Kitabı oku: «İblisin vəkili», sayfa 2

‒ Anlayıram, ‒ prokuror başını tərpətdi. ‒ Həmin dərslər başqa sinifdə keçirilir, düzdür?

‒ Aha…

‒ Barbara, zəhmət olmasa, ya «bəli», ya da «xeyr» deyə cavab ver, yaxşı?

‒ Ah… Yəni bəli.

‒ Yaxşı, hərdən incəsənət dərslərində… ‒ Balm davam etdi.

‒ …miss Uilson dərsdən sonra hansımızasa yubanmağı tapşırırdı, ‒ Barbara onun sözünü tamamladı.

‒ Yubanmağı? Sinifdə onunla tək qalmağı?

‒ Ah… Bəli.

‒ Sonra?

‒ Bir dəfə isə məndən yubanmağımı xahiş etdi.

‒ Mister Kornblöyə bu hadisə barədə nə danışmısan?

Barbara üzünü elə çevirdi ki, Loisin gözlərini görməsin. Sonra dərindən nəfəs alıb cavab verdi:

‒ Miss Uilson məndən onun yanında oturmağı xahiş etdi. Dedi ki, sənin böyüyüb qəşəng bir qız olacağını düşünürəm, amma öz bədənin haqda bəzi şeyləri bilməlisən. Böyüklərin danışmaq istəmədiyi bəzi şeyləri, ‒ Barbara susdu və gözünü döşəməyə zillədi.

‒ Davam et…

‒ O dedi ki, bəzi xüsusi yerlər var…

‒ Xüsusi?

‒ Ah… Bəli.

‒ Bu yerlər barədə o sənə nə izah etmək istəyirdi, Barbara?

Barbara bir anlığa Lois Uilsona nəzər salıb tez üzünü Balma çevirdi.

‒ Barbara, o sənə nə öyrətmək istəyirdi? ‒ prokuror təkrar soruşdu.

‒ Dedi ki, ora… ora kimsə toxunanda nəsə qeyri-adi bir şey baş verir.

‒ Aydındır. Bəs sonra nə etdi? ‒ prokuror qızı ruhlandırmaq üçün başını tərpətdi.

‒ O mənə həmin yerləri göstərdi.

‒ Göstərdi? Necə?

‒ Onları göstərdi, sonra dedi ki, hər şeyi başa düşməyim üçün gərək ona həmin yerlərə toxunmağa icazə verim.

‒ Sən də icazə verdin, Barbara?

Barbara dodaqlarını bir-birinə bərk sıxıb başını tərpətdi.

‒ İcazə verdin?

‒ Bəli.

‒ O sənin haralarına toxunub, Barbara?

‒ Burama və burama, ‒ Barbara döşlərinə və ayaqlarının arasına işarə etdi.

‒ O, sadəcə, sənə toxunurdu, yoxsa başqa nəsə də edirdi?

Barbara alt dodağını dişlədi.

‒ Barbara, başa düşürük, sənə çox çətindir. Ancaq ədalətin qalib gəlməsi üçün biz bu sualları sənə verməliyik. Axı sən bunu anlayırsan, düzdür?

Qız başını tərpətdi, yəni «bəli, anlayıram».

‒ Məhkəməyə cavab ver, miss Uilson daha nələr edirdi?

‒ O, əlini bura qoydu, ‒ qız sağ əlini paçasına qoyub cavab verdi, ‒ və ovuşdurmağa başladı.

‒ Əlini bura qoydu? Demək istəyirsən, paltarın altından?

‒ Bəli.

‒ Sonra nə baş verdi, Barbara?

‒ O, bir şey hiss edib-etmədiyimi soruşdu. Mən dedim ki, qıdığım gəlir, o hirsləndi və əlini çəkdi. Dedi ki, bunu anlamağa hələ hazır deyiləm, amma başqa vaxt bir də cəhd edəcək.

‒ Cəhd etdi?

‒ Mənimlə yox, ‒ Barbara tez cavab verdi.

‒ Rəfiqələrinlə? Sinfinizdən olan başqa qızlarla?

‒ Ah… Bəli.

‒ Qızlara miss Uilsonun səninlə nələr etdiyini danışanda onlar da özləri barədə söz açdılar?

‒ Bəli.

Zaldakılar yüngülcə uğuldadı. Hakim tərs-tərs içəridəkilərə baxdı, dərhal zala sakitlik çökdü.

‒ Sonra da siz birlikdə hər şeyi mister Kornblöyə danışdınız?

‒ Bəli.

‒ Yaxşı, Barbara. İndi mister Teylor sənə suallar verəcək. Ona da mənə olduğu kimi düzünü danış, ‒ prokuror bunu deyib Kevinə tərəf döndü və başını tərpətdi. Mister Balm da dramatik jestlərin ustası idi.

«Yaxşı fənddir, ‒ Kevin fikirləşdi. ‒ Gərək yadımda saxlayım: «Ona da mənə olduğu kimi düzünü danış»».

‒ Barbara, ‒ Kevin yerindən qalxdı, ‒ sənin tam adın Barbara Elizabet Stenlidir, düzdür?

O çox sakit və dostyana danışırdı.

‒ Bəli.

‒ Sizin sinfinizdə başqa bir Barbara da var, düzdür?

Qız başını tərpətdi və Kevin gülə-gülə ona yaxın gəldi.

‒ Ancaq həmin qızın adı Barbara Luiza Martindir, ‒ Kevin davam etdi. ‒ Sizi qarışdırmamaq üçün miss Uilson onu Barbara Luiza, səni isə, sadəcə, Barbara çağırır, elədir?

‒ Bəli.

‒ Barbara Luiza sənin xoşuna gəlir?

Qız çiyinlərini çəkdi.

