Kitabı oku: «İtmiş müqavilə», sayfa 2

Holms sanki həlledici gediş etmək istəyən şahmat ustası kimi bir an ona qərarsızlıqla baxdı. Sonra masanın siyirməsini çəkib, oradan qalın bir qeyd kitabçası çıxartdı.

– Bilirsinizmi bunun içində nə yazılıb?

– Heç bir fikrim yoxdur, cənab.

– Siz.

– Mən?

– Bəli, siz, cənab! Burda sizin bütün cinayətkar və qaranlıq həyatınızda etdiyiniz hər bir hərəkət öz əksini tapıb.

– Cəhənnəm olun, Holms! Məni hövsələdən çıxarmayın, – deyə yerindən dik atılan qraf Silviusun gözlərindən sanki qığılcım çıxdı.

– Burda hər şey yazılıb. Burda yaşlı xanım Haroldun ölümü ilə əlaqədar bütün təfsilatlar qeyd edilib. Məlum olduğuna görə, qumarda uduzduğunuz mülkü də Blimerdə məhz həmən xanım sizə buraxıb getmişdi.

– Bu nə cəfəngiyyatdır söyləyirsiniz?!

– Üstəlik, xanım Minni Uorrenderin başına gələn qəziyyə haqda da qeydlər var.

– Bunları bir kənara qoyun! Bundan onsuz da heç bir şey çıxara bilməzsiniz.

– Burda yenə xeyli qeyd var. 1892-ci ilin 13 fevralında Rivyerə gedən yolda ekspresin soyulması və elə həmin ildə Lion bankının qəbzinin saxtalaşdırılması.

– Amma bunları siz artıq səhv deyirsiniz.

– Deməli, başqa şeylərdə mən səhv etməmişəm. Qulaq asın, qraf, axı sizin kart oyunundan başınız çıxır. Oyunu davam etdirməyə lüzum yoxdur, cünki bütün əsas kartlar rəqibinizin əlindədir.

– Bu boş söhbətin qiymətli daşla nə əlaqəsi var?

– Səbiriniz olsun, qraf. Hər şeyi bilmək marağınızı bir qədər azaldın! İcazə verin, mən bunları təfsilatı ilə izah edim. Bundan əlavə, almazın oğurlanması hadisəsində sizə və cangüdəninizə qarşı təkzibolumaz dəlillərim var.

– Hansı dəlillərdir elə?

– Əvvəlcə sizi Uayt-hola aparan, sonrasa oradan geri qaytaran iki arabaçının ifadəsi. Sizi mağazanın vitrini qarşısında görən isveçrəli şəxsin ifadəsi. Və nəhayət, almazı xırda hissələrə ayırmaq istəməyən Ayki Sandersin ifadəsi. Ayki sizin qarşı bir oyun oynamış və bizə xəbər vermişdi.

Qrafın alnındakı damarlar şişməyə başladı. Öz həyəcanını gizlətməkdən ötrü təlaşla qarabuğdayı tüklü əllərini sıxdı. Nəsə demək istəsə də, dili söz tutmadı.

– Bu da kartlarım. Hamısını çıxarıb qarşınıza qoymuşam. Amma bir kart əskikdir. Bircə onların içərisində almazların şahı olan almaz çatışmır. Həmin qaşın harda olduğu da mənə məlum deyil.

– Siz heç vaxt onun yerini öyrənə bilməyəcəksiniz.

– Hə, deməli, belə? Düşünürsünüz ki, mən bu qaşı heç vaxt əldə edə bilməyəcəyəm, eləmi? Bir qədər sağlam düşüncəli olun, qraf. Bütün cəhətləri nəzərə alın. Sizi Sem Merton kimi iyirmi illik həbsə salarlar. Onda bu qaşın sizə nə faydası olacaq? Yox, əgər siz mənə qaşı qaytarsanız, söz verirəm, işin məhkəməyə qədər gedib çıxmasına yol verməyəcəm. Sem də, siz də bizə gərək deyilsiniz. Bizə yalnız bu qaş lazımdır. Onu bizə verin və zəmanət verərək söyləyə bilərəm ki, əgər özünüzü yaxşı aparsanız, sizi azadlıqda saxlayaram. Lakin yenidən tora düşmüş olsanız, onda bu, artıq sizin sonunuz olacaq. Ancaq mənə indi həvalə olunub ki, sizi deyil, qaşı əldə edim.

– Bəs mən razı olmasam, necə?

