Kitabı oku: «Η Επιστροφή», sayfa 4

Διαστημόπλοιο Θεός – Το μυστηριώδες αντικείμενο

Το αντικείμενο που εμφανίστηκε μπροστά στα μάτια των δύο έκπληκτων συνταξιδιωτών, δεν ήταν τίποτα που η φύση, παρά την απίστευτη φαντασία της, θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει αυτόνομα. Έμοιαζε σαν μεταλλικό λουλούδι, με τρία μακριά πέταλα, χωρίς μίσχο, με έναν ελαφρώς κωνικό ύπερο στο κέντρο. Το τμήμα πίσω από τον ύπερο ήταν κατασκευασμένο σε εξαγωνικό πρίσμα, με την επιφάνεια της βάσης ελαφρώς μεγαλύτερη από εκείνη του κώνου που ήταν τοποθετημένος στην αντίθετη πλευρά και που λειτουργούσε ως στήριγμα για ολόκληρη την κατασκευή. Από τις τρείς πλευρές του εξαγώνου που βρισκόταν σε ίση απόσταση, προέβαλαν τα πέταλα σε σχήμα παραλληλόγραμμου, με μήκος τουλάχιστον τέσσερεις φορές αυτό της βάσης.

«Μοιάζει με παλιό ανεμόμυλο, σαν και αυτούς που χρησιμοποιούσαν πριν αιώνες, στα μεγάλα λιβάδια της ανατολής» είπε ο Πέτρι δυνατά, χωρίς να πάρει ούτε μια στιγμή τα μάτια του από το αντικείμενο που φαινόταν στην οθόνη.

Ένα ρίγος διαπέρασε τη ραχοκοκαλιά του Ατζάκι, καθώς του ερχόταν στο μυαλό μερικά παλιά σχέδια που οι Γηραιοί τον είχαν προτρέψει να μελετήσει, πριν την αναχώρηση.

«Είναι ένας διαστημικός ανιχνευτής» δήλωσε αποφασιστικά ο Ατζάκι. «Έχω δει μερικούς, που είχαν λίγο-πολύ αυτό το σχήμα, στα παλιά αρχεία του Δικτύου», συνέχισε, ενώ βιάστηκε να συλλέξει μέσω του Ν^COM, όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούσε σχετικά με αυτό το θέμα.

«Διαστημικός ανιχνευτής;» ρώτησε ο Πέτρι, απευθυνόμενος στο φίλο του με μια δόση εκνευρισμού. «Και πότε υποτίθεται ότι τον τοποθετήσαμε;»

«Δεν πιστεύω ότι είναι δικός μας.»

«Δεν είναι δικός μας; Τι εννοείς φίλε;»

«Εννοώ ότι ούτε κατασκευάστηκε, ούτε τοποθετήθηκε από κάποιον από τους κατοίκους του πλανήτη Νιμπίρου.»

Το πρόσωπο του Πέτρι φαινόταν όλο και πιο αναστατωμένο. «Τι θέλεις να πεις; Mη μου πεις ότι κι εσύ πιστεύεις τις ανοησίες που λένε για τα άλιεν, ε;»

«Αυτό που ξέρω είναι ότι τίποτα τέτοιο δεν κατασκευάστηκε ποτέ στον πλανήτη μας. Έχω ελέγξει όλα τα αρχεία του Δικτύου και δεν υπάρχει καμιά ομοιότητα ή αντιστοιχία με το αντικείμενο μπροστά μας. Ούτε και στα σχέδια που δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ.»

«Δεν είναι δυνατόν!», φώναξε ο Πέτρι. «Το N^COM σου πρέπει να τα έχει παίξει. Έλεγξε καλύτερα.»

«Λυπάμαι Πέτρι. Έχω ήδη ελέγξει δυο φορές και είμαι απόλυτα σίγουρος ότι αυτό δεν είναι έργο δικό μας.»

Το σύστημα ορατότητας μικρής εμβέλειας ξεκίνησε να δημιουργεί μια τρισδιάστατη εικόνα του αντικειμένου, αντιγράφοντάς το επιμελώς μέχρι και την μικρότερή του λεπτομέρεια. Το ολόγραμμα αιωρούταν ελαφρά στο κέντρο της αίθουσας έλεγχου σε απόσταση μισού περίπου μέτρου από το πάτωμα.

Ο Πέτρι, με μια κίνηση του δεξιού χεριού, άρχισε να το στριφογυρίζει αργά, ελέγχοντας προσεκτικά κάθε μικρή λεπτομέρεια.