‒ Sənə elə gəlmirmi ki, miss Uilsonun səndən çox Barbara Luizadan xoşu gəlir? Necə düşünürsən?

Barbara Stenli gözlərini qıyıb Loisə baxdı.

‒ Bəli.

‒ Barbara Luiza daha yaxşı oxuduğuna görə?

‒ Bilmirəm.

‒ Bir də Barbara Luiza sənin kimi sinifdə pis sözlər işlətmədiyinə görə, elədir?

‒ Bilmirəm.

‒ Sən heç vaxt başqa qızları Barbara Luizaya qarşı qızışdırmamısan ki?

‒ Xeyr.

‒ Yadına sal, Barbara, hakim demişdi ki, sən məhkəmədə ifadə verəndə ancaq həqiqəti söyləməlisən. Sən həqiqəti söyləyirsən?

‒ Bəli.

‒ Sən dərsdə rəfiqələrinə Barbara Luizanı lağa qoyan məktublar yazmamısan?

Barbara Stenlinin dodaqları əsdi.

‒ Bəs bu cür məktubları sinifdəki başqa qızlara ötürəndə miss Uilson onları sənin əlində tutmayıb ki? ‒ Kevin başını tərpədib soruşdu.

Məktəbli qız Lois Uilsona baxdı, sonra gözünü zala, valideynləri oturan tərəfə çevirdi.

‒ Miss Uilson sinifdə baş verən hər şeyi dəftərinə qeyd edir, ‒ Kevin üzünü Kornblöyə tutub qovluqdan kağız çıxardı. ‒ O, qeydlərini saxlayıb. Sən Barbara Stenli hansısa rəfiqənə yazmısan: «Gəlin onu Barbara Luzer¹ çağıraq». Başqa qızlar da bundan sonra onu belə adlandırmağa başlayıblar, elədir?

Barbara susurdu.

‒ Miss Uilsonun guya onları da yoldan çıxarmaq istədiyini iddia edən qızlar da Barbara Luizanı «Barbara Luzer» çağırırdılar, elədir?

‒ Bəli, ‒ Barbara az qala ağlayacaqdı.

‒ Deməli, mən səndən başqa qızları Barbara Luizaya qarşı qızışdırıb-qızışdırmadığını soruşanda yalan danışdın, elədir? ‒ Kevin qəfildən sərt şəkildə soruşdu.

Barbara Stenli alt dodağını dişlədi.

‒ Deməli, sən yalan danışdın? ‒ vəkil əl çəkmirdi.

Barbara başını tərpətdi.

‒ Bəlkə, indicə mister Balma danışdıqların da yalan idi?

Qız başını yırğaladı.

‒ Xeyr, ‒ o, güclə eşidiləcək səslə dedi.

Kevin zaldakıların nifrət dolu baxışlarını üzərində hiss etdi. Barbaranın yanağından göz yaşları süzülürdü.

‒ Sən həmişə istəmisən ki, miss Uilson səni də Barbara Luiza kimi çox istəsin. Elədir, Barbara?

Qız çiyinlərini çəkdi.

‒ Sən həmişə istəmisən ki, sinifdə hamının diqqətini çəkəsən. Oğlanların da, qızların da. Düzdür?

‒ Bilmirəm.

‒ Bilmirsən? Bəlkə, yenə yalan danışırsan? ‒ Kevin andlılara tərəf baxdı. ‒ Sən bunu Meri Lesterə demisən, düzdür?

Barbara başını yırğaladı.

‒ Mən Merini bura çağırtdıra bilərəm, yaxşısı budur, düzünü söyləyəsən, Barbara. Sən Meriyə hamının Barbara Luizaya nifrət etməsini, səni isə sevməsini arzuladığını demisən?

‒ Bəli.

‒ Deməli, Barbara Luiza sinifdə daha çox sevilən bir qız imiş, elədir?

‒ Ah… Bəli.

‒ Sən də elə olmaq istəyirdin? Kim istəməz ki?! ‒ Kevin, demək olar, gülürdü.

Barbara bu suala cavab vermək lazım olub-olmadığını anlamadı, lakin onun cavabı vəkili maraqlandırmırdı.

‒ İndi isə, Barbara, sən və digər qızlar miss Uilsonu sizə qarşı seksual hərəkətlər, pis hərəkətlər etməkdə günahlandırırsınız, elədir?

Barbara başını tərpətdi və gözlərini qaldırdı. Kevin gözünü ondan çəkmirdi.

‒ Bəli, ‒ nəhayət, qız dilləndi.

‒ Birinci dəfə idi ki, sənə qarşı bu cür seksual hərəkətlər edilirdi? Barbara, sən birinci dəfə idi ki, nəsə seksual bir şey edirdin? ‒ vəkil tez-tez soruşdu.

Zaldakılar diksindilər, sonra narazı pıçıltılar eşidildi. Hakim çəkicini taqqıldatdı.

Barbara başını yavaşca tərpətdi.

‒ Bəli? – vəkil sözlə cavab tələb etdi.

‒ Bəli, ‒ qız cavab verdi.

‒ Bəs sənin dərsdən sonra Ceraldla Tonini evinizə dəvət etdiyin gün yadındadır? Hansı ki, valideynlərin evdə yox idi. Həmin gün siz nə ilə məşğul olmuşdunuz? Pola, Sara və Meri də səninlə idilər?

Barbara qızardı. O, acizanə şəkildə gözlərini döyürdü. Kevin ona yaxınlaşıb sakitcə, az qala pıçıltı ilə soruşdu:

‒ Sən bilirsənmi ki, Meri sizin evinizdəki həmin hadisə barədə miss Uilsona danışıb?

Barbara dəhşət içində başını yırğaladı.

Kevin gülümsündü, Martin Balma baxdı: prokuror çaşqınlıq içində idi. Kevin bundan nə qədər böyük məmnunluq hissi keçirdiyini gizlətməyərək ona yüngülcə təzim etdi. Sonra isə andlılara tərəf çevrildi və xəfifcə güldü.