– Əgər qaşı əldə edə bilməsək, onda yalnız sizi həbs etməli olacağıq.

Holms zəng edib Billini çağırdı.

– Qraf, hesab edirəm ki, dostunuzun da bu müzakirədə iştirakı çox gözəl olar. Mənə elə gəlir, o da bu işin içindədir. Billi, binanın girəcəyində kobud bir centlmen durub, onun yuxarı qalxmasını rica edin.

– Bəs gəlmək istəməsə?

– Heç bir müdaxilə etmək lazım deyil. Onunla kobud rəftar etməyə ehtiyac yoxdur. Əgər onu qraf Silviusun çağırdığını söyləsəniz, mütləq gələcək.

Billi getdikdən sonra qraf soruşdu:

– İndi siz nə etmək fikrindəsiniz?

– Mən yalnız dostum Vatsona toruma böyük bir köpək və xırda çay balığının düşdüyünü söyləməyi tapşırdım. İndi də toru süzmək istərkən onlar suyun üzərində açıq-aydın çabalamağa başlayıblar.

Qraf əlini arxasına yönəldərək oturacaqdan qalxmağa çalışdı. Bunu görcək Holms da əlini xələtinin cibinə saldı.

– Holms, sizə öz yatağınızda ölmək nəsib olmayacaq.

– Bu barədə dəfələrlə düşünmüşəm. Məgər bu, belə vacibdir? Yəqin, siz də əcəlinizi ayaqüstə qarşılamaq istəyindəsiniz. Amma əvvəlcədən verilmiş bu nifrətdoğurucu xəbərlər əhval-ruhiyyəni korlayır. Yaşadığımız günlərdən ləzzət almağımız gözəl deyilmi?

Cinayət dünyasının hökmdarı olaraq qrafın kinli gözləri birdən-birə yırtıcı baxışı kimi parlamağa başladı. Holmsun bütün vücudu gərginlik və istənilən an həmlə yetirə biləcək vəziyyətdəydi; indi daha iri görünürdü.

– Silahınızı qurcalamağa heç də ehtiyac duymayın, əziz dostum, – deyə tamam sakit halda söylədi. – Sizə məlumdur ki, lap bu silahı çıxartmağa imkan versəm belə, ondan atəş açmaqda çətinliyiniz yaranacaq. Atəş etmək çox səs-küylüdür. Məncə, sıxılmış hava ilə işləyən silahdan istifadə etməyiniz daha doğru olardı. Deyəsən, artıq qiymətli şərikinizin addım səslərini eşidirəm. Salam, cənab Merton! Küçədə gözləmək çox darıxdırıcıdır, elə deyilmi?

Boks üzrə çempion olan iri gövdəli, sadəlövh, inadkar və üzü kobud şəkildə yontalanmış bir gənc çaşqın halda ətrafa nəzər salaraq, qapının yanında dayandı. Holmsun nəzakətli müraciəti onu daha da qayğılandırdı, amma bunu rəqib münasibət kimi qarışıq şəkildə duyduğu üçün özünü necə idarə edəcəyini bilmədi. O, özündən nisbətən arif olan dostuna tərəf çevrilərək soruşdu:

– Qraf, burada nə baş verir? Ona nə lazımdır? Bizlə nə işi var? – onun səsi çox xırıltılı və yoğun çıxırdı.

Qraf çiyinlərini çəkdi. Əvəzində Holms cavab verməli oldu:

– Qısa deyim, siz oyununuzu uduzmusunuz, cənab Merton.

Boksçu cinayət yoldaşına tərəf baxdı:

– O, zarafat edir? Mən indi heç zarafat ediləsi halda deyiləm.

– Bu, tamamilə aydındır, – deyə Holms söylədi. – Söz verirəm, bir azdan siz lap az zarafat ediləsi halda olacaqsınız. Qulaq asın, cənab Silvius. Mənim işim-gücüm var, vaxtımı hədər yerə keçirə bilmərəm. İndi mən yataq otağına keçəcəm. Yoxluğumda çəkinməməyinizi rica edirəm. Mən olmadan sizə işin nə yerdə olduğunu bir-birinizə anlatmaq daha rahat olacaq. Bu müddətdə skripkada Hofmanın nağıllarından “Barkarola”nı ifa etmiş olaram. Beş dəqiqə sonra yekun cavabınızı almaqdan ötrü bura qayıdacağam. Güman edirəm, sizə aydın şəkildə izah etmiş oldum ki, iki seçimdən biri ilə razılaşasınız: ya siz, ya da almaz qaş!

