Kitabı oku: «Ana Sözü – Seçme Şiirler», sayfa 2

ANA DİLİM

 
Köklerim – Ana dilim,
Yaşamak bana verdin.
Kahırda cana yardım,
Ana dilimdä emin.
 
 
Halkımı erdä tutêrsın
Yaratmaa ihlam verersin.
Sän sevdamsın, sän acım,
Dededän kalan dilim.
 
 
Gül gibi öz lafların
Hem kıvrak, hem gözelim:
Yakışêrlar cümleyä,
Yaraşêrlar dünneyä.
 
 
Canabin – temiz çöşmä.
Sän – direksin ömürä.
Sän – sancım, Ana dilim.
Toprak üzündä erin!
 

29.04.1986

ZAVALI ANA DİLİM!!!

 
O, zavalı Ana Dilim,
Artık oldun dilim-dilim.
Seni doorêêr çorbacılar
Hem yok eder yabancılar!
 
 
Her taraftan baskı, yalan,
O lafların oldu yaban,
Köklerindän kökledilär,
Yonga-yonga hep yondular.
 
 
İçtän da var saklı kurtlar –
İyerlär özünü onnar!
Delim-deşik oldu güüdän –
Ne kalacek bizä dündän?!
 
 
Tatlı hem şıralı Sözün mü?
Osa heptän bozuk Üzün mü?
Dedelerdän kalma Cümne mi?
Bir karma-karışık Cümlä mi?
 
 
O, zavalı Ana Dilim,
Sän kal bir koraflı kilim.
Düülsün ürääm o sesindän
Hem bayılıym gözelliindän!
 

13.03.2013

HİÇ BİRİNİ AFETMEMÄÄ!!!
(Ana Dilim büün kantarda)

Gagauz dilinä karşı kalkan

GHT deputatlarına

 
Ana Dilim büün kantarda:
hem kantarda, hem kahırda,
başı pek büük bir belada,
durêr kuyu kenarında –
(bir payvantlı beygir – ahırında!)
keskin bıçaklan gırtlaanda,
gülümsémäklän dudaanda,
sessiz sesinnän aazında
hem aar duyguylan canında.
 
 
Durêr ecel kapusunda¹,
hem “son evin”² kuytusunda
(Halk Topluşu esabında –
“halka izmet” maanasında),
bir tayfanın emirindä,
Gagauzluk duşmannarın önnerindä.
 
 
Durêr, bekleer o – kayıplıın son kertiindä,
solmuş al güllän o yalpak ellerindä,
ürkük bakışlan gök-maavi gözlerindä
hem da derin korkuylan o içim³ üzçezindä.
Susêr – yok ses mayıl o sesindä.
Batmış karannıklar gözlerindä.
 
 
Sizdän yardım bekleer, bekleer dooru karar.
Başka hiç bişeycik – salt bukadar…
 
 
Ama: kuş dilindä lafedennär,
seni, ezip, çiineyennär,
kök salmadaan topraklarna,
çavdar da saçmadaan tarlalarna,
uzandılar uzun ellärlän boozuna!
(dülger kakêr son enseri tabuduna!)
kuruçayır bekleyecek suuk tenini…
torlak tarla da datmaycek tuz-terini…
 
 
Benim, paalı Ana Dilim,
Son kertiinä artık geldin…
Afet, bän yanıldım, Sän gelmedin, getirdilär –
Milletimin adınnan lafedän lapotilär⁴.
 
 
Bıçak ta dayandı kemää –
HİÇ BİRİNİ AFETMEMÄÄ!!!
 

15.05-18.09.2018 (2018-ci yılın Helerlez ayın 15-dä Gagauziya Halk Topluşunda “Gagauz dilinin kullanmak sferasının genişledilmesi için” Zakonun kabledilmesinä karşı kalkan deputatlar: Pötr ÇAVDAR (Svetloe), Grigoriy UZUN (Valkaneş, 9-cu seçim bölümü), Grigoriy DÜLGER (Beşalma), İvanna KÖKSAL (Kazayak) hem bulgar deputatı Aleksandr SUHODOLSKİY

(Komrat, 4-cü seçim bölümü)

CANIM, SOLUUM – ANA DILIM

 
Canım, soluum – Ana Dilim,
Sän, Canabin, eni gelin –
Pek utancak hem donaklı
Hem ak üzün da duaklı.
 