‒ Miss Uilsonun dərslərində özünü çox da yaxşı aparmırdın, elədir, Barbara? ‒ o, dindirmənin əvvəlində olduğu kimi yenə də sakit və dostcasına soruşdu.

‒ Bəli, ‒ Barbara gözlərini sildi. ‒ Ancaq mən günahkar deyiləm, ‒ sualların istiqamətinin dəyişdiyinə sevinən qız tələsik əlavə etdi.

Kevin bir qədər susdu, sanki eşitdikləri üzərində düşünürdü. Sonra o, növbəti sualını verdi:

‒ Düşünürsən ki, miss Uilson səni sevmir? Buna görə də sənə çətinliklər yaradır?

‒ Bəli.

‒ Onun qalıb yenidən sizin sinfinizə dərs deməsini istəməzdin?

Barbara gözlərini ona zilləmiş Loisin baxışları altında büzüşdü və çiyinlərini çəkdi.

‒ Hə, ya yox? ‒ Kevin təkid etdi.

‒ İstədiyim bircə o idi ki, məndən əl çəksin…

‒ Anlayıram. Hər şey yaxşıdır, Barbara. Miss Uilsonla aranızdakı hadisə nə vaxt baş vermişdi? Təxminən ayın neçəsi olardı?

‒ Etiraz edirəm, möhtərəm hakim, ‒ Balm sıçrayıb yerindən qalxdı. ‒ Düşünmürəm ki, bu balaca qız bütün dəqiqliyi ilə tarixləri yadında saxlamalıdır.

‒ Möhtərəm hakim, bu balaca qız müdafiə etdiyim şəxsə qarşı ittiham irəli sürən tərəfin əsas şahididir. Bu cür ciddi ittihamdan söhbət gedən yerdə biz şahidin nələri yadında saxlayıb, nələri saxlamadığı arasında təsadüfi seçim edə bilmərik. Əgər onun şahid ifadələrində nəsə bir qeyri-dəqiqlik varsa…

‒ Yaxşı, mister Teylor, ‒ hakim razılaşdı. ‒ Sizin mövqeyinizi anladım. Etiraz rədd edilir. Suallarınızı verin, mister Teylor.

‒ Təşəkkür edirəm, möhtərəm hakim. Yaxşı, Barbara, gəl tarixləri unudaq. Həmin hadisə bazar ertəsi, yoxsa çərşənbə axşamı baş vermişdi? ‒ Kevin tez-tez danışırdı, az qala qızın üzərinə hücuma keçmişdi.

‒ E-e-e… çərşənbə axşamı.

‒ Çərşənbə axşamı? ‒ Kevin Barbaraya bir az da yaxınlaşdı.

‒ Bəli.

‒ Axı çərşənbə axşamları sizin incəsənət dərsiniz yoxdur, Barbara, ‒ Kevin dərhal etiraz etdi. İstədiyinə nail olmuşdu, qızı çaşdırmağı bacarmışdı.

‒ E-e-e… mən cümə axşamı demək istəyirdim, ‒ Barbara karıxmış halda mızıldandı.

‒ Sən cümə axşamı demək istəyirdin. Bunun bazar ertəsi baş vermədiyinə əminsənmi?

Barbara başını yırğaladı.

‒ Məlumdur ki, miss Uilson fasilə zamanı çox vaxt müəllimlər otağına gedirdi, ‒ Kevin dedi. ‒ Şagirdlər sinif otağından çıxanda o da içəridə qalmırdı.

Barbara heç nə anlamır və vəkilə baxırdı.

‒ Deməli, bu, cümə axşamı baş verib?

‒ Bəli, ‒ qız astadan təsdiq etdi.

‒ Başqa qızların da başına bu əhvalatın cümə axşamları gəldiyini təxmin etmək olar? ‒ Kevin nədənsə özünü çaşbaş qalmış kimi göstərdi.

‒ Etiraz edirəm, möhtərəm hakim. Qızı başqalarının ifadələri ilə tanış edən olmayıb.

‒ Əksinə, ‒ Kevin dilləndi. ‒ Məncə, onu başqalarının ifadələri ilə çox yaxşı tanış ediblər.

‒ Kim edib? ‒ prokuror hiddətləndi.

‒ Cənablar! ‒ hakim çəkicini döyəclədi. ‒ Etiraz qəbul edilir. Mister Teylor, sizin suallarınız bilavasitə qarşımızdakı şahidin ifadələrinə aid olmalıdır.

‒ Çox gözəl, möhtərəm hakim. Barbara, başına gələnləri başqa qızlara nə vaxt danışdın? Elə o saat? ‒ Kevin qızın özünə gəlməsinə imkan vermədən ona suallar yağdırırdı.

‒ Xeyr.

‒ Sən onlara bu barədə Ceraldla Toni sizdə olanda danışmısan?

Qız yenidən alt dodağını dişlədi.

‒ Onlara bu barədə həmin gün danışmısan? Sən hansısa səbəbdən məhz o günü seçmisən? Həmin gün səni bu barədə danışmağa vadar edən nəsə baş vermişdi?

Barbaranın yanaqlarından yenə yaş süzüldü. O, başını yırğaladı.

‒ Əgər sən miss Uilson barədə danışdıqlarına inanmağımızı istəyirsənsə, bizə hər şeyi söyləməlisən, Barbara. O biri qızlar da həmçinin. Nə üçün sən miss Uilson barədə məhz həmin gün söz açmısan? Oğlanlarla nə ilə məşğul idiniz?

Barbaranın dəhşət içində olduğu üzündən oxunurdu.

