Kitabı oku: «กำเนิดราชันย์มังกร », sayfa 13

บทที่ยี่สิบเก้า

ไอดานวิ่งไปที่ห้องของพ่ออย่างเร่งรีบ เลโออยู่เคียงข้างเขา ไอดานรู้สึกสังหรณ์ใจว่ามีอะไรบางอย่างไม่ถูกต้อง เขากำลังมองหาไคร่าพี่สาวของเขาทั่วป้อมปราการ กำลังมองหาทุกที่ที่เธอจะไป…คลังแสง โรงตีเหล็ก สนามประลอง…แต่เขายังไม่พบเธอ เขาและไคร่ามักจะมีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นเสมอมา นับตั้งแต่เขาเกิด เขามักจะรู้เสมอหากมีสิ่งที่ไม่ถูกต้องเกี่ยวกับเธอ…ตอนนี้ เขารู้สึกถึงลางไม่ดีอยู่ภายในใจ เธอหายไปจากงานเลี้ยง และเขารู้ว่าเธอไม่น่าจะพลาด

สิ่งที่น่ากังวลมากที่สุดคือเลโอไม่ได้อยู่กับเธอ…ซึ่งมันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ไอดานพยายามถามเลโอ เห็นได้ชัดว่าหมาป่าพยายามจะบอกอะไรบางอย่างกับเขา สิ่งที่ไม่สามารถสื่อสารได้ เลโอตามติดไอดาน และไม่ยอมออกห่างไปไหนเลย

ไอดานเข้าร่วมงานเลี้ยงด้วยความรู้สึกปั่นป่วนในท้อง เขาคอยจ้องมองไปที่ประตูอยู่เรื่อย ๆ คาดว่าจะเห็นไคร่า เขาพยายามบอกพ่อของเขาระหว่างมื้ออาหาร แต่ดันแคนถูกรายล้อมไปด้วยคนจำนวนมาก พวกเขาทั้งหมดกำลังพูดถึงสงครามที่กำลังจะมาถึง และไม่มีใครสนใจไอดาน

ไอดานนอนไม่หลับตลอดคืน เมื่อถึงรุ่งเช้า เขารีบลุกขึ้นมาและวิ่งไปที่หน้าต่างเพื่อมองหาวี่แววของไคร่า แต่ทว่าไม่มีสิ่งใดเลย เขาวิ่งออกจากห้องลงไปตามทางเดิน วิ่งผ่านทหารของพ่อทั้งหมด ตรงไปที่ห้องของไคร่า เขาไม่แม้แต่จะเคาะประตู เขากระแทกไหล่เข้าไป วิ่งเข้าไป และมองหาเธอ

แต่เขาต้องใจหล่นหายเมื่อพบกับเตียงที่ว่างเปล่าของเธอ มันยังคงเหมือนเดิมเช่นวันก่อน เขารู้ว่าต้องมีอะไรบางอย่างผิดปกติแน่นอน

ไอดานวิ่งตรงไปที่ห้องของพ่อ ตอนนี้เขายืนอยู่หน้าประตูบานยักษ์และมองไปยังทหารสองคนที่เฝ้าอยู่ข้างหน้า

“เปิดประตูเดี๋ยวนี้!” ไอดานออกคำสั่งอย่างร้อนรน

ทหารมองหน้ากันด้วยด้วยลังเลใจ

“มันเป็นคืนที่ยาวนานเจ้าหนู” ทหารคนหนึ่งพูด “พ่อของเจ้าจะต้องโกรธที่ถูกปลุก”

“วันนี้อาจมีการสู้รบ” อีกคนหนึ่งพูด “เขาต้องการพักผ่อน”

“ข้าจะไม่พูดอีกครั้ง” ไอดานยืนยัน

พวกเขามองไปที่ไอดานอย่างสงสัย และไอดานไม่สามารถรอได้อีกแล้ว เขาวิ่งเข้าไปและเคาะประตูอย่างรุนแรง

“เดี๋ยว ๆ เจ้าหนู!” หนึ่งในพวกเขาพูด

หลังจากที่เห็นถึงความแน่วแน่ของเขา ทหารอีกคนหนึ่งพูด “ก็ได้…มันเป็นเรื่องของเจ้าหากมีอะไรเกิดขึ้น แต่หมาป่าต้องอยู่ที่นี่”