Holms bunu dedikdən sonra küncdəki skripkanı götürüb yataq otağına keçdi. Bir neçə dəqiqə sonra yan otağın örtülü qapısından ağır və iniltili səs kimi yadda qalan melodiya səslənməyə başladı.

– Hə, indi deyin görüm, nə baş verib? – deyə Merton çevrilərək soruşdu. – O, məgər qaş haqqında nəsə bilir?

– Lənətə gəlmiş, güman etdiyimizdən də artıq məlumata sahibdi, bəlkə də, elə hər şeydən xəbərdardı.

– Lənətə gələsən! – boksçunun sarıya çalan sifəti bir anlığa ağardı.

– Ayki Sanders bizə bir oyun oynayıb.

– Ayki? Eybi yoxdur, onun boynunu qırmaq mənə borc olsun.

– Bundan da bir şey çıxmayacaq, gərək yubanmadan işimizi həll edək.

– Dayanın, görüm, – deyə boksçu şübhəli nəzərlərlə yataq otağının qapısına tərəf boylandı. – O, tülkü qədər hiyləgər olduğu üçün bir az ehtiyatlı olmaq lazımdır. Görəsən bizi güdmür ki?

– Əgər əlində skripka çalırsa, bizi necə güdə bilər?

– Düzdü. Pərdələrin arxasında şübhəli kimsə yoxdur ki? Burda pərdələrin həddindən artıq olması məni narahat etməyə başlayıb.

Boksçu yenə də ətrafa göz gəzdirdi və qəfildən ilk dəfə olaraq pəncərənin yanındakı manekeni gördü; heç bir söz deyə bilmədiyindən səssiz-səmirsiz heyrət içərində gözlərini ona zillədi.

– Bu, mumdan hazırlanmış kukladır, çəkinəcək elə bir şey yoxdur, – qraf izah etdi.

– Düzəltmə şeydir, eləmi? Bəlkə də, xanım Tyusso heç yuxusunda beləsini görməyib. Həm xələti, həm də hər bir şeyi sanki canlıdır. Bu pərdələri də lənətə gəlsin, qraf!

– Pərdələri bir kənar atın, vaxtımız çox az qalıb, onu da əbəs yerə sərf etməyək. O, bizi bu qaşa görə həbs edə bilər.

– Elə ikisi də lənətə gəlsin!

– Əgər qiymətli qaşın yerini ona söyləyəriksə, bizi həbs etməz.

– Nə danışırsınız! Yüz min funt dəyərində olan qaşdan imtina etmək olar?

– Başqa çıxış yolumuz yoxdur.

Merton qısa vurulmuş başını qaşıyaraq söylədi:

– Mənə qulaq asın, burda tək olduğu üçün bəlkə onu elə öldürsək yaxşıdır. Ölsə, bizim də heç nədən qorxumuz qalmaz.

Qraf başını buladı.

– O, çox sayıqdır, özü də silahı həmişə hazır vəziyyətdədir. Əgər onu vursaq, bizim buradan çıxıb getməyimiz mümkün olmayacaq. O, çox güman ki, polisi də bu haqda məlumatlandırıb. Dayanın, görüm! Bu nədir?

Onlar pəncərə tərəfdən astadan gələn səs duydular. Hər ikisi yerindən sıçrayıb, ətrafa göz gəzdirdi – sakitlik idi. Kresloda əyləşmiş bu qəribə simanı nəzərə almasaydılar, otaqda onlardan başqa heç kəs yox idi.

– Səs küçədən gəlir, – deyə Merton söylədi. – İndi nə edəcəyik? Ağlınız hələ başınızdadır, mənim şefim. Nəsə fikirləşib etməliyik, axı! Əgər bu işi güclə həll etmək mümkün deyilsə, bunun altından necə çıxacağımız yenə də sizə bağlıdır.

– Mən bundan da betərlərin aldatmışam, – deyə qraf cavab verdi. – Qaş mənim yanımdadır, özü də gizli cibimdədir. Mən onu başqa yerə qoya bilməzdim. Bu gün axşam onu Amsterdama göndərmək lazım gələcək və yalnız istirahət gününə qədər onu dörd yerə bölməyə imkan tapa bilərlər. O, Van Seddar haqqında heç nə bilmir.

– Mən elə bilirdim ki, Van Seddar yeni həftə yola düşməlidir.