‒ Əlbəttə, əgər bütün bu əhvalatı o biri qızlarla əlbir olub uydurmamısansa… ‒ Kevin Barbaraya geri çəkilməyə ayaqyeri qoydu. ‒ Sən hər şeyi uydurmusan, Barbara?

Qız, demək olar ki, yerində quruyub-qalmışdı. Dodaqları əsirdi. O susurdu.

‒ Əgər indi bizə həqiqəti danışsan, hər şey bitəcək, ‒ vəkil söz verdi. ‒ Qalan şeyləri də izah etməyə ehtiyac qalmayacaq, ‒ o, pıçıltı ilə əlavə etdi.

Barbara susurdu.

‒ Barbara? Cavab gözləyirik.

‒ Möhtərəm hakim, ‒ Balm araya girdi, ‒ mister Teylor şahidi qorxudur.

‒ Mən belə düşünmürəm, mister Balm, ‒ hakim onun sözünü kəsdi. O, qıza tərəf əyilib dedi: ‒ Barbara, sən suala cavab verməlisən.

‒ Miss Uilsondan xoşun gəlmədiyi üçün mister Kornblöyə yalan söyləmisən? ‒ Kevin cəld soruşdu.

Bu, əla gediş idi. Qızın suala müsbət cavab verəcəyinə şübhə qalmamışdı. Kevin gözünün ucu ilə andlılar skamyasına nəzər saldı, aydın görünürdü ki, işin məcrasının bu istiqamətə dəyişməsindən onlar da əməllicə heyrətləniblər.

Barbara başını yırğaladı, o ağlayırdı.

‒ Sən anlayırsan ki, miss Uilsonun karyerasını məhv edə bilərdin, Barbara? ‒ Kevin soruşdu və kənara çəkildi ki, Lois Uilson düz qızın gözünə baxa bilsin. ‒ Bu, oyun deyil. Bu sizin evinizdə «xüsusi yerlər»lə oynadığınız oyuna da bənzəmir.

Son sözləri Kevin pıçıltı ilə dedi. Amma elə dedi ki, hamı eşitsin. Qız qıpqırmızı qızardı, gözləri bərəldi. O, ümidsiz halda zala baxdı.

‒ Əgər sən indiyədək həqiqəti olduğu kimi deməmisənsə, onu elə bu dəqiqə söyləsən yaxşıdır. Hər halda, indi yalan danışmasan, hələ də gec deyil, hər şeyi yaxşıya doğru dəyişmək olar. Barbara, fikirləş və bizə düzünü de! ‒ Kevin qızın başının üstünü kəsdirmişdi, düz ona baxır və gözləri parıldayırdı.

Sonra o, həlledici zərbə endirməyə hazırlaşan boksçu kimi arxaya çəkildi.

‒ Miss Uilsonun əli başqa qızlara heç vaxt dəyməyib. Onların müəlliməni ittiham etmələrinə səbəb həmin gün sizin evdə xüsusi bir işlə məşğul olmağınızdır, elədir? Onları hədələyib demisən ki, əgər sənə kömək etməsələr, hər şeyi danışacaqsan.

Barbaranın ağzı açıq qalmışdı, heç nə deyə bilmirdi. Üzü pörtmüşdü, sanki bədənindəki bütün qan sifətinə vurmuşdu. O, çarəsiz halda valideynlərinə baxırdı.

Kevin elə dayandı ki, qız dairə prokurorunu görə bilməsin.

‒ Biz sənin evində olanları açıb-tökməyəcəyik, ‒ o, yumşaq səslə dedi. ‒ Amma müəllimənizlə aranızda belə bir hadisə baş verdiyi barədə danışmağı rəfiqələrindən sən tələb etmisən. Üstəlik, onlara nəyi və necə deməli olduqlarını da öyrətmisən. Düzdür, Barbara?

Kevin qızı ona lazım olan cavaba doğru ustalıqla istiqamətləndirirdi.

‒ Başqa qızları bura dəvət edəndə onlar həmin gün sizin hansı oyunları oynadığınız barədə danışmağa məcbur olacaqlar. Onlar həqiqəti deməli olacaqlar. Ancaq əgər sən indi hər şeyi danışsan, onları bura çağırmağa ehtiyac qalmayacaq. Onları sən öyrətmisən?

‒ Bəli, ‒ qız mızıldadı.

‒ Nə?

‒ Bəli, ‒ Barbara hönkürdü.

‒ Beləliklə də, onlar mister Kornblöyə sənin öyrətdiklərini danışıblar, ‒ Kevin, necə deyərlər, tabutun qapağına sonuncu mismarı çalıb sözünü bitirdi.

O, üzünü Barbaradan andlılara çevirdi. Vəkilin sifətinə eyni anda hiddət və kədər hakim idi. Hamı əvvəlcə qıza, sonra isə Kevinə baxdı.

‒ Ancaq mən onlara yalan danışmamışam! ‒ Barbara göz yaşları içində qışqırdı. ‒ Mən yalan danışmamışam!

‒ Barbara, sən bu zalda artıq kifayət qədər yalan danışmısan.

Kevin dairə prokuroruna tərəf çevrilib başını yırğaladı. Barbara hönkür-hönkür ağlayırdı. Onu zalın yan qapısından çıxarmalı oldular.

Kevin zalda toplaşanlara baxa-baxa yerinə qayıtdı. İçəridəkilərin əksəriyyəti çaşqınlıq içində idi. Bəziləri özlərini tamamilə itirmişdilər. Mister Kornblö və şəhərin bir çox tanınmış sakinləri isə qəzəblərini gizlədə bilmirdilər. Miriam isə başını yırğalayıb gözünün yaşını silirdi. Bircə arxa sırada əyləşmiş centlmen Kevinə baxıb gülürdü.