เลโอส่งเสียงคำราม ทหารเปิดประตูอย่างไม่เต็มใจให้ไอดานเพียงคนเดียว และปิดประตูลง

ไอดานรีบวิ่งไป พ่อของเขากำลังนอนกรนอยู่บนเตียงขนสัตว์ แต่งตัวครึ่งท่อนมีหญิงรับใช้นอนอยู่ข้างเขา ไอดานจับไหล่ของพ่อและผลักเขาซ้ำแล้วซ้ำอีก

ในที่สุด พ่อของเขาก็ลืมตาขึ้นมาด้วยสีหน้าที่ดูโมโห จ้องมองมาเหมือนกับจะต่อว่าเขา แต่ไอดานไม่สนใจ

“ท่านพ่อ ท่านต้องตื่นตอนนี้!” ไอดานเซ้าซี้ “ไคร่าหายไป!”

สีหน้าของพ่อเปลี่ยนเป็นความสับสน เขาจ้องมองด้วยดวงตาสีแดงก่ำ เหมือนกับคนที่ยังคงเมาค้าง

“หายไปหรือ?” เขาพูด เสียงของเขาทุ้มลึกและแหบแห้ง “เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”

“เมื่อคืนเธอไม่ได้กลับไปที่ห้อง บางอย่างเกิดขึ้นกับเธอ…ข้าแน่ใจ รีบสั่งการคนเดี๋ยวนี้!”

พ่อของเขาลุกขึ้นนั่ง ครั้งนี้ดูตื่นตัวมากขึ้น เขาใช้มือลูบใบหน้าและพยายามสลัดความง่วงออกไป

“ข้ามั่นใจว่าพี่สาวของเจ้าจะไม่เป็นอะไร” เขาพูด “เธอจะไม่เป็นอะไร เธอรอดชีวิตจากการเผชิญหน้ากับมังกร…เจ้าคิดว่าพายุหิมะเล็ก ๆ จะพัดเธอไปหรือ? เธอเพียงแค่อยู่ที่ไหนสักแห่งที่เจ้าไม่สามารถหาเจอ…เธออาจจะออกไปด้วยตัวของเธอเอง เอาล่ะออกไปได้แล้ว ก่อนที่จะเจ้าจะถูกตีก้น”

แต่ไอดานยืนนิ่ง รู้สึกแน่วแน่ ใบหน้าของเขาแดงก่ำ

“ถ้าท่านไม่ตามหาเธอ ข้าจะหาเธอเอง” เขาตะโกน หันหลังกลับและวิ่งออกไปจากห้อง หวังว่าคำพูดนั้นจะสะกิดใจพ่อของเขาได้บ้าง

*

ไอดานยืนอยู่นอกประตูโวลิส เลโออยู่เคียงข้างเขา เขากำลังยืนอย่างผ่าเผยบนสะพานและมองดูแสงอาทิตย์ยามเช้าที่แผ่ขยายไปทั่วชานเมือง เขามองดูขอบฟ้าที่ยังคงไร้วี่แววของไคร่า หวังว่าบางทีเธออาจจะกลับมาจากการยิงธนู แต่เขาไม่พบสิ่งใดเลย ลางสังหรณ์ของเขายิ่งเลวร้ายขึ้น เขาใช้เวลาเมื่อครู่ในการปลุกทุกคน ตั้งแต่พี่ชายของเขาไปจนถึงพ่อค้าเนื้อ ถามว่าใครเห็นไคร่าครั้งสุดท้ายที่ไหน ในที่สุดทหารของพ่อคนหนึ่งรายงานว่าเขาเห็นเธอขี่ม้าไปทางป่าแห่งหนามพร้อมกับมัลเทรน

ไอดานออกตามหามัลเทรน มีคนบอกเขาว่ามัลเทรนออกไปล่าสัตว์ตอนเช้า ตอนนี้ไอดานกำลังยืนอยู่ที่นั่น มองหามัลเทรนว่าเมื่อไรเขาจะกลับมา ไอดานต้องการเจอหน้าและถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับพี่สาวของเขา