 
Telli pelik – cümlelerin
Hem pek derin sörpetlerin.
Mercan gibi söleyişin –
Akıllılarlan var işin!
 
 
O lafların incä, naazlı,
(kimär kerä takazalı!)
Taazä eserlär hem da pak
Hem suvazlêêrlar pek yalpak.
 
 
Tatlı şıra gibi sözün,
Pek seviner ona gözüm.
Temiz, kıvrak giyimnerin,
Halka datlı o sözlerin.
 
 
Benim soluum, Canım benim –
Paalı hem da sonsuz Ana Dilim.
 

12-19.09.2018

III. paalı Analar, bobalar hem malilär

“Hiepsini, ne bendä büün var Gagauzluktan hem gagauz damarından, uşaklıımdan beeri canıma ektilär malim hem anamnan-bobam. Anamnan-bobam bana can verdilär, dünneyä getirdilär, malim sa iç dünnäyıma masallarımızı hem türkülerimizi, söleyişlerimizi hem bilmecelerimizi, adetlerimizi hem sıralarımızı kat-kat döşedi, aralarına Adamnık, insannık, gagauzluk hem bol-bol cömertlik erleştirdi”.

ANAMA

 
Uçêr yıllar, ama aklım
Sık döndürer beni geeri.
Tokatçıkta yalnız kaldın,
Aklım tutêr bu resimi.
 
 
O gün seftä gittim yola,
Çatraadan geçirdi bakış.
Geeri baktım: durêr Anam,
Gür saçları da taranmış.
 
 
Uçtu zaman. Kaç yıl geçti!
Kaç yıl hiç dönmedi geeri!
Hep o tokat, hep o bakış,
Salt saçları heptän armış…
 

12.1989

ANAM 60 YAŞINDA

 
Şükür, Allahım, sana
Anam altmış yaşında.
Taa altmış yaş ver ona,
Sevinsin uşaklarna.
 
 
Ver kuvet sän, Allahım,
Ömürdä da ver yardım.
Ensesin o kahırı,
Erleşsin uşakları.
 
 
İçersi olsun toplu,
Seslän herersi dolu.
Anamı ko saysınnar,
Cendem olsun kahırlar.
 
 
Saalıklı olsun Anam,
Ko desin: “Bu Allahtan!”
İşit, Allahım, beni –
Vermä duamı geeri.
 

15.06.1990

ANAMA KİYAT

 
Anacıym, özleerim pek seni,
Her gecä düşlerimä gelersin.
Birisi getirmeer haberi,
Bän sa hep bekleerim, hep bekleerim.
 
 
Auşam genä aklıma geldi
46 için güç annatman.
Şükür, dönmeerlär geeri.
O titsi yıllar, Anam.
 
 
Anacıym, neredän yardım
Zor vakıtlarda sana geldi?
Nändan, sanki, sabur sän aldın
Taşıyarkan o ölüleri.
 
 
Anacıym, özlerim pek seni,
Her gecä düşlerimä gelersin.
Uyanıp, aarêêrım elini,
Diz çöküp öpmää onu isteerim.
 
 
İkidä-birdä esap alêrım:
Saçlarım artık erä yaayêr.
Saklanıp, yavaşıcık aalêêrım,
Uşaklar sa şüpesiz uyyêêr.
 
 
Genä getirerim aklıma
Yaşaman için annatmanı:
Nändan bir parça ekmek almaa?
Nicä korumaa evladını?
 
 
Anacıym, özleerim pek seni,
Her gecä düşlerimä gelersin.
Şindi o uzak sözlerini,
Annayıp, canımnan bän üüderim.
 
 
Kaç kerä sıra geldi dedin:
“Allahım, ona da ver yavru,
Ozaman, beki, annar beni,
Kalmasın onun kökü kuru”.
 
 
Ne dooru sözlär sölärmişin,
Sadä şindi fikirmä girer,
Da annêêrım bän: beklärmişin
Dolaşsın oolun… Yıllar gider…
 
 
Anacıym, özleerim pek seni
Her gecä düşlerimä gelersin.
Gençtin sän da, bezbelli,
Sadä şindi bän bunu annêêrım…
 
 
Anacıym, özleerim pek seni…
 

08.1989

ANALAR, ANALAR, PAALI ANALAR

Anama baaşlêêrım

 
Bizi duudurêrlar sancı içindä,
Seftä yısıdêrlar sıcak güüsündä.
Sevgiylän bakêrlar üzümüzä,
Hep titirerlär üstümüzä.
Biz sa büüyeriz, kocalanêrız,
Yuvamızdan uzaa hep uçêrız.
Hızlı yaşamak kendisi hep akêr.
O yuvada anamız hep bekleer.
 