Lois Uilson vəkilindən işarə gözləyirdi. Kevin başını tərpətdi. Bundan sonra o, Barbaranın dalınca baxdı, həmin baxışları ilə sanki qızı bağışladığını ifadə etdi və roluna yaxşı hazırlaşmış bir aktrisa kimi gözündən süzülən yaşı sildi.

Dairə prokuroru yerindən qalxıb hakimə və dinləyicilərə soyuq nəzər saldı, çünki prosesi davam etdirməyin mənasız olduğunu anlayırdı.

II fəsil

«Brembl İnn» Blisdeyl ətrafında yerləşən ən yaxşı restoranlardan biri idi. Manqalda qızardılmış quzu əti və meyvəli biskviti ilə məşhur olan bu ingilis restoranının ab-havası Kevinlə Miriamın xoşuna gəlirdi. Belə bir ab-hava daşla döşənmiş yoldan tutmuş ağır taxta skamyaları və kərpic buxarısı olan vestibülə qədər hər yerdə hiss olunurdu. Buxarıda odunlar çatırtı ilə yanırdı. Qış axşamı əlində kokteyl «Brembl İnn»in barındakı həmin buxarının qırağında oturmaqdan daha romantik əyləncə tapmaq çətin idi. Adətən, bu restorana kifayət qədər mötəbər adamlar yığışırdı. Onların çoxu Kevini tanıyır, bəziləri ayaq saxlayıb qazandığı uğur münasibətilə onu təbrik edirdi.

Elə ki təklikdə qaldılar, Kevin Miriamın çiyninə qısılıb onu yanağından öpdü.

Bir ay əvvəl Miriam qara dəri ətək və gödəkçə almış, ancaq onları dolabda gizlətmişdi. Kevinə sürpriz etmək üçün münasib məqamın yetişməsini gözləyirdi. Budur, indi həmin məqam gəlib çıxmışdı. Qadının əyninə kip oturan dar ətək beldən aşağı onun gözəl bədən quruluşunu nəzərə çarpdırır və qəşəng ayaqlarını nümayiş etdirirdi. Miriam olduqca cazibədar görünür, bununla belə, əsla ətrafdakılara meydan oxumurdu. Gödəkçənin altından sanki məhz onun şux döşləri və incə ensiz çiyinləri üçün tikilmiş yaşılımtıl-ağ trikotaj köynək geyinmişdi.

Qalın tünd-xurmayı saçları burulub çiyinlərinə düşən ucaboylu Miriam Teylor heç yerdə diqqətdən kənarda qala bilməzdi. O, düz bir il Mari Simonun Manhettendəki modellər məktəbində dərs almışdı. Heç vaxt gerçək səhnəyə çıxmasa da, super modellərə xas qədd-qamətini və incəliyini həmişəlik qoruyub saxlamışdı.

Qadın Kevini öz səsi ilə valeh etmişdi: dərin, seksual səsi ilə. Onun səsi Loren Bekollu² xatırladırdı. Kevin ondan tez-tez sevimli filmindən bu sözləri təkrarlamağı xahiş edirdi: «Sadəcə, fit çal! Axı sən fit çalmağı bacarırsan, Sem… Dodaqlarını büz və fit çal».

Miriamın parlaq qonur gözlərini ərinə dikib «Sem»i «Kevin»lə əvəz etməsi və həmin sözləri deməsi kifayət idi ki, Kevin hansısa gözəgörünməz bir əlin onun ürəyini sıxdığını hiss etsin. Miriam istəsəydi, o, boynuna kəndir taxar, ucunu da arvadına verərdi. Miriamın xətrinə hər şeyə hazır idi.

‒ Mən öz arvadımı dəlicəsinə sevdiyim üçün günahkaram, ‒ Kevin qadına deyirdi. ‒ Olduqca nadir, az rast gəlinən bir günahdır! Səni tanımağımla birinci qadağanı pozmağım bir oldu: özünə büt yaratma.

Onlar Kevinin işlədiyi «Boyl, Karlton və Sessler» hüquq firmasında təşkil olunan əyləncə gecəsində tanış olmuşdular. Firma Blisdeyldə yeni tikilmiş binada ofis açmışdı. Miriam gecəyə valideynləri ilə birgə gəlmişdi. Onun atası Artur Morris şəhərin ən tanınmış diş həkimi idi. Senford Boyl gənc hüquqşünası Morrislər ailəsi ilə tanış etdi və elə ilk andan Kevinlə Miriam gözlərini bir-birindən çəkə bilmədilər. Onlar hey baxışır, bir-birinə gülümsəyirdilər. Nəhayət, söhbət etməyə başladılar. Onlar gecə boyu söhbətləşdilər, axırda isə Miriam Kevinin şam yeməyinə dəvətini qəbul etdi. Gənc cütlük ildırımsürətli, ehtiraslı və alovlu bir eşq macərasına atıldıqdan cəmi bir ay sonra evləndilər.

İndi isə onlar «Brembl İnn»in barında oturub Kevinin sonuncu qələbəsini qeyd edirdilər. Miriam fikir vermişdi ki, tanış olduqları gündən bu yana əri çox dəyişib.