ไอดานยืนอยู่ท่ามกลางหิมะ ตัวสั่นเทาด้วยความหนาวเหน็บ แต่เขาไม่สนใจ เขาป้องมือไว้ที่ริมฝีปาก กำลังเฝ้ารอชะเง้อมอง จนกระทั่งในที่สุด เขาหรี่ตาลงเมื่อมองเห็นคนปรากฏตัวขึ้นที่ขอบฟ้ากำลังควบม้ามุ่งหน้ามาในหิมะ สวมใส่เกราะทหารของพ่อ ประทับตรามังกรบนหน้าอก เขารู้สึกตื่นเต้นที่มองเห็นว่านั่นคือมัลเทรน

มัลเทรนขี่ม้าตรงมาที่ป้อมปราการ กวางพาดอยู่บนหลังของม้า เมื่อเขาเข้ามาใกล้ขึ้น ไอดานมองเห็นความไม่ชอบใจของเขา เขามองมาที่ไอดานและหยุดต่อหน้าเขาอย่างไม่เต็มใจ

“หลบไปเจ้าหนู!” มัลเทรนตะโกน “เจ้าขวางสะพานอยู่”

แต่ไอดานไม่ขยับ เขายืนเผชิญหน้ากับมัลเทรน

“พี่สาวของข้าอยู่ที่ไหน?” ไอดานถาม

มัลเทรนจ้องกลับมา ไอดานมองเห็นความลังเลบนใบหน้าของเขาครู่หนึ่ง

“ข้าจะไปรู้ได้อย่างไร?” เขาตะคอกกลับมา “ข้าเป็นนักรบ…ข้าไม่ได้ตามดูเด็กผู้หญิงรักสนุก”

แต่ไอดานยังไม่ขยับ

“มีคนบอกว่านางอยู่กับเจ้าเป็นคนสุดท้าย นางอยู่ที่ไหน?” เขาย้ำอีกครั้งอย่างแน่วแน่

ไอดานรู้สึกประทับใจกับน้ำเสียงของเขาดูมีอำนาจ ทำให้เขานึกถึงพ่อ แม้ว่าเขายังเด็กเกินไปและยังขาดความลึกของเสียงที่พยายามเปล่งออกมา

เขาต้องพูดบางอย่างที่สะกิดใจมัลเทรน เพราะเขาค่อย ๆ ลงมาจากม้า สายตาของเขาเหมือนกำลังโกรธและหมดความอดทน มัลเทรนเดินมาหาไอดานด้วยท่าทีข่มขู่ เสียงเกราะของเขาเสียดสีกันดังในขณะที่เขาเดิน เมื่อเขาเข้ามาใกล้ เลโอคำรามอย่างดุร้าย มัลเทรนจึงหยุดห่างออกไปไม่กี่ฟุต มองมาที่หมาป่าและไอดาน

เขายิ้มเยาะกับไอดาน เหงื่อของเขาส่งกลิ่นเหม็น แม้ว่าเขาพยายามไม่แสดงออกมา ไอดานยอมรับว่าเขารู้สึกกลัว ขอบคุณพระเจ้าที่เขายังมีเลโออยู่ข้างกาย

“เจ้ารู้ถึงบทลงโทษเมื่อขัดขืนคำสั่งของคนของพ่อเจ้าหรือไม่?” มัลเทรนถาม น้ำเสียงของเขาดูมุ่งร้าย

“เขาคือพ่อของข้า” ไอดานเถียง “และไคร่าเป็นลูกสาวของเขาเช่นกัน ตอนนี้นางอยู่ที่ไหน?”

ภายในใจของไอดานกำลังสั่นไหว…แต่เขาจะไม่ยอมถอยไป…ในขณะที่ไคร่าอยู่ในอันตราย

มัลเทรนมองไปข้างหลัง ดูว่ามีคนอื่นกำลังมองมาหรือไม่ เขารู้สึกพอใจที่มองไม่เห็นใคร เขาโน้มตัวเข้ามา ยิ้มและพูดว่า

“ข้าขายนางไปให้ทหารของลอร์ด…และราคาช่างงดงามยิ่งนัก เธอเป็นคนทรยศและตัวสร้างปัญหา…เช่นเจ้า”