 
Analar, analar, paalı analar,
Bizi ayaa kaldıran, analar!
Beladan, kahırndan koruyannar,
Gecelerdä göz kıpmayannar,
Analar, analar – hep yayık kanatlar,
Zoru hem ükü üstünä alannar:
Yollarda kalan bakışlar,
Saklıdan damnayan göz yaşlar,
Analar, analar, paalı analar.
 
 
Ozaman salt sizi biz annêêrız,
Açan ana hem boba biz olêrız,
Açan kundakta düüler bir cancaaz –
Can erindä öter o çancaaz.
Ürkeriz gecä, aalarkan uşak,
Sallêêrız onu, bakışlar – hep yalpak.
O soluyarkan – sesirgeneriz,
 
 
Ne o ana, ozaman biz annêêrız.
Analar ayktaykan, dolaş onnarı,
Erä hiç damnamasın aar yaşları,
Ko şılasın kısmetlän gözlär,
Yalpak laflardan taşsın içerlär.
Brak o gecä sän tatlı uykuyu,
Onnar hep bekleer açalım kapuyu.
Suvazla yanaanı, öp elini –
Prost edecek o hepsiciyni.
 
 
Vakıtsız yaşlanêrlar yalpak analar –
Ama genç hep kalêrlar, raatsız o cannar.
Bir buka ettän salt büüderlär bizi –
Kalsın kızımda onun da izi.
Geç kalmayalım saymaa onnarı,
Görelim ayaktaykan – ne mutlu cannarı.
İhtärlársan da sän hep kalêrsın küçük,
Analar sa gittiynän – ozaman say büüdük.
 

29.03.2013,

saat 18:05 – 20:40 arası yazıldı

AFET

 
İhtär Anam, beni afet,
Ani siirek
Yaşamakta
Yalpak oldum. Haber iyi, bet
Verämedim
Hep uzaktan.
 
 
Ani kaarlar, kahır izi,
Kondu kömür
Saçlarına.
Geçän yıllar – derin çizi
Serpti yalpak
Ellerinä.
 
 
Ani kaldın evdä yalnız
O dört duvar arasında.
Ani çannar gibi, sessiz,
Öter soluk
İçerlerdä.
 
 
Ani hastaykan hoş lafım
Etişmedi
Vakıdında,
Ani donarkan, bir yalın
Yakamadım
Boş kotlonda.
 
 
Yıldan-yıla pek zor bulmaa
Ara hızlı
Yaşamakta.
Brakıp işi, gidip sormaa
İki-üç laf
Bir auşamda.
Görmää nicä şılêr kısmet
Senin darsık
Gözlerindä…
İhtär Anam, beni afet…
Sancı kopêr
Can erimdän.
 

04.09.1985

* * *

 
Yıldızlarlan bilä Senin önündä
Diz çökerim, Anam, sonsuz yıllara.
İsteerim biläsin sensiz zor yaşamak –
Sän benim kanadım – çetin hem… yalpak…
 

27.01.2016

BOBAMA KİYAT

 
Sän gücenersin hep, bobam,
Ki anama sık danışêrım.
Ölä ecel bizdä, ama
İylip ta saa olasın deerim.
 
 
Saa ol, bobam, ani
Ecellän ödeşärkän,
Bana da yol verdin
Bu dünneyä, pek sevinärkän.
 
 
Gücenmä, bobacıym,
Ölä ömür erdä:
Allah verdi çalıym
Türkü salt Anaya.
 
 
Bilersin mi, boba,
Kalmış, allem, ölä,
Salt karıya dua
Yapmaa bu ömürdä.
 
 
Afet beni, boba.
Hem saa ol, ani varım.
Allah versin – yaşa,
Buna da sevinärim.
 

08.1989

YAARIN, OOLUM, BOBANIN ALTI YILI

 
Bakmadaan ne karannaa, ne havaya,
Ne lüzgerä, ne da yorgun kafaya,
Kaar mı, duman mı, sellär mi basêr
Kendi yolunda adam adımnêêr –
Yolcuya yol yaraşêr.
 