«Φαίνεται να έχει κατασκευαστεί από κάποιο πολύ ελαφρύ μέταλλο», είπε σε επαγγελματικό τόνο, τελείως διαφορετικό από αυτόν της έκπληξης που τον είχε αρχικά κυριεύσει. «Η τροφοδότηση των μηχανημάτων πρέπει να γίνεται από αυτά τα τρία πέταλα, που μοιάζουν να είναι καλυμμένα από κάποιο υλικό ευαίσθητο στο ηλιακό φως». Είχε αρχίσει ήδη να εξετάζει τις εντολές του συστήματος. «Ο ύπερος, πρέπει να είναι ένα είδος κεραίας που λειτουργεί σαν πομπός αλλά και σαν δέκτης, και μέσα στο εξαγωνικό πρίσμα βρίσκεται σίγουρα ο “εγκέφαλος” όλου αυτού του κατασκευάσματος.»

Ο Πέτρι μετακινούσε όλο και πιο γρήγορα το ολόγραμμα, γυρίζοντας το από όλες τις μεριές. Ξαφνικά σταμάτησε και αναφώνησε «Κοίτα εδώ, τι λες να είναι αυτό;» ρώτησε, ενώ προσπαθούσε να μεγεθύνει την λεπτομέρεια.

Ο Ατζάκι πλησίασε όσο πιο κοντά γινόταν. «Μοιάζουν με σύμβολα.»

«Δύο σύμβολα θα έλεγα» συμπλήρωσε ο Πέτρι, «ή μάλλον, ένα σχέδιο και τέσσερα σύμβολα δίπλα δίπλα.»

Ο Ατζάκι, συνέχιζε πρόθυμα, μέσω του N^COM, να ψάχνει κάτι στο Δίκτυο, μα δεν κατάφερε να βρει απολύτως τίποτα που να μοιάζει στο ελάχιστο με αυτό που είχε μπροστά του.

Το σχέδιο ήταν ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο που αποτελείτο από δεκαπέντε παράλληλες λωρίδες άσπρες και κόκκινες εναλλάξ και στην επάνω αριστερή γωνία, ένα άλλο ορθογώνιο παραλληλόγραμμο, χρώματος μπλε που περιλάμβανε πενήντα άστρα σε άσπρο χρώμα τοποθετημένα σε πέντε σειρές. Στα δεξιά του, τα τέσσερα σύμβολα :

J U N O

1 Â«ÎœÎ¿Î¹Î¬Î¶ÎµÎ¹ με κάποιου είδους γραφή», είπε ο Ατζάκι. «Ίσως τα σύμβολα να αντιστοιχούν στο όνομα εκείνων που δημιούργησαν το αντικείμενο.»

2 Â«Î— μπορεί να είναι το όνομα του αντικειμένου» αντέκρουσε ο Πέτρι. «Το αντικείμενο ονομάζεται JUNO και το σύμβολο των δημιουργών είναι αυτό το χρωματιστό παραλληλόγραμμο».

3 Â«ÎŒÏ€Ï‰Ï‚ και να έχει, σίγουρα δεν το έχουμε φτιάξει εμείς», δήλωσε ο Ατζάκι. «Πιστεύεις ότι μπορεί να υπάρχει κάποιου είδους ζωή στο εσωτερικό του;».

4 Â«Î“ια να είμαι ειλικρινής όχι. Τουλάχιστον κάποιο είδος γνωστό σε εμάς. Το κενό της πίσω κάψουλας, το οποίο είναι το μοναδικό σημείο που μπορεί να υπάρχει κάτι, είναι πολύ μικρό για να χωρέσει οτιδήποτε ζωντανό.»

5 Eνώ μιλούσε, ο Πέτρι είχε ήδη αρχίσει να κάνει τη σάρωση του αντικειμένου, ψάχνοντας κάποιο σημάδι ζωής που θα μπορούσε να προέρχεται από το εσωτερικό του. Μετά από λίγες στιγμές, μια σειρά από σύμβολα εμφανίστηκαν στην οθόνη, και βιάστηκε να τα ερμηνεύσει στο φίλο του.

6 Â«Î£ÏÎ¼Ï†Ï‰Î½Î± με τους ανιχνευτές μας δεν υπάρχει τίποτα “ζωντανό” εκεί μέσα. Ούτε φαίνεται να υπάρχει κάποιου είδους όπλο. Από μια πρώτη ανάλυση, πιστεύω πως αυτό το πράγμα είναι ένα είδος συσκευής αναγνώρισης που στάλθηκε για να εξερευνήσει μέσα στη μέση του ηλιακού συστήματος, ψάχνοντας ποιος ξέρει τι.»