ดวงตาของไอดานเบิกกว้างด้วยความตกใจ รู้สึกโกรธกับการทรยศของเขา

“และสำหรับเจ้า” มัลเทรนพูด เขาเอื้อมมือมาและคว้าเสื้อของไอดาน ดึงเขาเข้าไปใกล้ หัวใจของไอดานเต้นแรงเมื่อเห็นเขาวางมือลงบนมีดสั้นที่เข็มขัดของเขา “เจ้ารู้ไหมว่ามีเด็กผู้ชายกี่คนที่ตายในคูเมืองนี้แต่ละปี? มันเป็นโชคไม่ดี สะพานนี้มันลื่นเกินไป และสูงเกินไป จะไม่มีใครสงสัยเรื่องนี้นอกจากคิดว่ามันเป็นอุบัติเหตุ”

ไอดานพยายามาสลัดตัวออก แต่แรงจับของมัลเทรนแน่นเกินไป เขารู้สึกตื่นตระหนก ในขณะที่เขารู้ว่าเขากำลังจะตาย

ทันใดนั้น เลโอส่งเสียงคำรามและกระโจนใส่มัลเทรน มันฝังเขี้ยวลงไปที่ข้อเท้าของเขา มัลเทรนปล่อยไอดานและยกมีดของเขาแทงไปที่หมาป่า

“อย่า!” ไอดานตะโกน

เสียงแตรดังขึ้น ตามด้วยม้าที่วิ่งออกจากประตู มีคนขี่ม้าข้ามสะพานมา มัลเทรนหยุด ถือมีดอยู่กลางอากาศ ไอดานหันกลับไป รู้สึกโล่งใจที่เห็นพ่อของเขา และพี่ชายของเขาอีกสองคนที่กำลังใกล้เข้ามาพร้อมกับทหารนับสิบ ธนูของพวกเขาง้างขึ้นและเล็งมาที่หน้าอกของมัลเทรน

ไอดานหนีออกมา มัลเทรนยืนนิ่งด้วยสีหน้าที่รู้สึกกลัวเป็นครั้งแรก เขากำลังถือมีดในมือที่เปื้อนเลือด ไอดานดีดนิ้วของเขา เลโอถอยออกมาอย่างไม่เต็มใจ

ดันแคนลงมาจากม้า ก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับทหารของเขา ไอดานหันไปหาพ่อของเขา

“ท่านเห็นไหมท่านพ่อ! ข้าบอกท่านแล้ว! ไคร่าหายไป และมัลเทรนหักหลังนาง…เขาขายนางให้กับลอร์ดผู้ว่า!”

ดันแคนก้าวมาข้างหน้า ความเงียบงันอันตึงเครียดเข้าปกคลุมบรรยากาศ พวกทหารกำลังล้อมรอบมัลเทรน เขามองไปที่ม้าของเขาอย่างกังวลใจ ราวกับกำลังคิดจะหลบหนี แต่ทหารคว้าบังเหียนของม้าเอาไว้

มัลเทรนมองกลับมาที่ดันแคน เห็นได้ชัดว่ากำลังประสาทเสีย

“เจ้ากำลังจะทำร้ายลูกข้าใช่หรือไม่?” พ่อของเขาถาม จ้องไปที่ดวงตาของมัลเทรน น้ำเสียงของเขาหนักแน่นและเย็นชา

มัลเทรนกลืนน้ำลายและนิ่งเงียบ

ดันแคนค่อย ๆ ยกดาบของเขาขึ้นและจ่อไปที่คอของมัลเทรน ความตายอยู่ในดวงตาของเขา

“เจ้าจะนำเราไปหาลูกสาวของข้า” เขาพูด “และมันจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่เจ้าจะทำก่อนที่ข้าจะฆ่าเจ้า”