 
Cinger onu çıvgın lüzgerlär,
Yakıp, kaurêr keskin güneşlär,
Düülmüş tabannar, ökçelär çatlamış,
Ayak kapları çoktan aşınmış –
Yolcuya yol yaraşêr.
 
 
Yolcunun var yolu – evinä varacek.
Onu bekleyän ana deyecek:
“Geldin mi oolun?
Ya sän yorgun!
Yıka ellerni. Bojini yap.
Buyur sofraya. Mancadan dat.
Sana deyni bu diil yaban dat!
Al peşkiri, koy dizinä, yavaşıcık bük,
Sofradan diilsin sän büük.
Şindi oruç, sofrada yok yaalı…
Yaarın, oolum, bobanın altı yılı…”
 

Bir büük dumandan görünmeyän

Kişinev-Kongaz yolunda,

27.12.2017, saat 04-38

MALİMÄ

 
Gömärkän sandıını
Eşil kapladılar…
Aarama ardını –
Artık uçtu yıllar.
Ama gecä konêr
Bu zavalı topraa.
Aklım konak olêr
Geçmiş zamannara.
 
 
Görerim önümdä
Oguz bayrakların
Eşil düülmesini
Hem Kurt⁵ kavasının
Altın şiridini.
 
 
Görerim önümdä
Oguz askerini –
Mızrak⁶ ellerindä,
Ateş gözlerindä…
Oklar da pek sivri.
 
 
Bir Kartal – kuş gibi
Uçêrlar ileri.
Beygirleri nallı,
Gökädän toz kalktı
Bu nal ötmesindän.
 
 
Dalga-dalga üüşer
Her taraftan asker.
Sesi gür uluyêêr,
Dolayları kaplêêr
Asker şu denizi.
 
 
Kara kannar akêr,
Sestän cendem öter,
Cennet ta uluyêr.
Cannar gökä uçêr
Ecel esmesindän…
 
 
Dannar başlêêr armaa,
Kannar – pihtilenmää…
Topraa esir aldı
Üüsek eşil otlar…
Uçtu o zamannar…
 
 
Ama gecä, kalkıp,
Çıkêrım dışarı.
Da önümdä durêr
Oguz bayrakların
Eşil düülmeleri
 
 
Hem Kurt kavasının
Altın şiritleri…
Hem da senin
Eşil kaplı sandıyn,
Malim…
 

10.1989

MALİ

 
Mali, mali, ihtär malim,
Kaar saurardı dışarda.
Enikunu türkü çalardın.
Yıllar uçardı önümdä…
 
 
Rökedä sümek yapaa,
İi bıkamazdı dönmää.
Annadardın nicä askerlär
İnsanı haydardı esirlää.
 
 
Kımıldardı gölgelär
Tavanın kirişindä,
Hep geçärdi dedelär
Ömürlü bu içerdän.
 
 
Seftä halk masalları
İşittim, mali, sendän.
Geçteki kıpımnarı
Koparêr aklım erdän.
 
 
Evelki adetleri
Sıralardın yavaştan.
Olsa nicä onnarı
Uşaama veriym heptän.
 
 
Büüdüm, mali ma, büüdüm,
Memleket, dünnä gördüm.
Ama kış, güçlü türkün,
Aklımda hep büünnän-büün.
 

28.03.1977

MALİYA DANIŞMAK

 
Prost et, male, pek siirek
Dolaşmaa yolum düşer.
Vakıtlar sıkı, gerçek,
Evimdä ayläm bekleer.
Gecelär raatsız oldu.
Fikirlär zeetleer, enseer.
İhtärlık saçaa kondu,
Bezbelli, sıra geler…
Mezardan kalksan, görsän,
Nicä diişildi vakıt.
Saalıcak bana versän –
Kuvedim biter artık.
 

06.06.1989

MALİYÄ

 
O baş urardı Güneşä.
Dan erinä o baş urardı.
Dua edärdi ateşä.
O “taftayı” da inanmazdı.
 
 
Ona deyni göklär kubeydi,
Daalar da klisä duvarıydı.
Ona deyni Güneş – Allahtı,
Ona deyni salt Ruh bir díndi.
 