«Lap kişiləşib», ‒ Miriam düşündü. Kevinin iyirmi səkkiz yaşı olsa da, daha yaşlı görünürdü. O hər şeyi nəzarətdə saxlamağa qadir yetkin bir kişiyə çevrilmişdi. Yaşıl gözlərindən özünəinam oxunur, hərəkətlərindən isə, adətən, insanın uzun illər ərzində əldə etdiyi təcrübə hiss olunurdu. Kevini iricüssəli adlandırmaq olmazdı, amma o, əsl idmançı kimi möhkəm bədənə malik idi və ətrafa enerji saçırdı. Lazım olanda gücünü və hisslərini nümayiş etdirir, lakin, əsasən, təmkinini qoruyub saxlayırdı. Kevin o dərəcədə intizamlı, sağlam, şöhrətpərəst və inadkar idi ki, Miriam tez-tez ona sataşır və köhnə mahnılardan birinin sözlərini yada salırdı: «O elə gözəl, elə qəşəngdir, cismən və ruhən sağlamdır, şəhərdə ən hörmətli adamdır…»

‒ Mənə de görüm, bu gün məhkəmə zalında oturanda hansı hisslər keçirdin? Məsələn, mənimlə fəxr etdinmi? Azca da olsa…

‒ Kevin, mən demirəm ki, səninlə fəxr etmirəm! Sən… ustacasına hərəkət edirdin, ‒ qadın cavab verdi. Miriam balaca qızın qorxu ifadə edən sifətini, Kevinin onu hədələdiyi, evlərində rəfiqələri ilə nə işlərlə məşğul olduğunu hamıya danışacağını dediyi zaman uşağın gözlərində yaranan təlaşı unuda bilmirdi, odur ki dərhal da əlavə etdi. ‒ Mən sənin bu işi uşağa sirlərini açıb-tökəcəyini deyərək onu qorxutmaqla yox, başqa cür udmağını istəyirdim…

‒ Əlbəttə, belə daha yaxşı olardı, ‒ Kevin başını tərpətdi. ‒ Ancaq mən bunu etməli idim. Bir də yadından çıxarma ki, Barbara Stenli özü də rəfiqələrinə hədə-qorxu gəlməklə onları müəlliməyə şər atmağa vadar etmişdi.

‒ Sən onun üstünə atılanda qıza lap yazığım gəldi…

Kevinin rəngi ağardı.

‒ Unutma, Lois Uilsona qarşı belə ağır ittihamı irəli sürən mən deyildim, ‒ o dedi. ‒ Bunu Martin Balm etmişdi. Barbara Stenlini məhkəməyə çağırıb çarpaz dindirməyə məruz qoyan da odur. Mən öz müştərimi, onun hüquqlarını və gələcəyini müdafiə edirdim. İlk növbədə məhz bu barədə düşünməli idim.

‒ Kevin, bəlkə, qız təkcə özü ifadə verməkdən qorxduğu üçün rəfiqələrini bu işə təhrik edib?

‒ İttiham tərəfi gərək başqa cür hərəkət edəydi, ya da etiraz irəli sürəydi… Bunun mənə dəxli yoxdur. Miriam, unutma, mən vəkiləm və müştərimi istənilən üsullarla müdafiə etməliyəm. Əks halda öz vəzifəmi yerinə yetirməmiş olaram. Bunu ki, anlayırsan?

Miriam başını tərpətdi. O, könülsüz də olsa, əri ilə razılaşmışdı. Kevin də haqlı idi.

‒ Yəni mənim işi necə apardığımla heç fəxr etmirsən? ‒ Kevin arvadının çiynini qucaqlayıb yenidən soruşdu.

‒ Sən dahi aktyor ola bilərdin. Ora-bura elə hərəkət edir, andlılara elə baxır, sualları elə bacarıqla verirdin ki… ‒ Miriam ürəkdən güldü. ‒ «Oskar»a namizədliyini irəli sürmək lazımdır!

‒ Bu, əsl tamaşa idi, elə deyil, Miriam? Ümumiyyətlə, məhkəmə zalına daxil olanda məndə nəsə qeyri-adi dəyişiklik baş verir. Bunun səbəbini izah edə bilmirəm. Sanki pərdə qalxır və mən öz rolumu oynamağa başlayıram. Müştərinin kimliyi, işin mahiyyəti mənasını itirir. Sadəcə, mən səhnəyə çıxıram və nə lazımdırsa, onu da edirəm…

‒ Necə yəni müştərinin kimliyi və işin mahiyyəti mənasını itirir? Sən, həqiqətən, kimi gəldi müdafiə etməyə hazırsan?

Kevin dillənmədi. Miriam bir daha soruşdu:

‒ Kimi gəldi?

Kevin bu dəfə çiyinlərini çəkib dedi:

‒ Düşünürəm, bu, qonorardan asılıdır.

Miriamın gözləri qıyıldı.

‒ Kevin, mənə düzünü de!

Gənc vəkil sağ əlini qaldırıb arvadına baxdı.

‒ Düzünü və yalnız düzünü deyəcəyimə and içirəm…

‒ Mən ciddi soruşuram, ‒ Miriam onun əllərini aşağı saldı.

‒ Yaxşı, de görüm, nəyi bilmək istəyirsən?

Kevin barın piştaxtasına söykəndi.

‒ Hüquq jarqonunu bir kənara qoy. Mənə ittiham tərəfinin, yaxud vəkilin rolundan, ümumiyyətlə, buna bənzər şeylərdən danışma… Sən üç qızın yalan danışdığını, bunu kənar təsir altında etdiklərini sübuta yetirdin, ya da ən azından belə bir görüntü yarada bildin. Barbara Stenlinin yaxşı iş tutmadığını inkar etmirəm. Bəs əgər, həqiqətən də, Lois Uilson ona qarşı əxlaqsız hərəkətə yol veribsə, onda necə olsun? Bəlkə, bu, doğrudan belədir? Axı sən onunla ünsiyyətdə olmusan, xeyli söhbət etmisən…

‒ Ola bilər, ‒ Kevin cavab verdi. ‒ Axı mən sənə deyirəm: mənim vəzifəm ittiham tərəfinin mövqeyindəki zəif yerləri tapmaq və zərbəni məhz ora endirməkdir.

‒ Bəs müəllimə, həqiqətən, günahkardırsa…

‒ Kimin günahkar, kiminsə günahsız olduğunu bilən varmı? Əgər biz yalnız günahsızlığına adımız kimi əmin olduğumuz adamları müdafiə etsəydik, çoxdan acından ölərdik.