บทที่สามสิบ

ไคร่าและเดียร์ดราวิ่งหนีสุดชีวิตข้ามพื้นที่ราบที่เต็มไปด้วยหิมะ เธอหายใจเหนื่อยหอบขณะลื่นล้มลงบนน้ำแข็ง พวกเธอพากันวิ่งไปท่ามกลางบรรยากาศยามเช้าที่เย็นยะเยือก ไอควันสีขาวลอยออกมาจากปาก ความหนาวเย็นกำลังเกาะกินสุดขั้วหัวใจ มือที่กำลังจับไม้เท้าของเธอชาไปด้วยความหนาวเหน็บ เสียงควบม้านับพันดังกึกก้องไปทั่ว เธอหันหลังมองกลับไป บนเส้นขอบฟ้าเต็มไปด้วยทหารของลอร์ดหลายพันคนกำลังควบม้ามุ่งหน้ามา เธอรู้ว่าการวิ่งโดยไม่มีที่หลบ ไม่มีอะไรเลยนอกจากลานโล่งเบื้องหน้าเป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์ พวกเธอจบสิ้นแล้ว

แต่พวกเธอยังคงวิ่งต่อไปด้วยสัญชาตญาณของการเอาชีวิตรอด

ไคร่าลื่นล้มหน้าทิ่มลงในหิมะ ทันใดนั้นเองเธอรู้สึกถึงมือที่สอดมาใต้แขนของเธอและดึงเธอขึ้นไป เดียร์ดราลากเธอขึ้นมายืนอีกครั้ง

“เจ้ายังหยุดไม่ได้!” เดียร์ดราพูด “เจ้าไม่ทิ้งข้า…และข้าจะไม่มีทางทิ้งเจ้า รีบไปกันเถอะ!”

ไคร่ารู้สึกประหลาดใจกับน้ำเสียงของเดียร์ดราที่ดูมีอำนาจและความมั่นใจ ราวกับว่าเธอได้เกิดใหม่นับตั้งแต่ออกมาจากคุก เสียงของเธอเต็มไปด้วยความหวังทั้งที่อยู่ภายใต้สถานการณ์ที่ย่ำแย่

ไคร่าเริ่มออกวิ่งอีกครั้ง พวกเธอกำลังวิ่งขึ้นเขา เธอพยายามไม่คิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อกองทัพจับพวกเธอได้ เมื่อพวกเขาไปถึงโวลิสและสังหารผู้คนทั้งหมดของเธอ ไคร่าถูกฝึกฝนมาไม่ให้ยอมแพ้…ไม่ว่าจะไร้หนทางเพียงใดก็ตาม

พวกเธอปีนขึ้นไปบนเขา ไคร่าหยุดชะงัก รู้สึกตกตะลึงกับภาพที่เธอเห็น จากที่นี่เธอสามารถมองเห็นชานเมือง ที่ราบอันกว้างใหญ่ไพศาลเบื้องหน้า และหัวใจของเธอต้องกระโดดโลดเต้นไปด้วยความดีใจ พ่อของเธอกำลังควบม้ามุ่งหน้ามาพร้อมกับทหารหลายร้อยคน เธอแทบจะไม่เชื่อสายตา พ่อมาเพื่อเธอ ผู้ชายเหล่านี้ทั้งหมดเดินทางมา เสี่ยงชีวิตของพวกเขาในภารกิจฆ่าตัวตาย เพียงเพื่อเธอ

ไคร่าร้องไห้ออกมา เอ่อล้นไปด้วยความรักและความปลาบปลื้มที่พวกเขาไม่ลืมเธอ

ไคร่าวิ่งไปหาพวกเขาในขณะที่เธอใกล้เข้าไป เธอมองเห็นหัวของมัลเทรนที่ถูกตัดผูกติดกับม้า และรู้ได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขารู้เรื่องการทรยศของมัลเทรนและมาช่วยเธอ พ่อของเธอดูประหลาดใจเช่นกันที่เห็นเธอวิ่งออกมา เขาคิดว่าจะไปช่วยเธอออกมาจากป้อม

ทั้งหมดต่างพากันหยุดเมื่อได้เจอหน้ากัน พ่อของเธอลงมาจากม้า วิ่งเข้ามาหาเธอและทักทายเธอด้วยการโอบกอดที่แนบแน่น เธอสัมผัสได้ถึงแขนที่แข็งแรงรอบตัวเธอ เต็มไปด้วยความโล่งใจ รู้สึกว่าทุกอย่างในโลกนี้จะต้องไม่เป็นอะไรทั้ง ๆ ที่ยังไม่รู้ผลลัพธ์ เธอไม่เคยภูมิใจในตัวของพ่อมากเท่ากับตอนนี้