– Hə, gələn həftə getməliydi, amma indi gərək növbəti gəmilə yola düşsün. İkimizdən biri necə olursa-olsun, qaşla Laym-stritə gizlincə getməli, onu xəbərdar etməlidir. İkinci işimiz hələ hazır deyil, amma heç nə olmaz. Onu risk edib dolayı deyil, düzgün yolla aparmağa məcburuq. Vaxtı itirmək olmaz.

Bunu deyib ehtiyatı əldən verməyən ovçu kimi yenidən diqqətlə pəncərəyə tərəf baxdı. Bəli, şübhəsiz, bu zəif səs küçədən gəlirdi.

– Holmsusa aldatmaq asandır. Bu səfeh işinin asan olması üçün qiymətli qaşı aldıqdan sonra bizi buraxacağını söyləyib. Biz də vəd edərik ki, qaşı ona verəcəyik. O, səhv yola yönəltdiyimizi anlayana kimi qaş artıq Hollandiyaya gedib çıxacaq, bizsə o vaxt sərhəddən kənarda olacağıq.

– Bu, çox yaxşı olar! – Merton razı halda gülümsədi.

– Sən hollandlının yanına gedib ləngiməməsini söyləyəcəksən. Mənsə bu sadəlövhü dilə tutmağa calışacam və qaşın Liverpulda olduğunu deyəcəm. Lənətə gəlmiş musiqi mənim bütün əsəblərimə toxundu. Holms qaşın Liverpulda olmadığını aydınlaşdırana qədər qaş dörd hissəyə parcalanmış olacaq, biz də sizinlə açıq dənizdə üzərək gedəcəyik. Bir az yaxın gəlin, yoxsa hansısa yarıqdan-zaddan sizi görərlər. Qaş budur, məndədir.

– Bəs siz onu özünüzlə gəzdirməkdən qorxmursunuz?

– Bu, ən əlverişli yoldur, çünki biz onu Uayt-holdan oğurlamağı bacarmışıqsa, sözsüz, evimdən də istənilən şəxs götürüb apara bilər.

– Verin, bir baxım.

Qraf Silvius cinayət yoldaşının uzanmış əlinə heç də razılıqla nəzər yetirmədi.

– Doğrudanmı mənim sizi aldadacağımdan ehtiyat edirsiniz? Qraf, artıq sizin bu zarafatlarınız məni bezdirməyə başlayıb.

– Yaxşı, Sem, incimə, bizə indi dalaşmaq olmaz. Əgər almaza lap yaxından baxmaq istəyirsənsə pəncərəyə bir az da yaxınlaş və onu işığa tut.

– Təşəkkür edirəm.

Bu vaxt Holms bir göz qırpımında əvvəllər maneken əyləşdiyi kreslodan atılıb almazı cəld qapdı. Bir əlində almaz, digərində isə tapançanı tutaraq qrafın başını nişan aldı. Çaş-baş qalmış hər iki fırıldaqçı geri çəkilməyə məcbur oldu. Onlar hələ özlərinə gəlməmiş Holms elektrik zənginin düyməsini basdı.

– Heç də müqavimət göstərmək həvəsinə düşməyin! Sizə yalvarıram, mebellərimi qoruyun, cənablar! Yəqin, sizə vəziyyətinizin acınacaqlı olduğu aydındır. Polis çoxdan burdadır və sizi gözləyir.

Şoskom malikənəsində faciəli hadisə

Şerlok Holms əyilib xeyli mikroskopa baxandan sonra dikəldi, bu an onun gözlərində coşqunluq hiss etdim.

– Bu yapışqandır, Vatson! – deyə söylədi. – Heç bir şübhə ola bilməz ki, bu yapışqandır. Siz mikroskopun görmə fonunda dağınıq olan bu nöqtələrə bir nəzər salın.

Mən bir qədər mikroskopa doğru əyildim və obyektivdən diqqətlə baxmağa başladım.

– Bax, bu tellər pencəkdən qopmuş xovdan başqa bir şey deyil. Bu formasız boz kütləsə tozdur. Solda insan bədənindən qopmuş kiçik dəri pulcuqları görə bilərsiniz. Bu aralıqda olan qəhvəyi qabarcıqlarsa, şübhəsiz ki, yapışqandır.

– Hə, nə olsun? – soruşaraq qəhqəhə çəkib qüldüm. – Mən sizə inanmağa hazıram, bəs bütün bunlardan nəsə çıxacaqmı?

