliep – i że ona, Dora, podeszła do swojej siostry, en haar armen om haar hals sloeg – objęła ją ramionami, en haar hoofd tegen haar schouder legde – i położyła głowę na jej ramieniu, en zei: "Coba wat ben je toch lief." – mówiąc: "Coba, jaka jesteś kochana."). En toen stond daar in eens haar moeder, nu met haar bril boven op haar voorhoofd en zei, "dertien minuten over half twee." (A wtedy nagle stała tam jej matka, teraz z okularami na czole, i powiedziała: "trzynaście minut po wpół do drugiej."; En toen stond daar in eens haar moeder – a wtedy nagle stała tam jej matka, nu met haar bril boven op haar voorhoofd – teraz z okularami na czole, en zei, "dertien minuten over half twee." – i powiedziała: "trzynaście minut po wpół do drugiej.").