ทันใดนั้นสีหน้าของพ่อเธอได้เปลี่ยนไป เขาเริ่มดูตรึงเครียดในขณะที่มองดูข้างหลังเธอ เขาคงเห็นแล้ว กองทัพอันยิ่งใหญ่ของลอร์ดกำลังเคลื่อนทัพขึ้นเขา

เขาชี้ไปยังม้าที่รออยู่ และอีกตัวหนึ่งสำหรับเดียร์ดรา

“ม้าของเจ้ากำลังรอเจ้าอยู่” เขาพูดพร้อมชี้ไปยังม้าสีขาวที่งดงาม “ตอนนี้เจ้าจะต้องสู้กับพวกเรา”

ไคร่ากระโดดขึ้นม้าของเธอทันที พ่อของเธอก็เช่นกัน เธอรวมแถวกับทหารทั้งหมด พวกเขากำลังเผชิญกองทัพบนเส้นขอบฟ้าเบื้องหน้า เธอมองเห็นทหารของลอร์ดแผ่กระจายออกไป ทหารหลายพันปะทะกับทหารของพวกเขาเกือบร้อยคน แต่ทหารของพ่อเธอกลับนั่งอยู่บนหลังม้าอย่างภาคภูมิใจ และไม่มีใครถอยหนีไป

“ทหาร!” พ่อของเธอตะโกน น้ำเสียงของเขาดุดันกึกก้อง “เราจะสู้จนตัวตาย!”

พวกเขาต่างพากันตะโกนกู่ร้องออกมา เป่าแตรเสียงดังสนั่น ต่างพากันพุ่งออกไปเป็นหนึ่งเดียว มุ่งไปเพื่อเผชิญหน้ากับศัตรู

ไคร่ารู้ว่าสิ่งนี้เหมือนเป็นการฆ่าตัวตาย ข้างหลังทหารของลอร์ดนับพันที่เห็นอยู่ตอนนี้ยังคงมีอีกหลายพันคนเบื้องหลัง พ่อของเธอรู้ดี ทหารของเขาต่างรู้ดี แต่ไม่มีใครลังเล พวกเขาไม่ได้สู้เพื่อบ้านเกิด แต่สำหรับบางสิ่งที่มีค่ามากกว่านั้น การมีตัวตนอยู่ของพวกเขา สิทธิ์ของพวกเขาในการใช้ชีวิตอย่างเสรีชน อิสรภาพมีความหมายเหนือกว่าสิ่งอื่นใดสำหรับผู้ชายเหล่านี้ มากยิ่งกว่าชีวิต แม้ว่าพวกเขาอาจจะถูกฆ่า แต่อย่างน้อยพวกเขาก็เลือกที่จะตายเช่นเสรีชน

ขณะที่ไคร่าควบม้าไปพร้อมกับพ่อของเธอ เคียงข้างเอนวิน ไวดาร์และอัทฟาเอล เธอรู้สึกมีความสุข แต่มันกลับทำให้เธอนึกถึงชีวิตที่ผ่านมา ผู้คนทั้งหมดที่เธอรักและรู้จัก สถานที่ที่เธอเคยอยู่ สิ่งเหล่านี้กำลังจะจบสิ้น ทั้งสองกองทัพกำลังเข้ามาใกล้มากขึ้น เธอมองเห็นใบหน้าที่น่ารังเกียจของลอร์ดเด่นมาแต่ไกล เธอรู้สึกโกรธแค้นแพนดิเซีย ร่างกายของเธอปะทุไปด้วยการอาฆาต

ไคร่าหลับตาลงและขอพรสุดท้ายของเธอ

ถ้าข้าได้รับการทำนายว่าจะกลายเป็นนักรบที่ยิ่งใหญ่ ขอให้เป็นตอนนี้ ถ้าข้ามีพลังพิเศษที่แท้จริง จงแสดงต่อข้า ให้ปรากฏขึ้นตอนนี้ ขอให้ข้าได้บดขยี้ศัตรูของข้า เพียงแค่ครั้งนี้ เพียงแค่วันนี้ ขอให้ความยุติธรรมได้บังเกิด

ไคร่าหลับตาลง ทันใดนั้นเธอได้ยินเสียงกรีดร้องแหวกอากาศลงมา ทำให้ขนของเธอลุกชัน เมื่อเธอมองขึ้นไปบนท้องฟ้า สิ่งนั้นทำให้เธอแทบจะลืมหายใจ

