Kitabı oku: «Мявму икэн», sayfa 2

Стихи

 
Перо ламутов подниму,
И светом небо прочерчу,
Чтоб сородичи мои,
Понимали кто они.
 

Эвэды төрэн

 
Эвэн төрэнни эскэбникэн,
Нямалкан хякитамдас,
Илникан, төр ойлин дэгэндэн,
Ңэрикэ холканикан.
 
 
Анңани няма-да елтэндэн,
Ңьөнмир эвэдыч төрэдэн,
Эрэгэр хякитамдас кинкибдан,
Төр ойлин төрэнму долчибдан.
 

Эвэн бихэм

 
Би дюлай өмэккэн эмэбникэн,
Мявму тибэнивэн долдарам,
Мэргэму аикеч хуйникэн,
Аяври көчукэн буги дёнам.
 
 
Хуланичан гудейкэн окатчами,
Төңэрэндэй –эгден такан этикэм,
Дёнам! Көчукэн анңанилби,
Эньми хатлан би эвириби.
 
 
Гөңнэн эньму минтэки,
Эвэн хутэн хи бихэнни,
Эвэдыч төрэдэй мандули,
Тарар эрэгэр дёңчили.
 
 
Эвэсэл нодаке буглитан,
Бинив одяникан тэгэтли
Оралти көсчиври төрлитэн,
Хопкилти еткабан дяватли.
 
 
Дянилби хи эди омңаврар,
Хотарудулий гиркали,
Төрэнми эникэн дэ омңар,
Эвэдыч төрэдэй хокатли!
 
 
Би тек тэгэттэм, гэлэникэн
Билэки демкаттам аявникан,
О-о-о, ок таду би хэрдим?
Сэбян тогалбан ок итчим.
 
 
Би тек, Нёха городлан,
Эвэды төрэнми хупкуттэм,
Ңьөнмирэңу хопколни,
Хоялбулда маңчилда.
 

«Би тек он тэгэттиву…»

 
Би тек он тэгэттиву.
Ңи дэ эсни дёмкатта,
Ями ңив гэлэриву,
Бэю эхэм ичукэттэ.
 
 
Би, неңчакамдас өмэккэн,
Хо гор төрду исникан,
Мявандуй эньми гөнмэн дяваттам,
Ңэрилриду илникан.
 

Кунаву

 
Көчукэн гудэйике,
Енңэчэнми нөвриди,
Ноңман итми икэмэке.
Мину иттэн өрэлдэриди.
 
 
Көчукэн би нөлтэңу
Осикату–би куңаңу,
Би бинидув дэгникэн,
Аю эмунни иникэн.
 

«Бэй, аявнадук эңив гадин…»

 
Бэй, аявнадук эңив гадин,
Таду тэгэн ибгамдас ичудин,
Дэтлэв бөтни, би аявриву,
Нөлтэн иттэн! Нянинду оччириву.
 
 
Тадук! Огинук төру иттиди,
Тэгэн ибган хариди,
Харам! Он нэктий мэргэндуй,
Аявнав дасчим мявандуй.