– Bu təkzibedilməz dəlildir, – deyə Holms izah etməyə çalışdı. – Sent-Pankrasedəki hadisə yadınızdadırmı? Ölmüş polis nəfərinin yanında bir kepka tapılmışdı. Müqəssir isə papağın ona məxsus olduğunu boynuna almırdı. Amma şəkillər üçün çərçivə düzəltdiyindən tez-tez yapışqandan istifadə edirdi.

– Siz bu işin araşdırılmasına başlamısınız?

– Xeyr, bu işin araşdırılması ilə mənim dostum Mariveyl məşğuldur. Mənəsə kömək etməyimi xahiş edib. Qəlp pul düzəldəni ifşa edərkən onun köynəyinin manjetində olan sink və mis qalıqlarını aşkara çıxartdıqdan sonra biz mikroskopun nəyə qadir olduğunu başa düşdük. İndi yeni müştərimiz gəlməlidir, ancaq o, deyəsən, bir qədər gecikir. Vatson, sizin at yarışları haqda nəsə bir anlayışınız varmı?

– Arada lazım gəlir. Axı bu əyləncə məvacibimin, demək olar, yarısını aparır.

– Onda sizi özümə məsləhətçi götürürəm, məni “Terfa”dan bir nəfər – cənab Robert Norberton maraqlandırır. Sizə bu şəxs haqqında nəsə məlumdurmu?

– Deyəsən, o, qədim Şoskom malikənəsində yaşayır. Bunu lap dəqiq bilirəm, çünki bütün yayımı orada keçirməli olmuşdum. Axı sizə də haçansa onunla tanış olmaq üçün zəmin yaranmışdı.

– Doğrudan?

– Hə, bir dəfə Nyumarketdə cənab Robert öz qamçısıyla Kerzon-stritdən olan məşhur tədarükçünü elə döymüşdü ki, həmin adam ayaqlarını güclə sürüyürdü.

– Belə çıxır ki, çox əyləncəli adamdır! O, həmişə bu cür əylənir?

– O, təhlükəli adam kimi ad qazanıb. İngiltərənin ən qoçaq at minənlərindən biri sayılır. Bir neçə il bundan qabaq “Qrand neşnl” mükafatı uğrunda yarışlarda ikinci yeri tutmuşdu. Elə adamlar var ki, doğru zamanda doğulmur. Gözəl qadınları həddindən çox xoşlayan və bu səbəbdən borc içində çarəsiz qalan bu adam atletik qamətli boksçu və at çapma yarışlarında rəqibinə aman verməyən bir oyunçu olaraq gərək hökumət naibliyi zamanında yaşayaydı.

– Əladır, Vatson. Çox qısa və mükəmməl təsvir elədin. Mən artıq necə bir adam haqqında söhbət getdiyini anladım. Bəs mənə qədim Şoskom haqqında nəsə danışa bilərsinizmi?

– Onu bilirəm ki, ora Şoskom parkının lap mərkəzində yerləşir. Orda xudmani cıdır meydanı və Şoskom atları saxlanan yer də var.

– Baş məşqçinin adı Con Meysondurmu? – deyə Holms maraqlandı. – Mənim bundan xəbərdar olmağım sizi heç də təəccübləndirməsin. Əlimdəki məktub məhz ondandır. Yenə də Şoskom barədə söhbətə qayıdaq. Bəxtim onda gətirib ki, siz bu ərazi haqda belə çox məlumata sahibsiniz.

– Şoskom həm də spaniel növündən olan köpəklərilə məşhurdur. İstənilən sərgidə onlar haqda eşidə bilərsiniz. Şoskom spaniel itləri bütün İngiltərənin, həmçinin, malikanənin sahibəsinin fəxridir.

– Cənab Robert Norbertonun həyat yoldaşınınmı?

– Cənab Norberton heç vaxt evli olmayıb, bu da çox təqdirə layiq bir şeydir. O, dul bacısı xanım Beatris Foderlə birgə yaşayır.

– Demək istəyirsiniz, bacısı onun evində yaşayır?

– Mən səhv etməmişəm. Köhnə Şoskom malikənəsi onun həyat yoldaşı cənab Ceymsə məxsusdur. Bu malikənin sahibliyinə görə cənab Robert heç də iddialı deyil. Onun bacısı ömrünün axırına kimi malikənəyə sahiblik etmə hüququna malikdir, amma ölümündən sonra bütün mülkiyyət mərhum həyat yoldaşının qardaşına keçəcək. O, hələ bu evin gəlirlərindən istifadə edir.