ธีออส

มังกรขนาดมหึมากำลังบินต่ำลงมาหาเธอ จ้องมาที่เธอด้วยดวงตาสีเหลืองกลมโตเป็นประกาย ดวงตาที่เธอเคยเห็นในความฝัน และในช่วงเวลาที่เธอตื่น มันคือดวงตาที่เธอไม่สามารถสลัดหลุดออกจากจิตใจของเธอได้ ดวงตาที่เธอรู้ดีว่าจะได้พบมันอีกครั้ง

ปีกของธีออสหายดีแล้ว ธีออสบินลงมาเหนือเธอ ยื่นกรงเล็บเข้าหมาเหมือนกับจะฆ่าเธอ

ทหารทั้งหมดของพ่อเธอมองขึ้นไป พวกเขาอ้าปากค้างด้วยความหวาดกลัว ต่างก้มตัวลง เตรียมพร้อมที่จะตาย แต่ไคร่ากลับไม่รู้สึกเกรงกลัว เธอสัมผัสได้ถึงความเข้มแข็งภายในตัวมังกร เธอรู้ว่าครั้งนี้ เธอและมังกรจะเป็นหนึ่งเดียวกัน

ไคร่ามองดูด้วยความตกตะลึงในขณะที่ธีออสบินลงมาหาเธอ ปีกของมันกว้างมากพอที่จะบดบังดวงอาทิตย์ มันกรีดร้องออกมาอย่างทรงพลัง ทหารต่างพากันตกใจกลัว ธีออสบินเข้ามาใกล้เธอจากนั้นวนกลับขึ้นไปในเสี้ยววินาทีสุดท้าย กรงเล็บของมันเกือบโดนหัวของเธอ

ไคร่ามองตามธีออสบินตรงไปและบินวนกลับมา ตอนนี้มันบินอยู่ข้างหลังทหาร ราวกับว่ามันกำลังจะต่อสู้ร่วมกัน ต่อสู้กับทหารของลอร์ด

ธีออสอ้าปาก เผยให้เขี้ยวขนาดใหญ่ มันบินข้ามหัวพวกเขาไปจนในที่สุดมันก็อยู่ข้างหน้าทหารของพ่อ พุ่งเข้าไปเพื่อเผชิญกับทหารของลอร์ดก่อนเป็นด่านแรก

ไคร่ามองดูอย่างตกตะลึง ในขณะที่มังกรเข้าไปใกล้ ใบหน้าของลอร์ดผู้ว่าแปรเปลี่ยนจากความโอหังเป็นความกลัว ทหารของลอร์ดทั้งหมดกำลังหวาดกลัว ในที่สุดพวกเขาก็รู้ว่าอะไรกำลังจะมาถึง…การล้างแค้น

ธีออสอ้าปากพ่นไฟและส่งเสียงดังไปทั่ว เปลวเพลิงท่ามกลางหิมะตกยามเช้าส่องสว่างโชติช่วง เสียงกรีดร้องของทหารดังกึกก้อง เพลิงไฟแผดเพากองทัพของลอร์ด ฆ่าทหารไปทีละแถว

มังกรยังคงจัดการต่อไป มันวนบินขึ้นไปและพ่นไฟออกมา สังหารศัตรูทั้งหมดจนไม่เหลือใครในที่สุด ไม่เหลืออะไรเลยนอกจากเถ้าถ่านที่ทหารและม้าเคยยืนอยู่

ไคร่าแทบจะไม่เชื่อว่านี่คือเรื่องจริง เหมือนเธอกำลังมองดูโชคชะตาของเธอเองที่อยู่เบื้องหน้า ณ ตอนนั้นเองเธอรู้ว่าเธอแตกต่าง เธอพิเศษ มังกรมาที่นี่เพื่อเธอ

ไม่มีทางหันหลังกลับแล้ว ทหารของลอร์ดตาย แพนดิเซียถูกโจมตีและเอสคาลอนเป็นผู้ลงมือก่อน