7 Â«ÎœÏ€Î¿ÏÎµÎ¯ να είναι αυτό» συμφώνησε ο Ατζάκι «αλλά αυτό που πρέπει να αναρωτηθούμε είναι: “Ποιος το έστειλε; ”»

8 Â«Î•Â», ξεκίνησε να υποθέτει ο Πέτρι «αν αποκλείσουμε την παρουσία μυστηριωδών “άλιεν”, θα έλεγα ότι οι μόνοι που θα μπορούσαν να κάνουν τέτοιο πράγμα, θα ήταν οι “γήινοι παλιόφιλοί σου”».

9 Â«Mα τι λές; Όταν τους αφήσαμε τελευταία φορά ήταν δεν ήταν σε θέση να καβαλήσουν άλογο. Πως θα μπορούσαν να έχουν φτάσει σε τέτοιο επίπεδο γνώσης σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα; To να στείλεις ένα τέτοιο όργανο να τριγυρνάει στο διάστημα δεν είναι κανένα αστείο.»

10 Â«Î£ÏÎ½Ï„ομο χρονικό διάστημα;» είπε ο Πέτρι, κοιτάζοντάς τον στα μάτια. «Ας μην ξεχνάμε ότι γι’αυτούς έχουν περάσει περίπου 3600 χρόνια από τότε. Έχοντας υπόψη ότι ο μέσος όρος ζωής τους ήταν πενήντα-εξήντα χρόνια, θα έλεγα ότι πέρασαν τουλάχιστον εξήντα γενιές. Ίσως έγιναν πολύ πιο έξυπνοι από όσο φανταζόμασταν.»

11 Â«ÎšÎ±Î¹ ίσως αυτός ήταν ο λόγος», πρόσθεσε ο Ατζάκι, προσπαθώντας να συμπληρώσει την σκέψη του φίλου του, «που οι Γηραιοί ήταν τόσο ανήσυχοι γι’αυτήν την αποστολή. Αυτοί το είχαν προβλέψει, ή τουλάχιστον, είχαν λάβει υπόψη αυτήν την πιθανότητα.»

12 Â«Î˜Î± μπορούσαν να μας προειδοποιήσουν τουλάχιστον, ή όχι; Όταν είδα αυτό το πράγμα κόντεψα να πάθω καρδιακή προσβολή.»

13 Â«Eίμαστε ακόμα σε επίπεδο εικασιών», είπε ο Ατζάκι ακουμπώντας τα δάχτυλά του στο σαγόνι του, «μα φαίνεται ότι το κουβάρι αρχίζει να ξετυλίγεται. Θα προσπαθήσω να έρθω σε επαφή με τους Γηραιούς, και να τους αποσπάσω μερικές πληροφορίες, αν έχουν. Eσύ, εν τω μεταξύ, δες αν μπορείς να καταλάβεις τίποτα παραπάνω σχετικά με αυτό το εργαλείο. Ανάλυσε την τρέχουσα τροχιά, ταχύτητα, μάζα κλπ, και προσπάθησε να κάνεις μια πρόβλεψη για στον προορισμό του, πριν από πόσο καιρό έφυγε, και τα δεδομένα που έχει αποθηκεύσει. Γενικά, θέλω να ξέρω όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα για το τι μας περιμένει εκεί κάτω.»

14 Â«Î•Î½Ï„άξει Ζακ», είπε ο Πέτρι και στροβίλισε τριγύρω του όλα τα χρωματιστά ολογράμματα, γεμάτα νούμερα και τύπους.

15 Â«Î‘, να μην ξεχάσεις να αναλύσεις την συσκευή που αναγνώρισες ως πιθανή κεραία. Αν είναι πραγματικά αυτό, θα μπορούσε να λειτουργεί ως πομπός και δέκτης. Δεν θα ήθελα η συνάντηση μας αυτή να γίνει αντιληπτή από τους αποστολείς του αντικειμένου.»