Kevin kiməsə əli ilə işarə elədi və yeni kokteyl sifariş verdi.

***

Kevinin dediklərində özü üçün qeyri-adi və qondarma heç nə yox idi; halbuki bu, Miriamdan ötrü günəşin qarşısını kəsən buluda çevrilmişdi. O, ərinin son sözlərindən tutuldu, qamətini düzəldib ətrafa boylandı. Elə həmin andaca baxışları küncdəki masanın arxasında oturan qəşəng geyimli, qarasaç kişinin üzərində dayandı. Miriam bu naməlum kişinin onlara baxdığına əmin idi.

Kişi gözlənilmədən gülümsədi. Miriam da cavab olaraq gülümsündü və dərhal nəzərlərini ondan yayındırdı. Bir qədər sonra isə qadın yenidən həmin tərəfə baxanda kişinin gözlərini hələ də onlardan çəkmədiyini gördü.

‒ Kevin, sən küncdə oturan kişini tanıyırsan? O, bayaqdan bəri gözünü düz bizə zilləyib…

‒ Kişini? ‒ Kevin çevrildi. ‒ Hə. Daha doğrusu, yox, ancaq bu gün onu məhkəmədə görmüşəm.

Kişi yenidən güldü və başı ilə salam verdi. Kevin də cavab olaraq başını tərpətdi. Kişi bunu dəvət kimi qəbul etdi, yerindən durub onlara doğru addımladı. Bu, ucaboy və qədd-qamətli bir adam idi.

‒ Axşamınız xeyir, ‒ o, əlini Kevinə uzatdı. Naməlum adamın uzun barmaqları və qüsursuz manikürü var idi, çeçələ barmağına üzərində «P» monoqramı olan qızıl üzük taxmışdı. ‒ İcazə verin, təbriklərə qoşulum və sizin pərəstişkarlarınızın siyahısına düşüm. Pol Skolfild.

‒ Təşəkkür edirəm, Pol. Bu mənim həyat yoldaşım Miriamdır.

‒ Missis Teylor, ‒ Skolfild təntənə ilə baş əydi. ‒ Sizin fəxr etməyə tamamilə haqqınız çatır.

‒ Təşəkkür edirəm, ‒ Miriam qızardı.

‒ Sizə mane olmaq istəməzdim, ‒ yeni tanış sözünə davam etdi, ‒ ancaq mən də bugünkü məhkəmədə idim və sizi iş başında görmək imkanım oldu.

‒ Anlayıram, ‒ Kevin həmsöhbətinin gözünün içinə baxdı. ‒ Mən də sizi gördüm, amma əvvəllər görüşdüyümüzü düşünmürəm.

‒ Əlbəttə, yox. Mən burada yaşamıram. Vəkiləm, firmamız Nyu-Yorkda yerləşir. Qısa müddətə sizə qoşula bilərəm? ‒ o, Kevinin yanındakı boş stula işarə etdi.

‒ Əlbəttə.

‒ Təşəkkür edirəm. Görürəm, indicə içki sifariş etmisiniz, amma icazə versəydiniz, mən də sizi qonaq edərdim, ‒ o, barmenə işarə etdi. ‒ Zəhmət olmasa, şampan şərabı ilə kokteyl.

‒ Hüququn hansı sahəsi ilə məşğul olursunuz, mister Skolfild? ‒ Kevin soruşdu.

‒ Məni Pol deyə çağırın, rica edirəm. Bizim firmamız yalnız cinayət işləri ilə məşğul olur, Kevin. Bəlkə, siz bizim haqqımızda eşitmisiniz – «Con Milton və ortaqları».

Kevin fikirləşdi, sonra başını yırğaladı:

‒ Üzr istəyirəm, eşitməmişəm.

‒ Eybi yoxdur, ‒ Skolfild gülümsədi. ‒ Onsuz da bir problem yaranmayana qədər bizim firmamızı heç kim tanımır. İxtisaslaşdığımız sahə dar çərçivəni əhatə edir. Biz başqalarının imtina etdikləri işləri götürürük.

‒ Maraqlı… səslənir, ‒ Kevin ehtiyatla dilləndi. Bu adamı masaya dəvət etdiyinə artıq peşman olmağa başlamışdı. Söhbəti davam etdirmək həvəsi yox idi. ‒ Düşünürəm, öncədən sifariş elədiyimiz masa barədə düşünmək vaxtıdır, hə, Miriam? Nəsə yaman acmışam…

Miriam ərinin nəyə eyham vurduğunu anlayıb baş ofisianta işarə etdi.

Skolfild də məsələni başa düşdü.

‒ Zəhlətökənlik etmək istəmədiyimi artıq demişdim, ‒ o, cibindən vizitkartını çıxardı. ‒ Mən bu gün məhkəmə zalına təsadüfən gəlməmişdim. Biz sizin haqqınızda eşitmişik, Kevin.

‒ Doğrudan? ‒ gənc vəkil təəccübləndi.

‒ Bəli. Biz cinayət işləri ilə məşğul olan cavan və istedadlı vəkillərlə maraqlanırıq. Yeri gəlmişkən, hazırda firmamızda vakansiya var.

‒ Hə?

‒ Məhkəmə salonunda sizə göz qoyub anladım ki, bizim şərtlərimizə artıqlaması ilə uyğun gəlirsiniz. Vizitkartımı götürün və bu təklif üzərində düşünün.

‒ Bilirsiniz, məsələ burasındadır ki…

‒ Əlbəttə, Kevin, mən başa düşürəm, bu prosesdən sonra sizə çalışdığınız şirkətdə daha yaxşı şərtlər, çox güman, hətta ortaqlıq təklif edəcəklər. Qorxuram müştəbeh görünəm, amma deməliyəm ki, buradakı işdən siz nə zövq, nə də bizim verə biləcəyimiz maaşın yarısını ala biləcəksiniz.