– Və güman etmək olarmı ki, qardaşı cənab Robert bütün bu pulları göyə sovurur?

– Belə demək olarsa, təxminən hamısını. Göründüyü kimi, cənab Robert çox utanmaz adamdır, bəzən o, hətta bacısını belə sıxıntılı hala salır. Lakin bacısı bu nəzakətsizliyini çox vaxt bağışlayır. Bəs Şoskomda nə baş verib?

– Bax, elə mən də bunu öyrənmək üçün səbirsizlənirəm. Budur, deyəsən, gələn bu müştəri bizim marağımızı təmin edəcək.

Qapı açıldı və otağa hündür boylu bir kişi daxil oldu. Onun səliqəli təraş olunmuş üzü möhkəmlik və ciddilik ifadə edirdi. Bu keyfiyyətləri ancaq atlara və ya gənclərə təlim keçən şəxslərə aid etmək olardı. Meyson həm bu, həm də digər səlahiyyətlərə sahib insan idi. Və etiraf etmək olar ki, onu doğrudan da öz peşəsinin layiqli nümayəndəsi hesab etmək olardı. Con Meyson ehtiramla baş əyib Holmsun təklif etdiyi oturacaqda əyləşdi.

– Cənab Holms, məktubumu aldınızmı?

– Hə, amma düzünü desəm, ordan bir şey anlaya bilmədim.

– Mən hər şeyi məktub vasitəsilə açıqlamaqda bir qədər səriştəsizəm. Hətta özüm də qədim Şoskomda baş verənlərdən nəticə çıxarıb anlamaqda çətinlik çəkirəm. Bu səbəbdən sizinlə şəxsən görüşmək istədim.

– Elə isə, qulluğunuzda hazırıq.

– Cənab Holms, deyəsən, mənim sahibim cənab Robert tamamilə ağlını itirib.

Holms heyrətindən qaşlarını qaldırdı.

– Ünvanı səhv salmamısınız ki? Çünki bura Xarli-strit deyil, Beyker-stritdir. Amma buna baxmaraq öyrənmək istərdim ki, sizi belə bu nəticəyə gəlməyə vadar edən əsas səbəb nədir?

– Əgər bir adam bir və ya iki dəfə qəribə və qeyri-adi hərəkət edərsə, bunu anlamaq olar. Amma etdiyi hər şey şübhə doğurursa, artıq özümdən asılı olmayaraq həmin şəxsin ağıl fəaliyyətinin yerində olmadığını güman etməyə başlayıram. O, qarşıdan gələn at yarışlarına, daha doğrusu, Şoskomun Prins adlı atına görə bu vəziyyətə düşüb.

– Deyəsən, siz elə həmin ata təlim keçirsiniz?

– Ondan yaxşısını İngiltərədə tapmaq qeyri-mümkündür, cənab Holms. Heç kim deməsə də, mən bunu çox yaxşı bilirəm. Sizinlə açıq danışacağam. Mən sizi və cənab Vatsonu alicənab adam kimi tanıyıram, buna görə də əminəm ki, dediklərimin hamısı bu otaqdan kənara sızmayacaq. Cənab Robertə sadəcə olaraq qarşıdan gələn böyük at yarışlarında qələbə qazanmaq lazımdır. Onun bundan başqa çıxış yolu yoxdur, çünki borc içində itib-batıb. Prins adlı atın udması üçün böyük miqdarda pul qoyulub, çox hissəsini də başqalarından borc alaraq ödəyib. Cənab Robert qoyulmuş məbləğ yüz ikən bu oyuna daxil olmuşdu, amma indi aşağı düşüb, hətta qırxa çatıb.

– Əgər doğrudan da sizin dediyiniz kimi bu at belə yaxşıdırsa, onda belə bir şeyin olması heç mümkündürmü?

– Onun yaxşı at olması yalnız əksəriyyət adamlara məlumdur. Cənab Robert onu rahat buraxmayanları barmağına dolayaraq, ətrafındakılarının qarşısına yalnız atın ikinci tayını çıxarıb. Atlar bir-birinə çox bənzəyir. Amma sınaq zamanı Prins onu farlonqda iki gövdə artıq keçir. İndi Cənab Robertin gecə-gündüz düşündüyü ancaq at yarışlarıdır. Çünki onun gələcəyi bu nəticələrdən asılıdır. Borclandığı adamlar da yalnız bu yarışların nəticəsini gözləyir. Əgər at onun ümidlərini doğrultmasa, bu, cənab Robertin faciəli sonu olacaq.