16 Î›Î­Î³Î¿Î½Ï„ας αυτά, ο Ατζάκι κατευθήνθηκε γρήγορα στην καμπίνα H^COM, τη μόνη σε ολόκληρο το διαστημόπλοιο που ήταν εξοπλισμένη για επικοινωνία σε μεγάλη απόσταση, που βρίσκονταν ανάμεσα στις πόρτες νούμερο δεκαοκτώ και δεκαεννιά των συσκευών εσωτερικής μεταφοράς. Η πόρτα άνοιξε με το γνωστό ελαφρύ σφύριγμα και ο Ατζάκι μπήκε στη στενή καμπίνα.

17  Ποιος ξέρει γιατί την έκαναν τόσο μικρή... αναρωτήθηκε ενώ προσπαθούσε να τακτοποιηθεί στο -επίσης πολύ μικρό- κάθισμα, το οποίο κατέβηκε αυτόματα από την οροφή. Ίσως να ήθελαν να το χρησιμοποιούμε όσο το δυνατόν λιγότερο...

18 Î•Î½ÏŽ η πόρτα έκλεινε πίσω του, άρχισε να πληκτρολογεί μια σειρά από εντολές πάνω στην κονσόλα που ήταν μπροστά του. Έπρεπε να περιμένει λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να σταθεροποιηθεί το σήμα. Ξαφνικά, στην ολογραφική οθόνη, παρόμοια με αυτή που είχε στο δωμάτιό του, άρχιζε να εμφανίζεται το σκαμμένο και σημαδεμένο από τα χρόνια πρόσωπο του ανώτερού του Γηραιού.

19 Â«Î‘τζάκι», είπε με ένα ελαφρύ χαμόγελο ο άνδρας, ενώ σήκωνε αργά το χέρι του σε στάση χαιρετισμού. «Τι σε κάνει να καλείς, έτσι επειγόντως, αυτόν το καημένο τον γέροντα;»

20 Î”εν είχε καταφέρει ποτέ να μάθει την ακριβή ηλικία του ανώτερού του. Δεν επιτρεπόταν σε κανένα να γνωρίζει τόσο προσωπικές πληροφορίες ενός μέλους των Γηραιών. Σίγουρα, είχε ζήσει αρκετές περιστροφές γύρω απ’ τον ήλιο. Ωστόσο, τα μάτια του πετούσαν δεξιά και αριστερά τόσο ζωηρά που ούτε κι ο ίδιος δεν μπορούσε να τον φτάσει.

21 Â«Î•Î¯Ï‡Î±Î¼Îµ μια συνάντηση έκπληξη, τουλάχιστον για μας» ξεκίνησε ο Ατζάκι χωρίς πολλές φιλοφρονήσεις, προσπαθώντας να κοιτάζει ίσια μέσα στα μάτια του συνομιλητή του. «Κοντέψαμε να συγκρουστούμε με ένα παράξενο αντικείμενο» συνέχισε, προσπαθώντας να πιάσει την παραμικρή έκφραση στο πρόσωπο του Γηραιού.

22 Â«ÎˆÎ½Î± αντικείμενο; Εξηγήσε μου καλύτερα παλικάρι μου.»

23 Â«ÎŸ Πέτρι το αναλύει ακόμα, αλλά πιστεύουμε πως μπορεί να προκειται για ένα είδος ανιχνευτή και είμαι βέβαιος ότι δεν είναι δικός μας.» Τα μάτια του Γηραιού άνοιξαν διάπλατα. Έμοιαζε κι εκείνος έκπληκτος.

24 Â«Î’ρήκαμε χαραγμένα επάνω στο σκάφος κάτι παράξενα σύμβολα σε μια άγνωστη γλώσσα» πρόσθεσε. «Σας στέλνω όλα τα στοιχεία.»

25 Tο βλέμμα του Γηραιού φάνηκε να χάνεται για μια στιγμή στο κενό, καθώς, μέσω του O^COM του, έλεγχε την ροή πληροφοριών που έφταναν.

26 ÎœÎµÏ„ά από μερικά δευτερόλεπτα που φάνηκαν σαν αιώνες, τα μάτια του καρφώθηκαν σε αυτά του συνομιλητή του και με φωνή που δεν πρόδιδε κανένα συναίσθημα, είπε «Θα καλέσω αμέσως το Συμβούλιο των Γηραιών. Όλα οδηγούν στο συμπέρασμα πως η αρχική σας υπόθεση είναι σωστή. Αν τα πράγματα είναι όντως έτσι, θα πρέπει να επανεξετάσουμε άμεσα τα σχέδιά μας.»

27 Â«Î ÎµÏÎ¹Î¼Î­Î½Î¿Ï…με νέα» και λέγοντας αυτό ο Ατζάκι, έκλεισε την επικοινωνία.