มังกรร่อนลงข้างหน้าในทุ่งแห่งเถ้าธุลี ไคร่าและทุกคนต่างหยุดชะงัก จ้องกลับไปด้วยความเกรงขาม แต่ธีออสมองเพียงแค่ไคร่า มันจ้องมองมาด้วยดวงตาสีเหลืองเป็นประกาย ประสานสายสัมพันธ์กับเธอ มันยกปีกขึ้นกางสยายออกจากแผ่นหลัง และส่งเสียงออกมา เสียงกรีดร้องของความโกรธเกรี้ยวอันน่ากลัวที่ดูเหมือนจะดังระงมไปทั่วจักรวาล

มังกรรู้ว่า

ช่วงเวลาของสงครามอันยิ่งใหญ่ได้เปิดฉากขึ้นแล้ว

เร็ว ๆ นี้!

เล่ม 2 ในนิยายชุด กษัตริย์และผู้วิเศษ

หนังสือของ มอร์แกน ไรซ์

กษัตริย์และผู้วิเศษ

กำเนิดราชันย์มังกร (เล่ม 1)

วงแหวนของผู้วิเศษ

เส้นทางแห่งวีรบุรุษ (เล่ม 1)

ขบวนแห่งกษัตริย์ (เล่ม 2)

A FATE OF DRAGONS (เล่ม 3)

A CRY OF HONOR (เล่ม 4)

A VOW OF GLORY (เล่ม 5)

A CHARGE OF VALOR (เล่ม 6)

A RITE OF SWORDS (เล่ม 7)

A GRANT OF ARMS (เล่ม 8)

A SKY OF SPELLS (เล่ม 9)

A SEA OF SHIELDS (เล่ม 10)

A REIGN OF STEEL (เล่ม 11)

A LAND OF FIRE (เล่ม 12)

A RULE OF QUEENS (เล่ม 13)

AN OATH OF BROTHERS (เล่ม 14)

A DREAM OF MORTALS (เล่ม 15)

A JOUST OF KNIGHTS (เล่ม 16)

THE GIFT OF BATTLE (เล่ม 17)

THE SURVIVAL TRILOGY

ARENA ONE: SLAVERSUNNERS (เล่ม 1)

ARENA TWO (เล่ม 2)

บันทึกของแวมไพร์

กลายร่าง (เล่ม 1)

ความรัก (เล่ม 2)

การทรยศ (เล่ม 3)

พรหมลิขิต (เล่ม 4)

ความปรารถนา (เล่ม 5)

การหมั้นหมาย (เล่ม 6)

คำสาบาน (เล่ม 7)

การค้นหา (เล่ม 8)

ฟื้นคืนชีพ (เล่ม 9)

การโหยหา (เล่ม 10)

โชคชะตา (เล่ม 11)

เกี่ยวกับ มอร์แกน ไรซ์

มอร์แกน ไรซ์ เป็นผู้แต่งหนังสือขายดีอันดับ 1 และเป็นผู้แต่งมหากาพย์แฟนตาซีที่ขายดีที่สุดใน USA Today นิยายชุดวงแหวนของผู้วิเศษ จำนวน 17 เล่ม นิยายชุดขายดีอันดับ 1 บันทึกของแวมไพร์ จำนวน 11 เล่ม (และยังมีเล่มต่อไป) นิยายชุดขายดีอันดับ 1 เรื่อง THE SURVIVAL TRILOGY เรื่องราวระทึกขวัญหลังวันโลกาวินาศ จำนวน 2 เล่ม (และยังมีเล่มต่อไป) และนิยายชุดเรื่องราวแฟนตาซีใหม่ล่าสุด กษัตริย์และผู้วิเศษ หนังสือของ มอร์แกน มีทั้งรูปแบบเสียงและสิ่งพิมพ์ และได้รับการแปลเป็นภาษาต่าง ๆ มากกว่า 25 ภาษา

มอร์แกน ยินดีรับฟังความคิดเห็นของคุณ โปรดเยี่ยมชมเว็บไซต์ www.morganricebooks.com เพื่อสมัครรับข่าวสารทางอีเมล พร้อมรับหนังสือฟรีและของรางวัลมากมาย สามารถดาวน์โหลดแอปฟรี เพื่อรับข่าวสารล่าสุด หรือเชื่อมต่อกับ Facebook และ Twitter โปรดติดตาม!