07.1989

MALİMİN MEZARINDA

 
Gün duusuna bakêrsın.
(Resim uzak yıllardan.)
Genä dua edersin
Bu mezardan…
Bakış sa iki kubeydä.
O klisä tutêr aklında:
Duruk sesini,
İlin izini,
Cömert sözünü,
Açık gözünü…
Onun, bezbelli, aklında –
Yalpak ellerin dinnener güüsündä…
 

06.06.1989

GEÇTİ YILLAR MO, MALE

 
Geçti yıllar mo, male, aradan,
Çoktan oldum artık koca adam.
Oldum olgun hem etişmiş.
Hiç diilim çii: fikir – pişmiş
Hem tarlaya çoktan gitmiş!
Ama uşakım, male, hep uşakım –
Varlıımıza bizim kuşakım.
Seninnän varım hem kaldım…
Ömür geçer adım-adım…
 

20.09.2018

IV. GAGAUZLUK kayıp mı?

GAGAUZLUK KAYIP MI?

 
Dili hem dini koruduk.
Şindi dili kuruttuk.
Arada var bir rusşa – o da bozuk!
Kayıp olêr GAGAUZLUK.
 

19.10.2007.

Saat 4:15 gecä

ETTI YALAN YAZDINIZ

 
Etti yalan yazdınız,
Ki Balkandan çekileriz biz…
Altaydan, Altaydan…
Altay kırından
Çeketmiş yola DEDEmiz.
ORHONda yazı yaradıp –
Onu dünneyä baaşlayıp.
Sadä son-sonunda
Burayı erleşip.
 

DANIŞMAK

 
Köküm – Oguz kökü!
Kendim da Gök Oguzum!
Buna da pek hodulum!
Kötü, açan Halkım
İstämeer tanımaa
Derin köklerini.
Da sansın bir büülü
Herbir köşedä, tekrarlayıp, söleer:
“Bän gagauzum, ki GAGAM uz”
Düşünmedän, ani
Ki gaga diil burnu,
Ama onun olur olsun
Taa bir fasıl özü…
 

20.03.1989

ESKİ BİR DÜŞ

 
Boz kırlar, kavıllar, Boz Kurtlar⁷.
Kenarsız hem dipsiz boz göklär.
Acı pelin kokusu.
Tavlu hayvannar sürüsü.
Sesiz akan derelär
Hem atlı geçän Dedelär…
 

BENİM CANAVAR YORTULARIM…

 
Hodul hem serbest Canavar,
Sana baş iiltti Dedelär.
Sora geldi “ayılar”, “aslannar” –
Yabancı halklardan yabancı inançlar.
Seni sa ilktän unuttular,
Son-sonunda bizdän çaldılar.
 
 
Yabancı dinneri sokup fikirä,
Sana verilän kurban erinä,
Seni kendini kurban yaptılar
Boz Kurdum, Boz Beyim, Boz Tanrım, –
Benim serbest Canavarım…
 
 
Bana salt kaldın –
Benim Canavar yortularım…
 

25.05.2005

GENÄ SÄN ÜÜSÜZ KALDIN

 
Çiziliydin bayrakta
O eski zamannarda.
Geldi eni vakıtlar –
Genä diişti bayraklar.
Alındı Karar, İzin –
Silindi ordan izin.
Geçmişä vardı adın –
Genä sän üüsüz kaldın,
Benim paalı Canavarım.
 

* * *

 
Geniş kırı kaplaardı kavıllar
Hem uzaktan geçärdi atlılar,
Sän sa bakardın tepedän… Sän var –
Serbest hem da hodul Boz Canavar.
 
 
Aar seslän Aya uluyup,
Yalnızlıınnan üz-be-üz buluşup,
Vardín kap-kara karannaa,
Saman Yoluna karışıp…
 

YAŞA, HALKIM!

 
Gök-Oguz şu dedemiz,
Balkannarı kaplamış,
Duşmannarı ensemiş,
Burada devlet kurmuş.
 
 
Eveldän var adetlär:
Hederlez hem Kasım var.
Canavar bizä bakar –
Dedemizdän kalmış bunnar.
 
 
Yaşa, yaşa, yaşa benim halkım!
Yaşa, yaşa, yaşa benim halkım!
Yaşa, yaşa, Gagauziyam benim!
 
 
Gagauziyam benim,
Benim Oguz milletim,
Yok etmäz seni kimsey –
Kanımızlan birleştik!
 
 
Bayrakta beniz maavi
Hem da var bir Canavar.
Bucakta açık dannar –
Kalkındı Gagauzlar.
 