‒ Maaşın yarısını?

Baş ofisiant onlara yaxınlaşdı.

‒ Masanız hazırdır, ser.

‒ Çox sağ olun, ‒ Kevin üzünü yenidən Skolfildə tərəf çevirdi. ‒ Siz maaşın yarısını dediniz?

‒ Bəli, ‒ Skolfild başını tərpətdi. ‒ Mən sizin indi işlədiyiniz firmada ortaqlardan biri olandan sonra nə qədər qazanacağınızı bilirəm. Mister Milton dərhal bu məbləğin ikiqatını verməyə hazırdır. Bundan başqa, siz tez bir zamanda yaxşı maddi mükafat da alacaqsınız. Buna tam əminəm, ‒ Skolfild ayağa qalxdı. ‒ Vaxtınızı bundan artıq almaq istəmirəm. İkiniz də baş-başa qalmaq haqqını qazanmısınız, ‒ o, Miriama göz vurdu.

Qadın qızardığını hiss etdi.

Skolfild piştaxtanın üstünə qoyduğu vizitkartını Kevinə yaxın itələdi.

‒ Sadəcə, bizə zəng edin. Peşman olmazsınız, ‒ Skolfild badəsini qaldırıb yenidən dedi: ‒ Sizi bir daha parlaq qələbə münasibətilə təbrik etmək istəyirəm. Missis Teylor.

O, şərabı başına çəkdi və uzaqlaşdı.

Kevin quruyub-qalmışdı. O, diqqətlə vizitkartına baxdı. Qabarıq şrift sanki kartonun üzərində qanad çalır, adamın gözünə girirdi. Həzin musiqi, ətrafdakı boğuq səslər kəsilmiş, hətta Miriam belə sakitcə dayanmışdı. Kevin özünü hardasa uzaqlarda hiss etdi…

‒ Kevin? – Miriam handan-hana ərinə səsləndi.

‒ Hə?

‒ Sənə nə oldu?

‒ Bilmirəm… Maraqlı təklifdir, elə deyil?

Skolfild artıq öz masasına qayıtmışdı və əvvəlki kimi Miriama baxıb gülürdü. Qadın üşürgələndiyini hiss etdi. Ürəyi tez-tez döyünməyə başladı.

‒ Kevin, masamız hazırdır…

‒ Hə, əlbəttə…

Kevin bir daha vizitkartına baxdı, sonra onu cəld cibinə basıb Miriamın ardınca restoranın yemək salonuna yollandı.

***

Onlar restoranın gözdəniraq bir yerində, tənha guşədə qoyulmuş masanın arxasında əyləşdilər. Masanın üstündəki balaca çıraq ətrafı incə, sehrli şüaları ilə işıqlandırırdı. Onlar ağ şərab sifariş verdilər, sonra da şərabdan içə-içə bu axşama bənzəyən digər romantik gecələrini, həyatlarındakı unudulmaz məqamları xatırlamağa başladılar. Kevin arvadının əlini dodaqlarına yaxınlaşdırdı və barmaqlarını öpdü. Onlar bir-birinə elə ehtirasla baxırdılar ki, sifariş qəbul etmək üçün yaxınlaşan ofisiant qız özünü itirib gözlərini kənara çəkməli oldu.

Ancaq sifariş verilmiş yeməklər masaya gətiriləndən sonra Miriamın yadına Pol Skolfild haqqında soruşmaq düşdü.

‒ Sən, həqiqətən, bu firma barədə eşitməmisən?

‒ Yox, ‒ Kevin bir anlıq düşünüb başını yırğaladı və vizitkartını cibindən çıxartdı. ‒ Burada yazılanlar mənim üçün heç nə ifadə etmir. Təkcə Nyu-Yorkda bilirsən nə qədər hüquq firması var? Amma orasını deyim ki, əla yerdir: Medison və 44-cü küçələrin kəsişməsi.

‒ Bir vəkilin çıxışına qulaq asmaq üçün başqa bir vəkilin durub ordan buracan gəlməsi sənə heç qəribə görünmür?

Kevin çiyinlərini çəkdi.

‒ Bilmirəm. Axı niyə də qəribə görünməlidir? İşə dəvət etmək istədiyin adamı ayrı cür necə yaxından tanımaq və dəqiq qiymətləndirmək olar? Bir də unutma, ‒ Kevin məmnunluqla əlavə etdi, ‒ bu iş barədə Nyu-York qəzetləri yazıb. Keçən bazar günü «Tayms»da düz bir sütun yazı çıxmışdı.

Miriam təsdiq əlaməti olaraq başını tərpətdi, amma Kevin onun nə barədəsə ciddi narahatlıq keçirdiyini hiss etdi.

‒ Bunu niyə soruşdun?

‒ Nə bilim… O elə danışırdı ki… Üstəlik, vizitkartını da sənə verdi… Özünə həddən artıq əmin idi…

‒ Düşünürəm ki, özündən əminlik uğurla birgə yaranır. Maraqlıdır, görəsən, maaş haqqında dediklərində, doğrudan da, ciddi idi? «Boyl, Karlton və Sessler»in ortaqlarının aldığından iki dəfə çox…

Kevin yenidən vizitkartına nəzər salıb başını yırğaladı.

‒ Sən onsuz da pis qazanmırsan, hətta çox yaxşı qazanırsan.

‒ Pul heç vaxt artıqlıq eləməz. Necə deyərlər, çox pul cib deşməz… Bir də ki Uilsonun işinə bənzər işlər nadir hallarda ələ düşür. Qorxuram burada qalsam, korporativ qanunvericilik və daşınmaz əmlak məsələlərinə aid işlərin içində itib-batam. Burada cinayət işləri üzrə təcrübə toplamaq imkanı yoxdur…