 
Yaşa, yaşa, yaşa benim halkım!
Yaşa, yaşa, yaşa benim halkım!
Yaşa, yaşa, Gagauziyam benim!
 
 
Birleşip, toplanalım,
Halkımızlan birliktä.
Deyelim biz her zaman:
“Var olsun şannı Vatan!”
 
 
Devleti kurduk her zamana –
Yaşasın Gagauzluk!
Maavi renkli bu bayraa –
Binnän yıllara koyduk!
 
 
Yaşa, yaşa, yaşa benim halkım!
Yaşa, yaşa, yaşa benim halkım!
Yaşa, yaşa, Gagauziyam benim!
 

1999

HEP O HALDA KALDIK

 
Devleti kurmaa istedik, uyandık,
Ona deyni bire-bir kalkındık.
Respublika hem taa ne sa kurduk –
Da durduk, durgunduk, kurulduk,
Sora heptän raatladık,
Yalancı eriflär geldilär – inandık,
Geeri çekinip, tepinip,
Her şeyä hep kayıl taa olduk
Annaşmalar yapıldı, nelär sa bulduk.
Haliz yollardan tarafta örüdük…
 
 
Yola başlamışkan – kaldık o yolda…
Ölä nicä vardık – hep o halda…
 

26.03.2011

V. BENDÄ VAR bir Vatan…

KÖPÜRÜP, DÜŞTÜ ATLARIMIZ
(Bir halk türküsündän ⁸ esinti)

Gagauzların evelki Beylerinä ⁹

 
Atlarımız köpürdü koşa koşa,
Bu dünneyi geçtik baştan başa,
Yollarda, yorulup, devletlär kurduk,
Sonda Balkanda durgunduk.
 
 
Varna, Kavarna bizim oldu,
Balçıkta, Gelaredä¹⁰ askerimiz durgundu.
Dobrucamızda baş kasaba – Karbunnu,
Son Padişah – Dobrotiç (Balık beyin oolu!)
 
 
Geldi çerkezlär – kılıçlar bilenmiş!
Büük kahır, büük bela – görünmeyän iş:
“Kavarna dedikleri bir küçük kasaba,
Kesilän kellelär gelmäz esaba…”¹¹
 
 
Burada “Analar kesilir, uşaklar aalêêr,
Uşaklar kesilir, analar aalêêr”:
Kavarna içindä akêr kannar,
Kıyılêr, dooranêr gagauzlar.
 
 
Bir amansız kırdılar, ezdilär bizi,
Kalmadı Balkanda gagauzluun izi.
Silindi orada erimiz, adlarmız,
Köpürüp, düştü atlarımız.
 
 
Kaldı istoriyanın yalancı sayfası –
Bizi kıymaa izin verenin “aslısı”.
Ah, Beylerim, yok bunnarı görän –
“Bizä gagauz derlär!” deyän!
 
 
Beylerim, verin izin baarıym,
Gagauzlar birleşsin çaarıym:
“Bizä gagauz derlär! İşidin, çocuklar!
Aalamasın analar, aalamasın uşaklar!”
 
 
Atlarımız köpürdü koşa koşa –
Kalêrız hep aşaadan aşaa…
“Amira¹² çerkezä karşı halkını toplar:
Bizä gagauz derlär! Gélin, çocuklar!”
 
 
Daymalarda dik olsun gagauzlar!
 

12-22.10.2018

* * *

 
Denizin kenarından
Yollandı güneş gökä
Sarı izi, okundan,
Yaardı suyu ikiyä
Üüşerlär dalgalar
Kayıkların yanına,
Sansın geçmiş zamannar –
İsteer girmää içinä.
Varnanın kenarında,
Yaşadım o yılları,
Açan zorlan dedelär
Bucaa yaptı yolları.
 
 
Gördüm o vakıtları –
Evelki gagauzları.
 

Bulgariya, Varna, Bäla, 05.2010

* * *

 
Bizi Balkandan kaldırdılar.
Esir alıp, sürüylän, burêy kuudular.
Aazlardan bukaları koparıp,
Ellerä bukaaları kapadıp,
Bereketli topraktan kaldırıp,
Bucaan tuzlalarına sapıdıp,
Susuz, evsiz brakıp,
Kazakları üstümüzä atıp,
Sürüdülär, sürdürdülär,
Geeri yolları kestirdilär…
 

2014